در بازار هرات قیمت دلار در چهار کانال چرخید و آخر سر با یک نزول معنادار در مرز ۵۵ و ۵۶ ایستاد. اکثر معاملهگران اعتقاد داشتند در روز سهشنبه دلار هرات سطوح مهمی را از دست داده است، دلیل آن هم جو مثبتی است که بعد از خبر سفر گروسی به تهران ایجاد شد. در بازار ارز تهران هم قیمتها نزولی بودند، حتی آبشده و سکه بیشتر از دلار روند نزولی را طی کردند که دلیل این سبقت در کاهش، ادامه تخلیه حبابهایی است که در روزهای گذشته به آن اشاره شد.
به گزارش اکو ایران، عمده معاملهگران ارز در روز سهشنبه اعتقاد داشتند بازار دنبال کف میگردد و اگر کف در بازار ارز پیدا شود روند بازار هم شفافتر از روزهای قبل میشود.
کاهش قیمت دلار در شرایطی اتفاق افتاد که خبرهای جعلی زیادی پخش شد. یکی از خبرهای جعلی استعفای رئیس کل بانک مرکزی بود، اما باوجود این خبر، بازار آزاد ارز نوسان رو به بالا تجربه نکرد.
کسانی که معمولا در بازار کارشان نوسانگیری است در روز سهشنبه یک نکته جدید را مطرح میکردند. آنها معتقد بودند فضای فعلی بازار مثل زمانی است که قیمت دلار در دامنه ۴۰ تا ۴۵ قرار داشت. به گفته آنها وقتی دلار از دامنه ۴۵ به سمت ۴۰ حرکت کرد در یک مقطع یک بالایی داد و مجددا وارد فاز نزولی شد. در آن مقطع دلار برای یک دوره زمانی بین ۴۰ تا ۴۵ هزار تومان در نوسان بود.
معاملهگران تصور میکنند طرح روانی بازارساز برای قیمت در سطوح فعلی همانند زمانی است که دلار در نیمه اول کانال ۴۰ بود. از دید آنها اگر دلار به کف بخورد و در آن کف فروشنده زیاد باشد، بازارساز با تعدیل قیمت به سمت بالا، یه عده را خریدار میکند و مجددا کارگردانی دلار به سمت کاهش را کلید میزند و اگر کفها محکم نباشد روند نزولی را سرعت میدهد تا علاوه بر کاهش قیمت تعداد بیشتری از نوسانگیران را خارج کند.
البته تاکید کنیم این نظر یک عده از نوسانگیران است که تصور میکنند طرح روانی بازارساز برای بازار ارز از چنین مختصاتی برخوردار است و اکوایران در کف بازار صرفا راوی دیدگاههای مختلف است.
نکته اول بازار، انتظامی شدن پله آهنی بود.
نکته بعدی مقایسه بین افغانی و ریال بود. آنها میگفتند در یک سال گذشته افغانی در برابر دلار نوسان کمتری داشته و این واحد پولی این روزها در همان نقطهای قرار دارد که تقریبا یک سال قبل قرار داشت. در مقابل، ریال نوسان بیشتری داشته و طبیعتا نقطه این روزها قابل مقایسه با پارسال نیست. البته معاملهگران یک پاسخ جالب هم داشتند، آنها میگویند در افغانستان دولت توانایی چاپ پول زیادی ندارد، درمقابل در ایران این امکان برقرار است. درواقع آنها آن چیزی را که موجب تضعیف ریال میشود، امکان دولت در خرجکرد بیشتر از درآمدش میدانستند.