فارس نوشت: سیل جنایات پرویز ثابتی در شمار نمی‌گنجند، اما در این فهرست، تایید حکم تبعید، رهبر انقلاب بدون سیر تشریفات قانونی به جنوب شرق کشور نیز وجود دارد.
جنایات پرویز ثابتی در ساواک طی سال‌های تاریک حکومت پهلوی به حدی آشکار است که پس از انتشار عکس این فرد در نمایش مضحک براندازان زمینه اعتراضات گسترده‌ای را فراهم کرد.
یکی از جنایات انجام شده توسط ساواک و تحت مدیریت پرویز ثابتی، ماجرای سرکوب مردم عزادار فوت حاج آقا مصطفی خمینی فرزند ارشد امام خمینی در پاییز سال ۱۳۵۶ و تبعید برخی از روحانیون به مناطق دورافتاده است.
مطابق جزئیات مندرج در مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آبان ماه ۱۳۵۶ با درگذشت ناگهانی حاج آقا مصطفی خمینی فرزند ارشد امام خمینی همراه شد. فوت مشکوک یار و مشاور رهبر نهضت اسلامی، زمینه مساعدی برای شعله‌ور شدن آتش اعتراضات و انتقادات علیه رژیم پهلوی بود. حوادث ناشی از این رویداد که در آستانه ماه‌های محرم و صفر صورت می‌گرفت، دستگاه امنیتی پهلوی را بر آن داشت تا با محدودیت و محکومیت یاران امام خمینی آن‌ها را تحت کنترل و مراقبت قرار دهد.
حوزه علمیه مشهد اطلاعیه‌ای منتشر کرد که خبر می‌داد، مراسم چهلم درگذشت سید مصطفی خمینی در صبح جمعه یازدهم آذر مصادف با ۲۰ ذی‌الحجه ۱۳۹۷ قمری ساعت ۸ صبح در مسجد ملاهاشم برگزار خواهد شد. این اطلاعیه توسط طلبه‌ها دست‌نویس و تکثیر شد. آنچه مسلم است اجازه برگزاری این مراسم داده نشد، اما طلبه‌های مدرسه نواب اقدام به برگزاری مجلس یادبود کردند که با وساطت آیت‌الله خامنه‌ای از درگیری احتمالی میان طلاب و نیرو‌های شهربانی جلوگیری شد.
پس از این مراسم، حکم تبعید آقایان عبدالرحیم ربانی شیرازی، صادق خلخالی، عبدالمجید معادیخواه، محمدجواد حجتی کرمانی و محمدمهدی املشی صادر شد.
به دنبال گسترده شدن اعتراضات گسترده مردم نسبت به اقدامات حکومت پهلوی، بار دیگر تحرکات مشهد که این بار نه فقط در اندازه شمار اندکی از روحانیان مبارز، بلکه در مساحتی بزرگ‌تر که دانشگاهیان و توده‌های مردم را دربر می‌گرفت، برای سازمان اطلاعات و امنیت این شهر تحمل‌ناپذیر شد.
در این راستا، شیخان، رئیس ساواک خراسان، دوازدهم آذر به اداره کل سوم پیشنهاد بازداشت سه تن از روحانیان مشهد را داد. او نوشت: «با توجه به فعالیت‌هایی که اخیراً به نفع خمینی و به طرفداری از افکار دکتر شریعتی صورت گرفته و به‌صورت نصب شعار‌های مضره و پخش اعلامیه‌ها در معابر و مراکز عالی آموزش مشهود گردیده، در نظر است به منظور مقابله با عوامل مذکور، عده‌ای از طرفداران خمینی و متعصبین مذهبی… دستگیر و منازل آنان مورد بازرسی واقع و در صورت کشف مدارک مضره تحت تعقیب قرار گیرند.
پس از رسیدن این پیشنهاد به اداره کل سوم، یکی از مقامات اداره یادشده اذعان کرد که این قبیل بازداشت‌ها معمولاً بدون دلیل و مدرک صورت می‌گیرد و امکان تعقیب قانونی نیست؛ اینک نیز چنین است. وی پیشنهاد داد دستگیرشدگان به جای زندان، تبعید شوند: «چندین بار این افراد بازداشت شده، ولی دلایل و مدارک کافی جهت تعقیب قانونی در دست نبوده و هم اکنون نیز وجود ندارد. چنانچه تصویب می‌فرمایید وضعیت آنان در کمیسیون امنیت اجتماعی مطرح شده تبعید شوند.»
در این میانه، پرویز ثابتی، مدیر اداره کل سوم به میدان برخورد با روحانیون برآمد و با پیشنهاد تبعید موافقت کرد و نوشت: «با ذکر سوابق آن‌ها گزارشی عرضی تهیه تا با اخذ تصویب تبعید شوند.»
مطابق اسناد موجود، سندی با طبقه‌بندی سرّی در ۱۹ آذر ماه ۱۳۵۶ شمسی (دو روز پیش از آغاز محرم) نوشته شد که مشروح آن چنین بود: در فعالیت‌های اخلالگرانه‌ای که از چندی قبل در شهر‌های شیراز و مشهد انجام گردیده، تعدادی از روحانیون افراطی و سابقه‌دار دخالت داشته‌اند. روحانیون مذکور با متمسک قرار دادن مسائل مختلف از جمله فوت مصطفی خمینی، پسر روح‌الله خمینی، ضمن سخنرانی‌های خلاف مصالح ملی افراد را تحریک به اخلال در نظم و دادن شعار‌های ضد میهنی کرده‌اند، که نتیجه آن انجام تظاهرات خیابانی تعدادی از متعصبین مذهبی و شکستن شیشه‌های چند مغازه و شعب بانک در شهر‌های مذکور بوده است.
با توجه به نزدیک‌شدن ماه‌های محرم و صفر، روحانیون مورد بحث در تعقیب هدف‌های قبلی درصدد برخواهند آمد تا با استفاده از اجتماعات مذهبی که به مناسبت ایام سوگواری تشکیل می‌گردد، مجدداً با ایراد مطالب، متعصبین مذهبی را تحریک به انجام فعالیت‌های اخلالگرانه در سطح وسیع‌تری بنماید. به همین علت پیش‌بینی‌هایی برای خنثی‌نمودن اقدامات احتمالی آن‌ها به عمل آمده است. مع‌هذا برای مقابله مؤثرتر با اقدامات اخلالگرانه و تحریک‌آمیز این عده از روحانیون افراطی در شهر‌های شیراز و مشهد که در ماه‌های محرم و صفر شرایط مناسب‌تری برای انجام تحریکات در اختیار خواهند داشت، تصمیم گرفته شد تا روحانیون زیر که سوابق ممتدی در تحریک مردم به اخلال در نظم دارند، تبعید گردند:
– علی‌اصغر دستغیب، روحانی افراطی و اخلالگر مقیم شیراز
– علی‌محمد دستغیب، روحانی افراطی و اخلالگر مقیم شیراز
– سیدعلی خامنه‌ای، روحانی افراطی و اخلالگر مقیم مشهد
– شیخ علی مرادخانی ارنگه، روحانی افراطی مقیم مشهد
– حسین عمادی، روحانی افراطی مقیم مشهد
نکته جالب اینجاست که این گزارش در بیستم آذرماه به تصویب رئیس ساواک رسید؛ یعنی پیش از تشکیل کمیسیون حفظ امنیت اجتماعی در شهر‌های مشهد و شیراز، حکم تبعید از تهران صادر و ابلاغ شد. پرویز ثابتی که متوجه این نعل وارونه بود، یک روز بعد، بیست و یکم آذر، از ساواک خواست که: سریعاً با تشکیل کمیسیون حفظ امنیت اجتماعی، ترتیبی اتخاذ گردد که سه نفر روحانی مورد بحث [مشهد]برای سه سال به شهر‌های بد آب و هوا تبعید شوند.
شیخان، رئیس ساواک خراسان، پس از آگاهی از تصمیم تهران، ساعت ۹ صبح بیست و سوم آذر کمیسیون یادشده را در محل فرمانداری مشهد تشکیل داد و تصمیمی که باید ابتدا در این نشست گرفته می‌شد و با ابلاغ به تهران تأیید می‌سد، به شکلی فرمایشی و ظاهری دوباره اتخاذ شد. آقای خامنه‌ای «مدرس حوزه علمیه» به مدت سه سال به ایرانشهر، شیخ علی تهرانی سه سال به چابهار و حسین عمادی معروف به شیخ «حسین شاهرودی» سه سال به سیرجان تبعید شدند.
بدین ترتیب رهبر انقلاب اسلامی با تایید پرویز ثابتی به مناطق جنوب شرق کشور تبعید شد.
ساواک ساعاتی پیش از آغاز جلسه کمیسیون حفظ امنیت اجتماعی، اقدام به دستگیری آقای خامنه‌ای کرد. در همین روز، مأموران ساواک به منزل آقای خامنه‌ای، واقع در خیابان خاکی، کوچه دبیرستان فروغ رفتند و با حضور خود ایشان و نماینده ساواک از منزل ایشان بازرسی به عمل آوردند و مقداری از کتاب‌ها، یادداشت‌ها و نامه‌های ایشان را با خود بردند و آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای به موجب رأی کمیسیون حفظ امنیت اجتماعی، که در فرمانداری مشهد تشکیل شد، به سه سال اقامت اجباری در شهرستان ایرانشهر محکوم شد.
