«آرامگاه چهار انبیا»، یکی از آثار ملی استان قزوین است که معماری صفوی، آن را ارزشمندتر کرده است. این آرامگاه در کنار مجموعه دولتخانه صفوی و مسجد ـ مدرسه «پیغمبریه» قرار دارد، اما به تازگی، کرکرهای برقی روی یکی از ضریحهای آن نصب شده که توجیه آن «حفاظت از این بنا و ضریح» بیان شده است.
به گزارش ایسنا، سعید زراعپور ـ کنشگر میراثفرهنگی قزوین ـ که چندی پیش عکسی از نصب کرکره برقی روی ضریح آرمگاه «چهار انبیا» در فضای مجازی منتشر کرده بود، درباره وضعیت فعلی این آرامگاه که قدمتی تاریخی دارد، اظهار کرد: چند روزی به خاطر سرما و یخزدگیِ موتور کرهکره، آن را باز کرده بودند، اما دوباره آن را نصب کردند. تا هفته گذشته همچنان این کرکره وجود داشت و اقدامی برای برداشتن آن نشده بود.
او اضافه کرد: «بقعه چهار انبیاء» در این مسجد قرار گرفته و آن را به پیامبران قوم بنیاسراییل نسبت میدهند و گفته شده که یکی از امامزادگان منسوب به امام حسن (ع) نیز در این آرامگاه مدفون است. از این رو مردم احترام ویژهای برای این آرامگاه قائل هستند و اول هر ماه قمری، خانمها برای گرفتن حاجت به این آرامگاه میآیند و مراسم دعایی برگزار میکنند. شاکله اصلی این بنا به دوران صفوی مربوط است، اما در دورههای مختلف، از جمله پس از انقلاب، مرمتهای اساسی در آن انجام شده است. گنبد آن در حال حاضر تاریخی نیست و گنبدی فلزی جایگزین آن شده است.
این کنشگر میراث فرهنگی در قزوین ادامه داد: این آرامگاه یک پنجره فولادی دارد که در واقع ضریح کوچکی مشرف به حرم است. رهگذری که نتواند وارد حرم شود از طریق همین ورودی میتواند زیارت کند و اگر نذری داشته باشد آن را ادا کند. بالای این پنجره تزییات قلمزنی وجود داد و کاشیکاری هم شده و جلوه و زیبایی خاصی به آن بخشیده است، اما مدتی است بدون هیچ دلیل قانعکنندهای کرکرهای روی آن نصب کردهاند. عدهای که آنجا مشغول خدمت هستند از این اقدام دفاع کردند و دلیل خودشان را اینطور بیان کردند که «این کرکره برای حفاظت از خود اثر است و مانع از آسیب به ضریح میشود. همچنین معتادان از ضریح دزدی میکردند و همین موضوعها جان خادمان آرامگاه را به خطر انداخته بود.»
زارعپور اظهار کرد: دلایلی که برای نصب کرهکره آوردهاند، توجیهپذیر نیست. با این ادله پس باید برای حفاظت از تمام آثار تاریخی، کرکره نصب کنیم؛ فکر کنید برای حفاظت از تخت جمشید کرکره برقی بکشیم. حفاظت راه و اصول خود را دارد که بهترین آن استفاده از حفاظ شیشهای (شیشه سکوریت) است. نقاشیهای نفیس و کتیبههای تاریخی هم امروز با همین شیشهها محافظت میشوند.