شارژ خودروهای برقی در حین حرکت، میتواند خیال رانندگان را از بابت تخلیه احتمالی باتری و ماندن در جاده، راحت کند؛ چیزی که بر محبوبیت این وسایل نقلیه میافزاید. اما آیا چنین امکانی وجود دارد؟
شارژ خودروهای برقی در حین حرکت، میتواند خیال رانندگان را از بابت تخلیه احتمالی باتری و ماندن در جاده، راحت کند؛ چیزی که بر محبوبیت این وسایل نقلیه میافزاید. اما آیا چنین امکانی وجود دارد؟
به گزارش گجت نیوز، از زمان معرفی خودروهای برقی، یکی از نگرانیهای اصلی این بود که چقدر طول میکشد تا باتری آنها شارژ شود. برخلاف خودروهای بنزینی که در کمتر از پنج دقیقه سوختگیری میشوند، برای شارژ ۸۰ درصدی یک ماشین برقی دستکم باید ۲۰ دقیقه منتظر بمانید؛ تازه اگر به یک سوپر شارژر دسترسی داشته باشید. در صورت استفاده از شارژر خانگی تایپ ۱، این زمان میتواند به چند ساعت یا حتی چند روز برسد.
البته تکنولوژی شارژ خودروهای الکتریکی رو به پیشرفت است و برخی شرکتها و سازمانها، امکان شارژ در حین رانندگی را نیز فراهم کردهاند. ببینید این فناوریها چگونه کار میکنند.
دکلهای شارژ کابلی، اختراع جدیدی نیستند. مدتهاست که از این فناوری برای شارژ اتوبوسهای شهری و قطارهای برقی استفاده میشود. حالا که بسیاری از کشورها بهسمت خودروهای برقی گرایش پیدا کردهاند، میتوان این دکلهای شارژ را برای استفاده اتوبوسها و کامیونها در بزرگراهها نصب کرد.
همین حالا هم در برخی از بزرگراههای عمومی آلمان، چنین خطوط شارژی وجود دارد و رانندگان کامیونهای برقی میتوانند در حین حرکت، از آن استفاده کنند. شرکت زیمنس نیز زیرساخت مشابهی را در سوئد برپا کرده است.
اما در واقع، این کابلهای شارژ برای استفاده خودروهای سواری، مناسب نیستند. حتی اتوبوسها و کامیونهای برقی نیز هنگام تردد در جادههای دور افتادهای که تحت پوشش این شبکه کابلی قرار ندارند، با مشکل مواجه میشوند. اما به هر حال، از هیچ بهتر است و میتواند خودروهای بزرگ را بدون نیاز به توقف، تا اندازهای شارژ کند.
شما گوشی موبایل خود را بهصورت بیسیم شارژ میکنید؛ پس چرا یک خودروی الکتریکی را نتوانید؟ از لحاظ تئوری، چنین چیزی امکان دارد، اما هنوز به مرحله کاربردی نرسیده است.
برای استفاده از این فناوری، باید سیمپیچهای مسی در زیر آسفالت جادهها نصب و خودروهای برقی هم به رسیور مورد نیاز برای شارژ در حین حرکت، تجهیز شوند. عملیاتی کردن چنین طرحی، پرهزینه و پیچیده است.
با وجود این، هماکنون چند شرکت و سازمان از جمله WiTricity ، ElectReon و ElectReon روی فناوری شارژ وایرلس برای خودروهای الکتریکی کار میکنند. حتی تسلا هم بهفکر نصب تجهیزات شارژ بیسیم در اتومبیلهای خود افتاده است.
برخی از استارتاپها، پنلهای خورشیدی را روی سقف خودروهای الکتریکی کار گذاشتهاند. نمونهاش، ماشین برقی Aptera که در صورت آفتابی بودن هوا، مسافت قابل پیمایش آن تا 65 کیلومتر افزایش مییابد. خوبیاش این است که در حال رانندگی هم شارژ میشود.
دیگر خودروی برقی مجهز به پنل خورشیدی، Fisker Ocean Extreme نام دارد که با قیمت 69 هزار دلار، در حال تولید است. اما اتکای صرف به پنل خورشیدی سقف ماشین برای شارژ باتری آن، عملی نیست؛ چرا که تحت شرایط ایدهآل، از این طریق در هر سال فقط انرژی لازم برای پیمایش 2500 کیلومتر تامین میشود.
این روزها، بسیاری از خودروهای الکتریکی از ترمز احیاکننده (regenerative braking) استفاده میکنند. عملکرد این سیستم بهگونهای است که هر زمان پدال ترمز را فشار دهید، باتری ماشین کمی شارژ میشود. البته این قابلیت برای فول شارژ کردن باتری کافی نیست؛ ولی مسافت قابل پیمایش را 10 تا 20 درصد افزایش میدهد.
همانطور که گفته شد، بسیاری از خودروهای برقی همین حالا هم بهلطف ترمز احیاکننده، در حین حرکت شارژ میشوند؛ ولی برای فول شارژ شدن، باید به فناوری شارژ وایرلس و دکلهای شارژ کابلی امیدوار باشیم.
با فراگیر شدن وسایل نقلیه برقی در دهه آینده، احتمالا زیرساختهای لازم برای این کار نیز بهوجود خواهند آمد. اصلا شاید در چند سال آینده، پنلهای خورشیدی سقفی بتوانند قاعده بازی را عوض کنند.