در سرتاسر جهان، بیماری آلزایمر دو برابر بیشتر از مردان، در زنان بروز می‌کند، تا حدی به این دلیل که زنان به طور متوسط عمر طولانی‌تری دارند، اما این مسئله نمی‌تواند تفاوت را به طور کامل توضیح دهد.
در دوران یائسگی، سطح استروژن کاهش می‌یابد و این کاهش هورمون‌ها ممکن است خطر ابتلاء به آلزایمر را افزایش دهد.
نتایج یک مطالعه جدید نشان داده است که هورمون درمانی ممکن است خطر ابتلاء به آلزایمر را در زنانی که دارای ژنی هستند که خطر ابتلاء به این بیماری را در آن‌ها افزایش می‌دهد، کاهش دهد.
سازمان جهانی بهداشت پیش بینی می‌کند که تا سال ۲۰۵۰ حدود ۱۳۹ میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل زندگی خواهند کرد. شایع‌ترین شکل زوال عقل، بیماری آلزایمر است که تا ۸۰ درصد موارد زوال عقل را تشکیل می‌دهد، بنابراین تا سال ۲۰۵۰، این احتمال وجود دارد که در سراسر جهان، بیش از ۱۰۰ میلیون نفر به بیماری آلزایمر مبتلا باشند.
دکتر «کلیفورد سگیل»، متخصص مغز و اعصاب در مرکز بهداشت پراویدنس سنت جان کالیفرنیا، می‌گوید: «از آنجایی که طول عمر بیشتر زنان به تنهایی نمی‌تواند شیوع بیشتر آلزایمر در آن‌ها را توضیح دهد، کارشناسان در حال بررسی علل احتمالی دیگر هستند. یک فرضیه این است که کاهش هورمون‌ها، به ویژه استروژن، در دوران یائسگی، ممکن است خطر زوال عقل را افزایش دهد.»
اکنون، محققان دانشگاه ادینبورگ در بریتانیا، دریافته‌اند که هورمون درمانی ممکن است به‌ویژه در زنان دارای یک عامل خطر ژنتیکی برای آلزایمر مفید باشد.
در دوران یائسگی، بسیاری از زنان هورمون درمانی را برای کاهش علائمی مانند گرگرفتگی، تعریق شبانه، اضطراب و کاهش میل جنسی انتخاب می‌کنند.
به گفته محققان، مکانیسم‌های متعددی وجود دارد که توسط آن‌ها هورمون درمانی ممکن است در برابر بیماری آلزایمر، به ویژه در دوران یائسگی زودرس، نقش محافظتی داشته باشد. به عنوان مثال، استروژن اثرات منفی کورتیزول را کاهش می‌دهد. افزایش کورتیزول بخشی طبیعی از یائسگی است و به طور کلی اعتقاد بر این است که سطوح بالای کورتیزول باعث افزایش اختلالات شناختی و تخریب عصبی می‌شود.
