احمد مازنی، نماینده سابق تهران در روزنامه اعتماد نوشت: حلول ماه رجب و ولادت امام محمد باقر (ع) را تبریک عرض می‌کنم. همه روز‌ها و شب‌ها از آن خداوند است، اما در عین حال در قرآن از بعضی از روز‌ها به «یوم‌الله» و از شب‌های قدر به «خیر من الف شهر» تعبیر شده است، از این‌رو همه زمان‌ها مثل هم نیستند، کما اینکه همه مکان‌ها مثل هم نیستند، با این مقدمه کوتاه حلول ماه رجب را به همه عزیزان تبریک عرض می‌کنم.
به نظر می‌رسد ماه رجب آغاز حرکت به سوی «ضیافت‌الله» است، در خطبه شعبانیه از حضرت خاتم (ص) نقل شده که فرمودند: «.. شهر قد دعیتم فیه الی ضیافت‌الله» یعنی «ماه رمضان ماهی است که به مهمانی خدا دعوت شده‌اید» و در روایت دیگر فرمودند: «رجب ماه خدا است، شعبان ماه من است و رمضان ماه امت من است.» از این بیان رسول‌الله (ص) چنین استنباط می‌شود که ماه رجب مقدمه ماه رمضان است، یعنی ضیافت الهی در ماه رمضان بر پا می‌شود و مدعوین این ضیافت از اول ماه رجب باید کوچ کنند و به سوی ضیافت الهی حرکت کنند، اعمال و عبادات ماه رجب، دعا، استغفار، تلاوت قرآن، ترک معاصی، کمک به نیازمندان، نماز‌ها و روزه‌ها و ذکر‌های مخصوص این ماه و بعد اعمال ویژه ماه شعبان، دل‌های زنان و مردان با ایمان را صیقل می‌دهد و برای درک محضر میزبان آماده می‌کند و این سیر الی‌الله تا روز اول شوال ادامه دارد و اول شوال روز عید فطر است و عید فطر یعنی بازگشت به فطرت و سرشت اولیه و به عبارتی تولد دوباره انسان مومن.
هر کسی می‌تواند از این فرصت طلایی برای رشد و تعالی انسانی و معنوی استفاده کند و به خدا نزدیک‌تر شود، اما اگر حق‌الناسی بر گردن ماست فقط از صاحبان حق باید طلب رضایت کرد، این‌بار بر دوش مقامات مسوول سنگین‌تر است. هر چند طبیب اصفهانی می‌گوید: «مرنجان دلم را که این مرغ وحشی ز بامی که برخاست مشکل نشیند»، اما امیدوارم تا دیر نشده دست آشتی به سوی مردم دراز کنند و قبل از کسب رضای حق در کسب رضای خلق بکوشند و بر دل‌های رنجیده بندگان خدا مرهم نهند، تا گره‌های بین ما و خدای مهربان نیز گشوده شود.
به ویژه آنکه امسال ماه رجب با ماه بهمن تلاقی کرده و بهمن نیز در سرنوشت ملت ایران ماه خیزش و قیام بر ضد ستم و استبداد داخلی و مقابله با استیلای خارجی است و به تعبیر امام عزیز یکی از ایام‌الله‌ها در بیست و دوم این ماه واقع شده.
پیشنهاد می‌کنم در کنار این کلام روح‌الله به آن هشدار او نیز توجه شود که «اگر... آن وقت این‌طور نیست که برگردند به بیست و دو بهمن...» و با اعلام عفو عمومی برای همه ایرانیان مقیم داخل و خارج و رفع محدودیت‌ها از دلسوزان مردم، راه را برای همبستگی و وفاق ملی و عبور از بحران‌ها هموار کنند و دسیسه بدخواهان ایران و اسلام را که، چون جغد شوم کمین کردند تا با بهره‌گیری از شکاف موجود از آب گل‌آلود ماهی بگیرند، خنثی کنند.
باز هم فرصت الهی حرکت به سوی مهمانی خدا را یادآور می‌شوم و تاکید می‌کنم درک این ضیافت با مناسک ظاهری کافی نیست. گره‌ها را باز کنیم، تا مشمول لطف الهی شویم. «صد‌ها فرشته بوسه بر آن دست می‌زنند کز کار خلق یک گره بسته وا کند» تا دیر نشده راه بیفتیم تا ضیافت‌الله را درک کنیم یاعلی.
