ارتش آمریکا دنبال ساخت توپخانه‌ای است که گلوله‌هایش حتی از برخی موشک‌ها برد بیشتری داشته باشند. رویایی که روزگاری صدام دنبال می‌کرد.
به گزارش خبرآنلاین، کمپانی اسلحه‌سازی مشهور بی‌ای‌ئی سیستمز با ارتش آمریکا در پیشبرد پروژه «پرتابه توپخانه برد بلند» همکاری می‌کند.
گلوله‌های توپ جدید ۱۵۵ میلیمتری کمپانی بی‌ای‌ئی سیستمز که برای توپخانه دوربرد جدید آمریکایی طراحی شده است، می‌تواند اهدافی را در فاصله ۱۰۵ کیلومتری هدف قرار دهد.
برد این گلوله‌ها تا سه برابر بیشتر از گلوله‌های ۱۵۵ میلیمتری معمول توپخانه است و بنا به ادعای کمپانی سازنده می‌تواند اهداف متحرک را مورد اصابت قرار دهد.
پرتابه‌های جدید ۱۵۵ میلیمتری با استفاده از بالک‌های هدایت کننده در هوا گلاید می‌کنند و به این ترتیب می‌توانند برد ۲۵ کیلومتری گلوله‌های استاندارد ۱۵۵ میلیمتری ارتش آمریکا را به راحتی پشت سر بگذارند.
یکی از اهداف طراحی این دست گلوله‌ها کاهش هزینه‌های میدان نبرد است. پیش‌بینی می‌شود که هر کدام از گلوله‌های جدید ۱۵۵ میلیمتری بی‌ای‌ئی سیستمز چیزی حدود ۸۵ هزار دلار قیمت داشته باشند. برای مقایسه بد نیست بدانید که هر راکت هیمارس با برد ۷۰ کیلومتر حدود ۱۷۰ هزار دلار قیمت دارد.
البته ایده استفاده از توپخانه به جای مهمات گرانقیمت‌تر، چون موشک و راکت چیز جدیدی نیست، و حتی صدام حسین هم روزگاری خیال ساخت ابر توپ را در سر داشت. پروژه‌ای که به سرانجام نرسید.
جرالد بول مخترع کانادایی از و برترین کارشناسان توپخانه در جهان بود که پروژه ساخت ابَر توپ را در آمریکای شمالی دنبال می‌کرد.
طرح او در آغاز قرار بود جایگزینی برای تونل‌های باد گرانقیمت آزمایش‌های مافوق‌صوت باشد که پرتابه‌ها را در فواصل کوتاه از لوله توپی عظیم شلیک می‌کرد.
او دانشمند جاه‌طلبی بود که می‌خواست توپی با توانایی پرتاب ماهواره به فضا بسازد و در این راستا به پروژه هارپ پیوست.
هدف بول و همکارانش در این پروژه استفاده از سلاح‌های تغییریافته ارتش برای شلیک کاوشگر‌های هواشناسی به مدار‌های پایین بود.
آغاز جنگ ویتنام سنگ بزرگی سر راه پژوهش‌های بول که با بودجه دولتی تامین می‌شد، گذاشت و حتی کار به جایی رسید که طرح او برای پرتاب ماهواره با ابَر توپ مورد تمسخر واقع شد.
بسیاری بر این باور بودند که تجهیزات حساس ماهواره‌ها از شتاب فوق‌العاده‌ای که هنگام شلیک توپ ایجاد می‌شود، جان سالم به در نخواهند برد. البته اکنون که گلوله‌های توپ مدرن به جی‌پی‌اس و تجهیزات هدایت لیزری مجهز شده‌اند.
یکی از قطعات ابر توپ بابیلون بزرگ
با این وجود بول آینده پرتاب‌های فضایی را در ساخت ابَر توپ می‌دید و هنگامی که بودجه تحقیقاتش در آمریکا قطع شد، دنبال تامین هزینه‌های پژوهش خود رفت. مسیری که او را به عراق و صدام حسین رساند.
او در دهه ۸۰ پیشنهاد ساخت ابَر توپ خود را به عراقی‌ها پیشنهاد کرد و با موافقت آن‌ها بودجه‌ای ۲۵ میلیون دلاری برای آن دریافت کرد.
پروژه ساخت ابَر توپ بابیلون نام گرفت که شامل ساخت سه توپ با کالیبر‌های عجیب و غریب بود. دو توپ بزرگ ۱۰۰۰ میلیمتری و یک توپ کوچک‌تر با کالیبر ۳۵۰ میلیمتری.
توپ بزرگ بیش از ۱۵۰۰ تن وزن داشت و قطر دهانه لوله‌اش یک متر بود. این توپ در تئوری باید می‌توانست گلوله‌ای ۶۰۰ کیلوگرمی را تا فاصله ۱۰۰۰ کیلومتری پرتاب کند.
البته در دنیای واقعی چنین سلاحی چندان به درد جنگ نمی‌خورد، چرا که با وزن زیاد و ابعاد عظیمش و این واقعیت که جابه‌جا نمی‌شد، تبدیل به هدفی سهل می‌شد.
علیرغم تمام این ایرادات صدام دنبال ساخت این سلاح بود و در ماه مه ۱۹۸۹، نمونه اولیه اسلحه بیبی بابیلون (نمونه کوچک بابیلون) به طول ۴۵ متر با برد ۷۵۰ کیلومتر ساخته و آزمایشات آن آغاز شد.
البته بول هیچگاه نتوانست پروژه بلندپروازانه خود را به سرانجام برساند چرا که سال بعد در ۲۲ مارس، هنگام ورود به آپارتمان خود در بروکسل، با سه گلوله از پشت و دو بار از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت. هیچ شاهدی از این ترور وجود نداشت و قاتل هرگز شناسایی نشد.
در حالی که هنوز مشخص نیست که چه کسی بول را کشته است، اغلب کارشناسان این ترور را به موساد و اسرائیل نسبت می‌دهند.
پس از مرگ بول، پروژه بابیلون متوقف شد و دو هفته پس از ترور او، بریتانیا قطعات ابَر توپ را که از بندر تی اسپورت خارج می‌شد، توقیف کرد.
