به‌احتمال زیاد امروز یا آگلت (aglet) دیده‌اید یا از آن استفاده کرده‌اید. بی‌تردید مینیموس (minimus) خود را تکان داده‌اید یا متوجه گلابلا (glabella) یا ابرو‌میان خود در آینه شده‌اید.
به گزارش بی بی سی، نام‌هایی مانند شفت دانه (drupelet) یا بست‌فلزی (ferrule) چیز‌هایی است که به‌طور روزمره با آن‌ها سر‌و‌کار داریم، اما هرگز پیش نیامده که از نام آن‌ها استفاده کنیم. اگر این مطلب را تا آخر بخوانید معنای اوبلوس (obelus) و اکتوتورپ (octothorpe) را خواهید دانست حتی اگر تا آخر عمرتان دوباره از آن‌ها استفاده نکنید...
اگر قسمت بالای بینی خود را لمس کنید یک فرو‌رفتگی حس می‌کنید و درست بالای آن پوست میان دو ابروی شما قرار دارد.
بخشی از صورت که کمتر به آن توجه کرده‌اید، اما این قطعه پوست میان دو ابرو برای خودش نام مستقلی دارد. به آن گلابلا یا ابرو‌میان می‌گویند که از واژه لاتین glabellus به معنای بدون مو آمده است، چون این قسمت از پوست به‌طور معمول صاف و بی‌مو است.
نه فقط تمشک که در همه میوه‌های خانواده توت‌ها این دانه‌ها دیده می‌شود. هر‌کدام از این قسمت‌های آب‌دار کوچک که در کنار هم میوه را تشکیل می‌دهد شفت دانه نامیده می‌شود.
این واژه در اصل از دروپ یا شفت، بخش گوشتی میوه‌های تک‌دانه در اطراف هسته مانند گیلاس آمده است. هر‌کدام از برآمدگی‌های روی تمشک یا توت‌سیاه یا شاتوت یک میوه شفت‌دار خیلی کوچولو در نظر گرفته می‌شود که به آن شفت دانه می‌گویند.
اگر بند کفش‌تان را به حال خودش رها کنید از سوراخ‌های کفش در‌می‌رود و دوباره بند کردن کفش کار وقت‌گیر و پر‌زحمتی است.
بی‌تردید حتی در دوران روم باستان هیچ‌کس معطل بند کردن کفش‌هایش نمی‌شده است. از همان آغاز تمدن بشری آدم‌ها یاد گرفتند که قطعه‌ای سخت یا فلزی به ته بند و طناب‌ها و روبان‌ها وصل کنند که گره‌زدن و رد کردن آن‌ها از سوراخ‌ها آسان‌تر شود. امروزه بیشتر از پلاستیک و فلز ساخته شده است، اما در زمان‌های قدیم از سنگ یا شیشه و البته فلز‌هایی مانند برنج و نقره هم ساخته می‌شد.
امروزه به این قسمت‌های انتهایی بند‌کفش یا طناب، آگلت می‌گویند که پیش از این ایگلت هم نامیده می‌شد که از واژه فرانسوی aigulette که صورتی از واژه aiguille به معنای «سوزن» است. حالا به شیوه بند کردن کفش خودتان فکر کنید و می‌بینید که آگلت در نقش نوعی سوزن عمل می‌کند.
این یکی کوتاه، اما بامزه است درست مثل خود انگشت کوچک دست و پا.
در آناتومی بدن انسان کوچک‌ترین انگشت دست و پا که بیرونی‌ترین انگشت دست و پا هم هست مینیموس نامیده می‌شود.
این واژه در جانور‌شناسی هم به‌کار می‌رود، چون سگ‌ها و گربه‌ها هم مینیموس دارند.
برای اولین بار به طور رسمی اختراع مداد پاک‌کن‌دار در سال ۱۸۵۸ در آمریکا ثبت شد. مخترع آن در انتهای سرب مداد فضایی ایجاد کرد که بتواند پاک‌کن را در آن قرار دهد.
امروزه بیشتر اوقات شاهد بست فلزی هستیم که بین بدنه مداد و پاک‌کن سر مداد قرار می‌گیرد و پاک‌کن را بر روی مداد ثابت می‌کند. نام این بست‌فلزی فرول ferrule که از ترکیب واژه لاتین ferrum یا آهن و verrel یا virl به معنای بست یا دستبند کوچک viriola آمده است. ببینید همین بست فلزی کوچک چه ریشه‌ٔ زبانی مفصلی دارد.
شبکه‌های اجتماعی با نشانه مربع یا هشتگ (#) کار‌های شگفت‌آوری انجام داده است. این نشانه برای اشاره به موضوعاتی که مردم دربارهٔ آن‌ها اظهار‌نظر می‌کنند استفاده می‌شود و کمک می‌کند تا افراد علاقمند به هر موضوعی همدیگر را پیدا کنند.
تاریخچه این نشانه از شروع ارتباط از راه دور شروع شد و به عنوان یکی از نشانه‌های روی شماره‌گیر تلفن استفاده شد. مهندسان آن زمان برای این علامت که چیزی شبیه صلیب و نماد هیچ بود در پی نامی بودند. آن‌ها از پیشوند اکتو استفاده کردند که به دلیل هشت نقطه تلاقی موجود در این نشانه بود، اما نیاز به بخش دیگری بود تا این نام تکمیل شود. سرانجام این نماد را اکتوتورپ نامیدند هر‌چند منشا و ریشه بخش تورپ آن هنوز هم جزو اسرار است؛ و علامت تقسیم (÷)؟ این نمونه‌ای از نماد اوبلوس در نسخه‌شناسی است که در مواردی شبیه صلیب است و با نشانه تقسیم که در ریاضیات می‌شناسیم تفاوت دارد. یوهان رآن، ریاضیدان سوئیسی در سال ۱۶۵۹ برای اولین بار در کتاب جبر خود از علامت تقسیم (÷) استفاده کرده است. هر‌چند در سراسر جهان نشانه‌های دیگری مانند خط مورب یا اسلش (/) هم برای تقسیم به‌کار می‌رود.
