شرکت De-Extinction می خواهد پرنده شگفت انگیز دودو را بازگرداند. آیا انسان میتواند تاریخ را زنده کند؟
به گزارش خبرآنلاین، پرنده دودو اولین گونه جانوری است که در تاریخ ثبت شده است که توسط انسان منقرض شده است، بنابراین وظیفه بازگرداندن آن برعهده ما است. اگرچه ممکن است این امر غیرممکن به نظر برسد، اما فناوری موجود در این روزگار به ما نشان داده است که غیرممکن وجود ندارد. Colossal Biosciences، مرکز تحقیقاتی، برنامههای خود را برای بازگرداندن دودو در 31 ژانویه اعلام کرده است.
این شرکت که در سال 2021 توسط بن لام، کارآفرین اینترنتی و جورج چرچ، دانشمند دانشگاه هاروارد تأسیس شد، در ابتدا اعلام کرد که ماموت را دوباره خلق خواهد کرد. یک سال بعد، ابتکار مشابهی را برای تیلاسین، که به عنوان ببر تاسمانی نیز شناخته می شود، اعلام کرد. با تشکیل یک گروه جدید ژنومیکس پرندگان و سرمایه گذاری اضافی 150 میلیون دلاری، دودو که مدت هاست منقرض شده بود به جمع این گروه پیوست.
تصور می شود که پرنده دودو از زمان پیدایش خود چیزی در مورد شکارچیان نمی دانست. زیرا تا زمانی که انسان ها به موریس نرسیدند، هرگز شکار نشدند.
در طول قرن هفدهم، فرانسه، بریتانیا و هلند جزایر موریس را مستعمره کردند. گزارش شده است که آخرین پرنده دودو در همان قرن مرده است. از آنجایی که در جزایر چیز زیادی برای خوراک وجود نداشت، بسیاری از استعمارگران، پرندگان دودو را برای غذا ذبح کردند. تعداد زیادی از آنها جان خود را از دست دادند، زیرا خانه آنها توسط استعمارگران به شدت تغییر یافت، استعمارگران بسیاری از درختان و گیاهان را قطع کردند تا راه را برای خانه ها و سایر سازه ها باز کنند.
به گفته باستانشناس، جولیان هیوم از موزه ملی تاریخ در بریتانیا، انقراض پرنده دودو به دلیل بهره برداری از جزایر بود که به سادگی اکوسیستم را برای پرندگان دودو غیرقابل تحمل کرد.
شاپیرو، استاد زیستشناسی و زیستشناسی تکاملی در دانشگاه کالیفرنیا، روی دودو مطالعه میکرد. او در سال 2002 مقالهای در Science منتشر کرد که نشان میداد چگونه تیمش اندکی از دیانای میتوکن دریایی پرنده را بازیابی کرد، دیانای درون اندامکهای کوچکی به نام میتوکندری که از مادر به فرزندان منتقل میشود. بر اساس آن قطعه، کبوتر نیکوبار نزدیکترین خویشاوند زنده دودو بود. سپس، در سال 2022، شاپیرو اظهار داشت که تیم او در دانشگاه کالیفرنیا، کل ژنوم دودو را بازسازی کرده است.
اگرچه مسیر از دیانای میتوکندریایی به ژنوم چندین دهه طول کشید، اما مسیر از ژنوم به زنده، تنفس پستانداران به طور قابل توجهی دشوارتر است و شامل مجموعه ای عظیم و به هم پیوسته از چالش های بسیار پیچیده است. یک گونه ممکن است از نظر تئوری با شبیه سازی دیانای از یک سلول باقیمانده احیا شود. در واقع، به دلیل فقدان دیانای قابل دوام، دستیابی به این امر غیرممکن بوده است.
به گفته شاپیرو، مرگ دودو «راه حلی برای فاجعه انقراض نیست». با این حال، او میگوید که با بررسی موضوع انقراض دودو، در حال توسعه ابزارهای ضروری برای ژنومیک پرندگان، از جمله نجات ژنتیکی گونههای در حال تهدید، مانند ویرایش تنوع ژنتیکی به جمعیت پرندگان کاهشیافته و در معرض تهدید است.
منبع: هیستوریآفیستردی