بنا بر اظهارات یک جمعیت شناس، درحالی طبق آخرین آمارها در سال ۱۴۰۱، جمعیت جوان ۱۸ تا ۳۵ ساله کشور کاهشپیدا کرده و به ۲۱ میلیون نفر رسیده است که این کاهش طبیعی بوده و به علت خارج شدن بخش اعظم متولدین دهه شصت از دوره سنی جوانی است.
به گزارش ایسنا، شهلا کاظمی پور همزمان با روز ملی جوان به پیشبینی جمعیتی رده سنی ۱۸ تا ۳۵ ساله بر اساس آخرین دادههای موجود پرداخت واظهار کرد: تا آخر امسال یعنی تا اسفند سال ۱۴۰۱، تعداد جمعیت جوان کشور یعنی ۱۸ تا ۳۵ سالهها، حدود ۲۱ میلیون نفر است.
وی در پاسخ به این سوال که چه تعداد از این جمعیت جوان ۲۱ میلیون نفری متولد دهه شصت، چه تعداد متولد دهه هفتاد و چه تعداد متولد دهه هشتاد هستند، توضیح داد: حدود ۷ و نیم میلیون نفر از این جمعیت جوان جزو متولدین دهه شصت، نزدیک به ۱۱ میلیون نفر متولد دهه هفتاد و حدود دو میلیون و ۳۰۰ هزار نفر نیز متولد دهه هشتاد هستند.
به گفته این جمعیت شناس، ۱۰ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر از این جمعیت جوان ۲۱ میلیونی مرد و ۱۰ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر زن هستند.
کاظمی پور همچنین درباره وضعیت تأهل این جمعیت جوان، تصریح کرد: در این گروه سنی حدود ۱۳ میلیون مجرد داریم که پنج میلیون آن زن مجرد و حدود هشت میلیون نیز مرد مجرد هستند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا این میزان تجرد در بین جمعیت جوان زیاد است؟، تاکید کرد: خیر. چراکه این جمعیت جوان مجرد به تدریج ازدواج میکنند. مجردین هم بیشتر در رنج سنی زیر ۲۰ سال و ۲۰ تا ۲۵ سال هستند و ما قطعا سالی ۶۰۰ الی ۷۰۰ هزار ازدواج داریم. این جمعیت نیز به تبع در بازه زمانی پنج الی هفت سال ازدواج میکنند.
این جمعیت شناس معتقد است که مشکل جمعیت جوان فعلی در خصوص ازدواج، مسائل اقتصادی و عدم امنیت اقتصادی است. متاسفانه تمامی آحاد جامعه مشکلات اقتصادی را حس میکنند، اما با توجه به اینکه جوانها تازه وارد بازار کار میشوند و تشکیل زندگی میدهند، هزینه تشکیل زندگی بالا است و خودشان نمیتوانند مخارج خود را تامین کنند، نگرانیهای بیشتری برایشان ایجادمیشود.
وی همچنین درباره تغییرات آماری جمعیت جوان فعلی در قیاس با سالهای گذشته، توضیح داد: نسبت به سالهای قبل جمعیت جوان کمشده است. مطابق با سرشماری سال ۹۵ یعنی حدود شش سال پیش جمعیت مردان ۱۸ تا ۳۵ ساله ۱۳ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر و زنانجوان ۱۸ تا ۳۵ ساله ۱۳ میلیون نفر بوده است. یعنی جمعیت جوان ما در آن سال ۲۶ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر بوده است، اما اکنون به ۲۱میلیون نفر رسیده است چراکه دهه شصتیهایی که جمعیتشان زیاد بود در حال حاضر از دوره سنی جوانی خارج شده و به بالای ۳۵سال رسیده اند.
این جمعیت شناس افزود: حتی اگر پنج سال دیگر نیز زمان بگذرد، این جمعیت جوان ۷ و نیم میلیون نفری دهه شصتی فعلی به بالای ۳۵سال میرسند و از دوره سنی جوانی خارج میشوند. در واقع خروجی ما بیش از ورودی است و از این رو کاهش جمعیت جوان را شاهد هستیم.
وی در پاسخ به این سوال که آیا این میزان کاهش جمعیت جوان طبیعی است یا ما با بحران جمعیت جوان مواجهایم؟، خاطر نشان کرد: خیر با بحران مواجه نیستیم. در دهه هفتاد و هشتاد نیز با کاهش باروری، تعداد جمعیت جوان کم شد، در واقع اینطور میتوان عنوانکرد که از آنجا که در دهه شصت نسبت به دهه پنجاه باروری بسیار زیاد بالا رفت، آن افزایش باروری در دهه شصت باعث شد که وسطهرم جمعیتی ما متورم شود و اکنون این هرم به حالت قبلی خودش باز گشته است و این بازگشت نسبت به روند گذشته خود نرمال است.
برآمدگی هرم در دهه شصت غیر متعارف بود چراکه یک دفعه بالا آمده بود و مشکلات عدیدهای نظیر کمبود شیر خشک، پوشک و تراکم جمعیت در مقاطع دبستان و دبیرستان مدارس و بعدها تراکم جمعیت در دانشگاهها را ایجاد کرده بود. حتی در بحث شغل و بعد از آنازدواج و تهیه مسکن نیز مشکلاتی ایجاد شده بود که همگی به دلیل رشد بیرویه جمعیت در دهه شصت بود.
کاظمی پور در بخش دیگر سخنان خود به مهمترین مشکلات جوانان فعلی نیز اشاره و عنوان کرد: از جمله مهمترین مشکلات جوانان ایناست که به آینده خوش بین نیستند. با خود میگویند درس بخوانیم و شغل نداشته باشیم که چه؟، چطور ازدواج و تشکیل خانواده دهیم؟، اینها دغدغههایی است که همیشه جوانها داشتند، اما اکنون بیشتر شده و و انتظار میرود برای رفع این دغدغهها و ایجاد ثباتاجتماعی و اقتصادی، افزایش امنیت اقتصادی و کاهش دغدغه جوانان برنامه ریزی شود و امنیت اجتماعی وجود داشته باشد تا دغدغهجوان کاهش یابد.
این جمعیت شناس در پایان سخنان خود تاکید کرد: وقتی دانشجو با هزار دغدغه و مشکل درس میخواند و تلاش میکند، حداقل بایدامنیت شغلی داشته باشد. وقتی ثبات اقتصادی نیست اولین افرادی که از کار و شغل کنار گذاشته میشوند نسل جوان و آنهایی هستندکه تازه وارد بازار کار شدهاند و مشاغل قراردادی و کوتاه مدت دارند؛ بنابراین مهمترین مشکل نسل جوان فعلی درآمد و شغل است کهباعث شده خیلی از جوانان از سوی خانواده و والدین تأمین شوند.