دنیس هوپ کارآفرین آمریکایی است که در سال ۱۹۸۰ خود را مالک ماه اعلام کرد؛ ادعای جسورانه و منحصر به فرد او باعث بحث، انتقاد و گفتگوی جدیدی در مورد حقوق مالکیت بین المللی در خاک ماه شد.
به گزارش خبرآنلاین، دنیس هوپ یک کارآفرین اهل نوادا است که با ادعای مالکیت ماه شهرت خود را به دست آورده است. در سال ۱۹۸۰، او مالکیت خود بر ماه را اعلام کرد و تصمیم گرفت طرحی را ایجاد کند که به او امکان می‌دهد از حقوق مالکیت قمری دفاع کند. ادعای او بحث‌هایی را در سراسر جهان برانگیخت، زیرا بسیاری از کارشناسان حقوقی و اخلاقی استدلال کردند که ایده او در محدوده امکان نیست.
در نگاه اول، انگیزه دنیس هوپ سود مالی به نظر می‌رسد. با این حال، بسیار عمیق‌تر از آن است. او معتقد است که به دلیل فقدان یک هیئت حاکمه یا دولت ملتی که بتواند ادعای او را به چالش بکشد، حق مالکیت ماه را دارد. او همچنین به حفظ و حفاظت از منابع طبیعی روی زمین و در عین حال تشویق به اکتشاف و توسعه در فضا معتقد است.
بحث پیرامون ایده دنیس هوپ بسیار گسترده بوده است و بسیاری این سوال را مطرح می‌کنند که چگونه چنین فردی می‌تواند ماه یا هر بخشی از آن را در اختیار داشته باشد. کارشناسان حقوقی در مورد اینکه چه چیزی حقوق مالکیت قمری را تشکیل می‌دهد و اینکه آیا می‌توان آن‌ها را توسط یک فرد اجرا کرد یا خیر، اختلاف نظر دارند. کارشناسان اخلاقی نگرانی‌هایی را در مورد بهره برداری بالقوه از منابع در فضا و اینکه آیا مالکیت باید حتی بدون شناسایی یا مقررات بین المللی امکان پذیر باشد، مطرح کرده اند.
علیرغم این انتقادات، دنیس هوپ در مأموریت خود برای به رسمیت شناخته شدن حقوق مالکیت قمری در مقیاس جهانی ناامید است و معتقد است که می‌تواند فرصت‌های جدیدی را برای همکاری بین کشور‌ها در مورد کاوش بیشتر جهان ما ایجاد کند. اگر موفقیت آمیز باشد، این طرح می‌تواند پیامد‌های مهمی برای قانون فضا و اکتشاف آن گونه که ما می‌شناسیم داشته باشد. به طور بالقوه راه را برای نسل‌های آینده هموار می‌کند تا دانش ما در مورد فضای ماورای جو را حتی بیشتر توسعه دهند.
در سال ۱۹۸۰، دنیس هوپ یک فکر پیشگامانه داشت؛ به فروش رساندن ماه. برای این منظور، او سفارت قمری را تأسیس کرد، نهادی که وقف فروش اسناد به قیمت ۱۹.۹۵ دلار و ادعای مالکیت زمین ماه است. این ادعا بر اساس خلأ موجود در معاهده فضایی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۶۷ است که تصریح می‌کند هیچ کشوری نمی‌تواند زمینی در فضا داشته باشد.
هوپ برای حمایت از استدلال خود، نامه‌هایی را به همه کشور‌هایی که معاهده را امضا کرده بودند فرستاد و آن‌ها را از پیشنهاد خود مطلع کرد و یک وب سایت رسمی راه اندازی کرد. علاوه بر این، او شروع به تبلیغ کسب و کار خود از طریق رسانه‌های مختلف کرد، اقدامی که به سرعت باعث اختلاف و انتقاد از هر دو طرف شد.
برنامه اولیه او استفاده از این اسناد به عنوان راهی برای افزایش سرمایه برای اکتشاف بیشتر در فضا و همچنین ایجاد ثروت شخصی از طریق سرمایه گذاری در املاک و مستغلات فراتر از سیاره ما بود. اگرچه او با واکنش‌های متفاوتی مواجه شده است، اما هوپ همچنان در ماموریت خود برای به رسمیت شناختن حقوق مالکیت قمری در سطح جهانی ناامیدانه ادامه می‌دهد. این به طور بالقوه می‌تواند زمینه‌ای را برای دوره‌های آینده ایجاد کند تا درک ما در مورد مناطق بین ستاره‌ای را حتی بیشتر گسترش دهیم، چیزی که می‌تواند به طرق بی شماری برای بشریت مفید باشد.
پیامد‌های ادعای دنیس هوپ گسترده است و کارشناسان حقوقی و اخلاقی در مورد اینکه چه چیزی حقوق مالکیت قمری را تشکیل می‌دهد و اینکه آیا می‌توان آن‌ها را توسط یک شخص یا قوانین بین المللی اجرا کرد یا خیر، اختلاف نظر دارند. در حالی که هنوز بحث‌های زیادی در مورد این موضوع وجود دارد، بدیهی است که حرکت متهورانه دنیس هوپ آغازگر گفتگو‌های معناداری در مورد نحوه نگاه ما به اکتشاف و توسعه فضایی در آینده است. گفتگو‌هایی که قطعاً سرنوشت نهایی حقوق مالکیت قمری را در سراسر جهان شکل می‌دهند.
منبع: هیستوری‌آف‌یستردی
