پس از شش سال ردیابی نتایج سلامت بین تقریباً ۹۲۵۰۰۰ سالمند دانمارکی، محققان به این نتیجه رسیدند که وقتی مردی در رده سنی ۶۵ تا ۶۹ سال همسرش را از دست می‌دهد، در مقایسه با مردان دارای همسر، ۷۰ درصد بیشتر احتمال دارد در سال بعد فوت کند.
با این حال، در میان زنان بیوه، این افزایش خطر فقط ۲۷٪ بود.
اما چرا این تفاوت وجود دارد؟ «الکساندروس کاتسیفریس»، نویسنده این مطالعه از دانشگاه کپنهاگ دانمارک، خاطرنشان کرد: «ما داده‌ای برای پاسخ دقیق به این سوال نداریم، بنابراین نمی‌توانیم در مورد دلایلی که این پدیده رخ می‌دهد خیلی مطمئن باشیم.».
اما او اشاره کرد: «زنان بیوه سالخورده ممکن است در مقابله با شوک از دست دادن همسر، بهتر از مردان بیوه عمل کنند.»
«در مقابل، ممکن است سلامت جسمی و عاطفی مردان به مراقبت از سوی همسرشان متکی باشد. بنابراین، هنگامی که همسرشان را از دست می‌دهند، دچار فروپاشی می‌شوند.»
محققان دریافتند زنان زمانی که در هنگام فوت شوهرشان نسبتاً جوان بودند- یعنی بین ۶۵ تا ۶۹ سال- خطر مرگ پس از از دست دادن شوهرشان افزایش یافت و این افزایش ریسک ۲۷ درصد بود. اما اگر آن‌ها در زمان از دست دادن شوهرشان، ۷۰ سال یا بیشتر بودند، خطر مرگ آن‌ها بیشتر از زنانی نبود که بیوه نشده بودند و حتی تا حدودی کمتر بود.
برای مردان اینطور نبود. مردانی که در سن ۶۵ تا ۸۴ سالگی همسر خود را از دست داده بودند، همگی خطر مرگ شأن افزایش یافته بود، اگرچه میزان افزایش خطر در میان شوهرانی که در زمان از دست دادن همسرشان، سن بالاتری داشتند، به طور فزاینده‌ای کمتر بود.
