فرارو- "در سال ۲۰۱۸ میلادی زمانی که در مدرسه‌ای در دهلی نو به عنوان کارآموز برای شغل معلمی کار می‌کردم مدیر مدرسه من را به بیرون از کلاس هدایت کرد و از من پرسید آیا فکر می‌کنم این گونه پوشش باید در مدرسه مجاز باشد یا خیر؟ او با تکرار این تصور هولناک که "نباید با مذهب خود وارد این حرفه و مکان کاری شوید" از من خواست از پوشیدن روسری در مدرسه خودداری ورزم". این روایت یک زن مسلمان محجبه در هندوستان است.
به گزارش فرارو به نقل از میدل ایست آی؛ تا سال ۲۰۱۸ میلادی مسلمانان در هند بیش‌تر به حاشیه رانده شده بودند. بنابراین، این خاطره چندان تعجب آور نبود. با این وجود، اکنون که وارد سال ۲۰۲۳ میلادی می‌شویم آزار و اذیت به دلیل پوشش حجاب برای بسیاری از زنان مسلمان تحت حکومت ملی گرای هندو "نارندرا مودی" به یک واقعیت روزمره تبدیل شده است.
بر اساس گزارشی تازه بیش از ۱۰۰۰ دختر مسلمان در کارناتاکا در بحبوحه یک کارزار سیستماتیک با هدف منزوی کردن زنان محجبه در نهاد‌های آموزشی هند دانشگاه‌ها را ترک کرده اند. سازمان‌های هندوتوا (شکل غالب ملی‌گرایی هندو) کارزار شرورانه‌ای را علیه دانشجویان محجبه راه اندازی کرده اند که ناشی از انفعال پلیس و دولت هند است. ممنوعیت حجاب کارناتاکا در موسسات آموزشی سال گذشته توسط دادگاه عالی این ایالت تایید شد و بدین ترتیب این زنان از حق تحصیل محروم شدند.
برخورد با زنان محجبه بخشی از طرح بزرگتری است که توسط بهاراتیا جاناتا حزب حاکم در هند برای سوق دادن جامعه مسلمانان به حاشیه و ایجاد برتری هندو‌ها بوده است. این یک حمله سیستماتیک به حق تحصیل برای زنان مسلمان است که تبدیل شدن مسلمانان جامعه هند به "دیگری" را تشدید کرده و شانس مسلمانان هند برای پیشرفت و جابجایی اجتماعی رو به بالا را محدود می‌سازد.
در جامعه‌ای که تنوع به عنوان ویژگی تعیین کننده میراث آن شناخته می‌شود کارزار مقابله با زنان محجبه تنها به تشدید تنش‌های مذهبی، تبعیض و تعصب دامن می‌زند. در چنین شرایطی مسلمانان به شهروندان درجه دو تبدیل می‌شوند و از دید جامعه کم‌تر مستحق احترام و کرامت خواهند بود.
از محرومیت از فرصت‌های شغلی گرفته تا مواجهه با آزار‌های کلامی و فیزیکی در خیابان‌ها واقعیت یک زن محجبه در هند امروزی با جامعه فراگیر و بردبار وعده داده شده توسط دولت فاصله زیادی دارد. با ظهور ناسیونالیسم هندو زنان محجبه به طور فزاینده‌ای مجبور هستند در برابر افکار عمومی خصمانه و سیاست‌های دولتی که آزادی مذهبی را تضعیف می‌کند از حق خود برای پوشیدن حجاب دفاع کنند.
یکی از رایج‌ترین اشکال تبعیض علیه زنان محجبه در هند در محل کار رخ می‌دهد. نتیجه مطالعه‌ای که به تازگی توسط بنیاد Led By انجام شد سوگیری‌های ذاتی علیه زنان مسلمان را از نظر فرصت‌های شغلی روشن می‌سازد و اشاره می‌کند کارفرمایان برای استخدام با متقاضیان هندو بیش از متقاضیان مسلمان تماس می‌گیرند.
علاوه بر این، بسیاری از زنان محجبه در هند به دلیل حجاب شان از فرصت‌های شغلی محروم می‌شوند و یا با رفتار نابرابر در محیط کار مواجه شده اند. یکی از نمونه‌های اخیر مورد "غزاله احمد" روزنامه نگار جوان محجبه‌ای است که از کار در یک کانال رسانه‌ای محروم شد. طبق گزارش‌های منتشر شده علیرغم صلاحیت و تجربه اش استخدام کنندگان به او گفته اند که اگر حجاب اش را از سر بر ندارد نمی‌تواند در این منصب شغلی کار کند.
زنان محجبه در هند در اماکن عمومی نیز مورد آزار کلامی و خشونت فیزیکی قرار می‌گیرند. موارد زیادی از توهین و آزار روانی علیه زنان محجبه گزارش شده اند. یکی از اساتید کالج در شهر توماکورو سال گذشته پس از اینکه مقام‌های کالج به او گفتند حجاب اش را از سر بردارد مجبور به ترک شغل اش شد. این روند احتمالا منجر به نرخ بالای بیکاری در میان زنان محجبه خواهد شد و آنان را بیش‌تر به حاشیه می‌راند.
در سرزمینی که تعصب و خشونت در آن حاکم است حجاب به چراغی برای نیرو‌های منفور هندوتوا تبدیل شده است و زنان محجبه به راحتی هدف قرار می‌گیرند. با این وجود، این تبعیض آشکار را نمی‌توان از موضوع بزرگتر جنایات ناشی از نفرت علیه همه مسلمانان هند جدا کرد. حجاب به عنوان نشانگر بصری خطراتی است که مسلمانان هند هر روز با آن روبرو هستند.
این محیط در میان ترس از ممنوعیت کامل حجاب در سراسر کشور به مشکلات روانی در میان برخی از زنان محجبه دامن زده است بسیاری از آنان احساس می‌کنند منزوی شده اند و دچار اضطراب و ویژگی‌های پارانوئیدی هستند وضعیتی که به دلیل عدم حمایت دولت از آنان بدتر شده است.
علیرغم این که هند یک کشور سکولار است دولت نتوانسته موضع محکمی در برابر تبعیض زنان محجبه اتخاذ کند. در برخی موارد پلیس در سوء استفاده و تبعیض شریک بوده یا چشم خود را بسته یا فعالانه در آن شرکت کرده است. این امر باعث شده که بسیاری از زنان محجبه احساس آسیب پذیری کنند و از صحبت کردن هراس داشته باشند.
در هند مودی زنی محجبه به عنوان فردی بیگانه قلمداد می‌شود. یک زن محجبه هندی می‌خواهد ایمان اش را حفظ کند و به شکلی محترمانه مشابه سایر شهروندان با او رفتار شود. با وجود این چالش ها، بسیاری از زنان محجبه کماکان به دفاع از حق آزادی مذهبی خود هستند و با افتخار پوشش حجاب را رعایت می‌کنند. آزار و تبعیضی که ما با آن روبرو هستیم این درک را تقویت می‌کند که مودی قهرمان آزادی و تنوع مذهبی نیست بلکه یک شخصیت سیاسی است که در پوشش حمایت از زنان برای توجیه اقدامات ظالمانه استفاده می‌کند. هدف از لفاظی‌های مودی در مورد حقوق زنان مسلمان منحرف کردن توجه از سیاست‌های دولت او است که به ضرر حقوق تمام مسلمانان هند بوده است.
حجاب در هند در شرایط فعلی از نظر فرهنگی به یک نقطه اشتعال تبدیل شده است. نمادی قابل مشاهده از دیگری بودن در کشوری که نسبت به افرادی که با ارزش‌های اکثریت هندو سازگاری ندارند دشمنی بیش تری می‌ورزد. از زنان محجبه خواسته می‌شود تا در مناظره‌های تلویزیون ملی در ساعات پربیننده شرکت کنند تا به همان پرسش‌های نفرت انگیز و توهین آمیز قدیمی که باید به صورت دقیق و قانع کننده توضیخ داده شوند درباره تصمیم شان برای داشتن حجاب سخن بگویند. زنان مسلمان دائما در مورد دلیل استفاده از پوشش حجاب مورد پرسش قرار می‌گیرند و پاسخ‌های آنان باید منطبق با یک چک لیست از قبل موجود باشد. این وضعیت زنان محجبه در "بزرگترین دموکراسی جهان" است.
