(ویدئو) چرا آمریکا صادرات صمغ را تحریم نکرد!

صمغ عربی که برای صنعت نوشابه در جهان ضروری است، از گیاه اقاقیا در مناطق خشک سودان بدست می‌آید. این درخت به طور فزاینده‌ای در برابر دمای بالا مقاوم است، اما کشاورزان برای رشد آن تلاش می‌کنند.

به گزارش فرارو، فاطمه رملی، هماهنگ‌کننده ملی انجمن تولیدکنندگان صمغ سازمان جنگل‌داری ملی که هفت میلیون نفر عضو دارد، توضیح می‌دهد: صمغ اقاقیا یک گیاه مهم برای مبارزه با بیابان‌زایی است، زیرا در برابر خشکسالی مقاومت می‌کند و حاصلخیزی خاک را افزایش می‌دهد، که برای افزایش تولیدات کشاورزی ضروری است.

این چسب که از شیره جامد درخت اقاقیا ساخته شده است، امولسیفایری است که اهمیت زیادی در صنایع جهانی دارد. این ماده طبیعی در صنایع مختلف از نوشابه گرفته تا آدامس و داروسازی استفاده می‌شود.

به گفته آژانس توسعه فرانسه، تولید صمغ عربی مایه افتخار سودان است که خط مقدم کشور‌های تولیدکننده آن در سطح جهانی را به خود اختصاص داده و حدود ۷۰ درصد تجارت جهانی آن را تشکیل می‌دهد.

حتی این صمغ از تحریم‌های اقتصادی اعمال شده آمریکا علیه سودان طی دهه‌ها حکومت عمر البشیر، رئیس جمهور مخلوع مستثنی ماند. چرا که صنایع غذایی و دارویی ایالات متحده اشتهای زیادی برای این صمغ نشان می‌دهد، که به‌ویژه یک عنصر اصلی در نوشابه‌هاست.

اما برای برداشت این صمغ گرانبها، کشاورزان باید همان شرایط اقلیمی سخت را تحمل کنند که اقاقیا، یکی از بهترین درختان جهان با خشکسالی و تغییرات آب و هوایی سازگار است.

محمد موسی که از درختان پراکنده در جنگل دولتی دموکیه صمغ جمع آوری می‌کند، به خبرگزاری فرانسه گفت: ما ساعت‌ها زیر آفتاب سوزان کار می‌کنیم.

طبق اعلام سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در کردفان، افزایش دمای ثبت شده در این منطقه دو برابر میانگین جهانی است.

سازگاری با آب و هوای خشک و بیابان زایی کار هر کسی نیست از سوی دیگر نوسانات قیمت بین المللی صمغ عربی را باید به خشکسالی اضافه کرد. بنابراین، بسیاری از کشاورزان ترجیح می‌دهند درختان اقاقیا را قطع کرده و برای تولید زغال بفروشند تا درآمد پایدارتری داشته باشند یا در معادن طلای اطراف کار کنند. در میان آن‌ها چهار پسر از پنج پسر عبدالباقی احمد هستند که به جای مراقبت از درختان اقاقیا پدرشان، کار سخت در معدن را انتخاب کرده اند.

در مورد عبدالله بابکر نیز همین اتفاق افتاد، زیرا سه پسرش حفاری طلا را به برداشت صمغ عربی از اقاقیا ترجیح دادند. این پیرمرد ۷۲ ساله می‌گوید: آن‌ها شغلی با درآمد بالاتر می‌خواهند.

در مواجهه با این وضعیت، سودان که در سال ۲۰۲۱ حدود ۸۸۰۰۰ تن صمغ عربی را به قیمت ۱۱۰ میلیون دلار صادر کرد، طبق اعلام بانک مرکزی این کشور، در تلاش است تا نهال‌های اقاقیا را جایگزین درختان بریده شده کند.

فاطمه رملی که در وزارت کشاورزی و جنگلداری سودان کار می‌کند، با اشاره به مساحتی حدود ۵۰۰۰۰۰ کیلومترمربع می‌گوید: ما سعی کرده ایم در مناطقی که فرسوده شده اند درختان را دوباره بکاریم و از عقب نشینی کمربند صمغ عربی جلوگیری کنیم که از دارفور در مرز چاد تا قضارف در نزدیکی اتیوپی امتداد دارد.

اخیراً سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) ۱۰ میلیون دلار به وزارت کشاورزی و جنگلداری برای کمک به کشاورزان اقاقیا در حفظ معیشت خود کمک کرده است. این کمک همچنین با هدف تامین مالی دیوار سبز بزرگ است، پروژه عظیمی که قرار است منطقه وسیعی از سواحل آفریقا تا شاخ آفریقا را با درختان پوشش دهد تا از گسترش مداوم صحرا جلوگیری کند.

به گزارش فرارو، مدنی اسماعیل، محقق در اداره تحقیقات کشاورزی سودان به خبرگزاری فرانسه گفت: خشکسالی یکی از مشکلات اصلی جمعیتی است که در مناطق کاشته شده با درختان اقاقیا زندگی می‌کنند.

عبدالباقی احمد با این وضعیت بیگانه نیست، زیرا بیش از ۳۰ سال است که پوست درختان اقاقیا را می‌کند تا مایع را خارج کند که به سرعت به گلوله‌های کهربایی تبدیل می‌شود.

این مرد ۵۲ ساله که نزدیک به ۳۰ هکتار درخت اقاقیا در روستای البوطی در ۵۵ کیلومتری العوبید، مرکز کردفان شمالی در مرکز سودان دارد، به خبرگزاری فرانسه گفت: خانواده من این کار سخت را به من آموختند.

در مورد محمد موسی، او حرفه خود را به پسرانش آموخت حتی اگر علاقه‌ای به آن نداشته باشند. در این راه، حداقل اگر کار دیگری نداشته باشند، می‌توانند از آن استفاده کنند.