اگر پاندمی بعدی فردا رخ دهد چه اتفاقی خواهد افتاد؟

فرارو- ویروس ناشناخته بعدی که می‌تواند باعث ایجاد یک پاندمی شود چیزی که سازمان بهداشت جهانی آن را "بیماری X" می‌نامد ممکن است متفاوت از کووید باشد و به مجموعه‌ای متفاوت از ابزار‌ها و سطح متفاوتی از واکنش نیاز دارد.

به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، ما از گروهی از متخصصان خواستیم تا در شبیه سازی کوچک شده‌ای شرکت کنند تا به خوانندگان تنوع دیدگاه‌ها در مورد چگونگی بهترین واکنش به تهدیات ناشی از پاندمی را نشان دهند.

همان گونه که در ادامه خواهید خواند تمام آنان نظرات یکسان و موافق با یکدیگر ندارند. فرض ما بر این مبنا بود که یک ویروس تنفسی از فردا در ایالات متحده منتشر می‌شود. به نظر می‌رسد این ویروس از SARS-CoV-۲ ویروسی که باعث کووید - ۱۹ می‌شود قابلیت انتقال بیش تری دارد و کشنده‌تر است و بر اساس شیوع سریع و تعداد مرگ و میر بالا در کشور‌ها دیگر برای کودکان و بزرگسالان به یک اندازه خطرناک خواهد بود.

فرض کردیم که تنها ۱۰ مورد ابتلا به آن ویروس در ایالات متحده گزارش شده، اما پنج مورد در حوزه تحت صلاحیت شما (کارشناسان پاسخ دهنده به نیویورک تایمز) رخ داده است. این تمام اطلاعات موجود است.

آیا مدارس باید تعطیل شوند؟

بله، اما به طور مختصر. تعطیلی طولانی مدت مدارس در طول پاندمی کووید -۱۹ باعث آسیب‌های قابل توجهی شد که احتمالا برای دهه‌ها احساس خواهد شد.

دکتر "جی وارما" مشاور سابق کووید - ۱۹ شهردار بیل دی بلازیو در نیویورک می‌گوید: "من معتقدم مدارس حضوری باید برای یک دوره کوتاه و کاملا تعریف شده تعطیل شوند تا اقدامات حفاظتی از ویروس تنفسی را تقویت کنند و دانش‌آموزانی را که آموزش از راه دور را انتخاب می‌کنند و کارمندانی که آسیب‌پذیرتر هستند در نظر بگیرند. با یک ویروس تنفسی جدید و بالقوه کشنده که در حال گردش است تعطیلی مدارس دو مزیت نظری دارد: کاهش بیماری در کودکان و بزرگسالان حاضر در مدارس و کاهش گسترش بیماری در جامعه. این آسیب‌ها اختلال در آموزش و رشد اجتماعی، مشکلات جسمی و روانی و از دست دادن فعالیت اقتصادی برای والدین را شامل می‌شوند".

در طی تعطیلی کوتاه مدت برای پاندمی جدید ایالت‌ها باید از میلیارد‌ها بودجه مصرف نشده تخصیص یافته برای کووید -۱۹ و سیستم‌های تازه برای بهبود فوری تهویه و ضد عفونی هوای داخل خانه استفاده کنند و خانواده‌ها را تشویق به نصب تصفیه کننده‌های هوای خانگی کرده و این تجهیزات را ارائه کنند. هم چنین، ماسک‌های N۹۵ یا KN۹۵ در ابعاد گسترده بایستی در کنار خدمات تست در محل و توسعه کارکنان جایگزین و طرح‌های یادگیری از راه دور برای پرسنل و کودکانی که از رفتن به مدرسه خودداری می‌ورزند ارائه شوند.

سیاستگذاران باید به طور علنی متعهد شوند که مدارس دست کم تا چهار هفته پس از تعطیلی بازگشایی خواهند شد و برای مناطقی که تصمیم می‌گیرند تعطیل نشوند مقام‌های فدرال باید ماسک‌های با کیفیت را از طریق یک سیستم سفارش پستی در دسترس قرر دهند و گزینه‌های آموزش از راه دور که شرایط تحصیل در خانه را در چندین ایالت برآورده می‌سازند تامین کنند.

دکتر "تام فریدن" مدیر سابق مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری با تعطیلی مدارس موافق نیست و می‌گوید:"مدل سازی پیش از کووید از تعطیلی مدارس در جریان یک پاندمی آنفولانزا نشان داد که مزایای آن ممکن است حداقلی و مضرات ان قابل توجه باشد.

تجربه در دوران کووید آسیب‌های تعطیلی مدارس را بیشتر آشکار می‌سازد. در جریان تعطیلی مدارس کودکان از یادگیری بسیار عقب ماندند و شکافی ایجاد شده بود که تا سالیان متمادی طنین انداز خواهد شد و بر رشد اجتماعی و عاطفی آنان تاثیرگذار خواهد بود.

کودکان فرصت‌های تغذیه سالم، فعالیت بدنی، حمایت اجتماعی و موارد دیگر را از دست دادند. والدین و مراقبان کمتر قادر به کار موثر بودند و هزینه‌ها به طور نامتناسبی برای خانواده‌هایی که کم‌تر توانایی پرداخت آن را داشتند افزایش یافت. با تمام این هزینه‌ها مزایای تعطیلی مدارس ممکن است حداقلی باشد. استفاده از ماسک، رعایت پروتکل‌های تهویه هوا برای نگهداری کودکان بیمار در خانه و سایر اقدامات انتشار ویروس در مدارس را به حداقل می‌رساند.

از آنجایی که کودکان در زمان تعطیل بودن مدارس اغلب در محیط‌های کم‌تر کنترل شده جمع می‌شوند (مکان‌های ورزشی، رویداد‌های اجتماعی و سایر محیط‌های سرپوشیده) کاهش انتقال ویروس ممکن است نسبتا کم باشد.

به غیر از موضوع تعطیلی مدارس مسئله اجباری شدن یا نشدن استفاده از ماسک نیز اهمیت دارد. دکتر "نیکول لوری" دستیار سابق در امور آمادگی و پاسخ در وزارت بهداشت ایالات متجده می‌گوید: "بله، اجباری شدن استفاده از ماسک کمک خواهد کرد. این ویروس به احتمال زیاد در حال گسترش خواهد بود با فرضی که شما مطرح کردید گسترش احتمالا اکنون سریع و تصاعدی خواهد بود و به زودی یک قاتل بزرگ خواهد بود. اولین کار ما نجات جان انسان‌ها و کاهش سرعت شیوع است و توصیه من به یکی از مقام‌های شهری آن است که تا زمانی که درباره این ویروس بیش‌تر بدانیم و واکسن یا درمان دیگری در دسترس نباشد استفاده از ماسک موقت به مهار انتشار ویروس کمک خواهد کرد.

هرچه زودتر اقدام کنیم شانس ما برای جلوگیری از مرگ‌های بیهوده، جلوگیری از سقوط سیستم مراقبت‌های بهداشتی و محدود کردن آسیب‌های اقتصادی بیش‌تر است. حقیقت ساده این است که ماسک‌های باکیفیت در کاهش سرعت انتشار ویروس‌های تنفسی موثر هستند. در روز‌های اولیه پاندمی کووید کشور‌هایی که به سرعت دستور ماسک را اعمال کردند نسبت به کشور‌هایی که این کار را نکردند موارد مرگ و میر بسیار کم تری داشتند.

مطالعات هم چنین نشان می‌دهند که جوامعی که ماسک اجباری داشتند نسبت به جوامعی که ماسک نداشتند عفونت کمتری مشاهده کردند. استفاده از ماسک ممکن است کمی ناراحت کننده باشد، اما بسیار بهتر از این است که شاهد از دست دادن یک عزیز باشیم".

دکتر "آندرس تگنل" اپیدمیولوژیست دولتی سابق در سوئد، اما نظر متفاوتی دارد و می‌گوید: "خیر، اکنون وقت اش نیست و مداخلات موثر دیگری وجود دارد که ابتدا باید روی آن تمرکز کرد".

او می‌افزاید: "به احتمال زیاد اکنون زمان اجباری کردن ماسک‌ها نیست، زیرا گزینه‌های دیگری نیز وجود دارد. افراد باید تا حد امکان از حضور در فضا‌های داخلی شلوغ پرهیز کنند و در صورت احساس بیماری در خانه بمانند. افراد باید تا حد امکان از خانه کار کنند. رویداد‌های بزرگ باید لغو شوند و فعالیت رستوران‌ها باید محدود شود. این اقدامات همگی مداخلاتی هستند که احتمالا شیوع بیماری را کاهش خواهند داد.

ردیابی تماس باید از هم اکنون آغاز شود و آزمایش باید در صورت امکان در دسترس باشد. در مراکز بهداشتی و درمانی باید از ماسک استفاده شود. ماسک و سایر اقدامات بهداشتی باید به ویژه در مراقبت از سالمندان مورد تاکید قرار گیرد. مطالعه این بیماری و کسب اطلاعات بیش‌تر در مورد آن و این که چه مداخلاتی ممکن است موثرتر باشد باید بلافاصله شروع شود. به این ترتیب می‌توان همه اقدامات را متناسب با وضعیت موجود تنظیم کرد.

سوئد در طول پاندمی کووید دستوری برای اجباری شدن استفاده از ماسک صادر کرد اگرچه استفاده از ماسک در نقاط مختلف مورد تشویق قرار گرفت. از نظر من و سایر محققان چند مطالعه با کیفیت بالا که در مورد استفاده از ماسک در ملاء عام انجام شده تاثیر محدودی را نشان می‌دهد. اجباری کردن ماسک نباید اولین یا مهم‌ترین مداخله برای کنترل گسترش پاندمی در نظر گرفته شود. با این وجود، نظارت دقیق برای تطبیق مداخلات با تهدید جدید ضروری است".

در این باره که آیا باید ممنوعیت سفر بین المللی اعمال شود یا خیر دکتر "جروم آدامز" بیستمین جراح عمومی ایالات متحده پاسخ مثبت می‌دهد و می‌گوید: "بله، اگر به درستی انجام شود. ممنوعیت سفر می‌تواند یک ابزار موثر برای سلامت عمومی باشد. محدودیت‌های سفر در طول تاریخ برای کاهش سرعت شیوع بیماری‌های عفونی استفاده شده است. این کار برای خرید زمان مناسب است و در همان شرایط مقام‌ها می‌توانند اطلاعات بیش تری در مورد بیماری و گسترش آن کسب کرده و اقدامات نظارتی، مهار و درمانی بیشتری را به کار گیرند. برای مثال، اگر می‌دانید که سطوح بالاتری از ویروس (از طریق آزمایش یا ظاهر شدن علائم) در یک مکان در مقایسه با مکان دیگر شناسایی شده داشتن محدودیت سفر می‌تواند انتشار اجتناب ناپذیر بیماری را کاهش دهد. چنین تاخیر‌هایی می‌توانند منابع و جان انسان‌ها را نجات دهند.

ما این موضوع را در سال ۲۰۲۰ میلادی مشاهده کردیم زمانی که محدودیت‌های اولیه سفر به جلوگیری از تحت فشار قرار گرفتن موسسات بهداشتی در ایالات متحده به اندازه موسسات در کشور‌هایی مانند ایتالیا کمک کرد. با این وجود، این یک اشتباه است که گمان کنیم محدودیت‌های سفر به تنهایی ما را در دنیای از جابجایی جهانی و ویروس‌هایی که به سختی قابل تشخیص هستند به ویژه ویروس‌هایی که بدون علامت منتشر می‌شوند ایمن نگه می‌دارد.

علاوه بر این، ممنوعیت‌های مسافرتی که به طور تصادفی اعمال می‌شود می‌تواند تبعیض ناعادلانه ایجاد کند و هزینه‌های اقتصادی سنگینی را تحمیل نماید. برای موثرتر بودن محدودیت‌های سفر باید به طور مناسب زمان‌بندی شده و هدفمند باشند و باید با اقدامات اضافی همراه شوند. ما برخی از آن معیار‌ها را در مورد کووید -۱۹ برآورده ساختیم، اما در مورد بسیاری موراد دیگر شکست خوردیم. هدف ما باید استفاده بهتر و هوشمندانه از محدودیت‌های سفر باشد نه آن که به طور کلی آن را حذف کنیم".

دکتر "جنیفر بی نوزو" مدیر مرکز همه گیری در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه براون، اما نظر دیگری دارد و معتقد است که ممنوعیت سفر به ندرت مانع از انتشار پاتوژن‌های جدید می‌شود.

او می‌افزاید: "در بهترین حالت ممنوعیت ممکن است به طور موقت ورود عوامل بیماری‌زا را کُند سازد، اما تاثیر آن به آنچه در آینده خواهد آمد بستگی دارد. در سال ۲۰۲۰ میلادی تعداد معدودی از کشور‌ها مانند نیوزیلند از محدودیت‌های شدید سفر برای خرید زمان به منظور تقویت ظرفیت‌های تست ملی و ردیابی قرارداد در برابر کووید استفاده کردند، اما اغلب محدودیت‌های سفر جایگزین پاسخ کامل داخلی می‌شود. برای متوقف کردن یا کاهش معنی دار گسترش یک عامل بیماری زا ممنوعیت سفر باید زودهنگام و با آگاهی کامل از محل انتشار یک پاتوژن اعمال شود.

این در حالیست که زمانی که ایالات متحده سفر از چین را در پایان فوریه ۲۰۲۰ محدود کرد احتمالا ویروس کرونا هفته‌ها بود که در سراسر ایالت شیوع پیدا کرده بود. اولین موج مرگبار موارد در نیویورک بعدا به سفر از اروپا مرتبط شد. محدودیت‌ها هم چنین مانع از بروز موج بزرگ اومیکرون در ایالات متحده نشد. درعوض ممنوعیت سفر می‌تواند تاثیری ترسناک بر تمایل کشور‌های دیگر برای تشخیص و گزارش موارد ابتلا ایجاد کند.

هم چنین، اعمال ممنوعیت مانع از جابجایی منابع حیاتی به همان آزمایشگاه‌هایی شد که جهان برای اطلاعات مهم درباره ویروس به آنان وابسته بود. به جای توقف سفر باید بر ایمن‌تر ساختن سفر تمرکز کنیم. پس از انجام آزمایش تشخیصی باید آزمایش موقت را در فرودگاه‌ها راه اندازی کنیم".

اگر یک واکسن ایمن و موثر در دسترس باشد آیا باید آن را اجباری کرد؟ "وندی پارمت" مدیر مرکز سیاست و قانون سلامت با احباری شدن موافق است و می‌گوید:" قوانینی که افراد را ملزم می‌سازد برای کار یا رفتن به مدرسه واکسینه شوند استقلال فردی را محدود می‌کند و با برخی از باور‌های مذهبی در تضاد است. هم چنین این قوانین می‌توانند بی اعتمادی به سلامت عمومی را عمیق‌تر سازند.

با این وجود، برای تقریبا ۲۰۰ سال دستورات ثابت کرده اند که یک ابزار بهداشت عمومی موثر باید در طول یک پاندمی مورد توجه قرار گیرد. افرادی که از واکسیناسیون خودداری می‌کنند ممکن است دیگران را آلوده کنند از جمله افرادی که نمی‌توانند واکسینه شوند یا واکسن‌ها به دلیل نقص ایمنی برای آنان کارایی ندارد.

در طول پاندمی رد واکسن می‌تواند سیستم مراقبت‌های بهداشتی را تحت فشار قرار دهد. در دنیای ایده آل دولت‌ها می‌توانند با افزایش آگاهی رسانی عمومی از فواید و ایمنی واکسن‌ها و کسب اطمینان از دسترسی آسان به واکسن‌ها با مشکل نرخ پایین واکسیناسیون مقابله کنند. مطالعات نشان می‌دهند اجباری شدن واکسن برای دانش‌آموزان مدرسه و کارکنان مراقبت‌های بهداشتی نرخ واکسیناسیون آنان را بهبود می‌بخشد".

دکتر "سعد عمر" مدیر موسسه ییل برای سلامت جهانی، اما با این نظر مخالف است و می‌گوید: "در مورد دستورات مبتنی بر مدرسه، بسیاری از افراد ممکن است فرزندان خود را در خانه آموزش دهند باید یک رویکرد میانه را در پیش گرفت. معافیت‌های پزشکی و مذهبی یا فلسفی باید مجاز باشد. مشاوره پزشک می‌تواند برای کسانی که درخواست معافیت می‌کنند مورد نیاز باشد این رویکرد در ایالت واشنگتن برای کاهش امتناع واکسن در دوران کودکی موثر بود".