باستانشناسان دانشگاه یاگیلونیا و دانشگاه سنت مارک بقایای معبدی در بارانکایِ پرو را حفاری کردهاند. چهار تپهی اسرارآمیز واقع در سِروُ کلورادو به عنوان نقاطی با اهمیت بالقوهی باستانشناسی شناسایی شدند. این تپهها حاوی بقایای انسانی و یک سازهی بزرگ هستند. پروژهی کشف این ناحیه از سال ۲۰۲۲ آغاز شد و یافتههای بدستآمده از آن در فوریهی امسال اعلام شد.
به گزارش فرادید، لوکاس مایچرزاک، زیستباستانشناس این پروژه گفته است: «هماکنون در جریان نخستین تحقیقات یا به عبارت دیگر، حفاریها در مقیاس بسیار محدود، ما به بقایای یک ساختار یادبود برخورد کردیم که از آجرهای خشکشده و بلوکهای سنگی ساخته شده بود.»
آنتونیو دِ لا کالانچا، جهانگرد اسپانیایی که سال ۱۶۵۴ از دنیا رفت گزارش داده بود که این ناحیه گرفتار جادو و جادوگری است. او مدعی بود که معبد جاییست که در آنجا جادوگران دور هم جمع میشدند و آن اطراف دانشگاه جادوگری هم بوده است. کالانچا که خود یک روحانی بود ادعا کرده بود که محلیها بخاطر همنشینی با یک شیطان توبیخ شده بودند. در اروپا، خدایان فرهنگهای دیگر معمولاً شیاطین خوانده میشدند. روی بالاترین تپه، بدنهایی کشف شده که در پارچههای باکیفیت و رنگی پوشانده شده بودند.
مایچرزاک میگوید: «یکی از آنها (پارچهها) ۳ متر طول داشت و مزین به تصاویر جانورسان منحصربفرد بود. تاکنون مشابه این پارچهها در سراسر آند پیدا نشده است.»
بر اساس کربنسنجی، قدمت این پیکرها به ۷۷۲ تا ۹۸۹ پس از میلاد بازمیگردد، به این معنا که آنها به دورهی امپراتوری واری (Wari) تعلق داشتند. اما قدمت سازه بسیار بیشتر از این است، یعنی ۲۲۰۰ تا ۲۵۰۰ پیش از میلاد. مایچرزاک در این باره توضیح میدهد: «مردمان آند عادت داشتند در مکانهای پرستش متروکشده، گورستان بسازند. این روال در اینجا هم برقرار بوده، چون قبرها درون ساختارهایی حفر شدند که قدمتشان هزاران سال قدیمیتر از خود قبرهاست.»
یکی از پیکرهای یافتشده متعلق به یک فرد شش ساله بود و جمجمه آن به شکل هدفمندانهای از ریختافتاده شده بود. دو تپهی دیگر هنوز بررسی نشدهاند.