بی‌حجابی در ایران مختص کلفت‌های دربار بود!

محمد تقی رهبر گفته من کتاب ۳۰۰ صفحه‌ای درباره حجاب نوشته‌ام و با حجابی را ارزشی اسلامی و انسانی برای زنان می‌دانم. اگر به تاریخ نگاه کنیم، می‌بینیم کلفت‌های دربار بی‌حجاب بودند تا خودی نشان بدهند و به خانواده‌های اشراف خدمت کنند. اما شاًن زنان ایران اولی از این حرف‌ها است و به همین دلیل، حتماً باید حجاب داشته باشند تا ارزش‌شان کم نشود.

به گزارش رویداد۲۴، عضو جامعه روحانیت در ادامه گفت: زنان باید همیشه و در هر شرایطی باید از چشم نامحرمان دور باشد تا هیچ کس نتواند به آن‌ها نگاه هوسی بیاندازد. ما الان در کشور بسیاری از زنان داریم که، چون با حجابند در امنیت کامل مسئول هستند، درس می‌دهند و به کار‌های دیگر مشغول هستند. اما اگر حجاب نداشتند، این آزادی را نداشتند هر کاری که دلشان می‌خواهد، انجام بدهند.

همانطور که اجازه عرق‌فروشی و قمار نمی‌دهیم؛ اجازه بی‌حجابی هم نمی‌دهیم

رهبر می‌گوید: در کشور‌های بیگانه از زن استفاده ابزاری می‌شود و به همین دلیل زنان آنجا اصلاً امنیت ندارند و اذیت می‌شوند. اساسا فرق اسلام با ادیان دیگر همین است که برای زن ارزش زیادی قائل می‌شود و به همین دلیل قانون حجاب را برای آن‌ها در نظر گرفته است تا از چشم‌های خطاکار در امان باشند. در کشوری که به عرق‌فروش، اجازه عرق فروشی و به قمار باز اجازه قماربازی داده نمی‌شود، به زنانی که بی‌حجابی می‌خواهند هم اجازه داده نخواهد شد، هر طور که دلشان می‌خواهد، بیرون بیاید.

امام جمعه موقت اصفهان افزود: خانم‌های محترمه این را بدانند، اگر اسلام حجاب را واجب کرده است، برای خانواده و شخصیت خودشان است تا از چشم اراذل و اوباش در امان باشند و با نگاه‌های این و آن اذیت نشوند. البته ملت ایران همیشه مسلمان بودند و همه حجاب را قبول داشتند. اما رضاخان به دستور انگلیسی‌ها کشف حجاب کرد و بی حجابی‌های این روزها، از آن موقع مانده است.

رهبر می‌گوید: اگر بعضی از زنان این روز‌ها روسری‌شان را بر می‌دارند، به خاطر تنش‌هایی که به وجود آمد، است. وگرنه مردم ما، زنان ما با شخصیت هستند و هوس‌باز و بی‌دین نیستند. ان‌شاءالله این تعداد دخترخانم‌هایی که این روز‌ها بدون روسری بیرون می‌آیند هم با راه صیحح ارشاد شوند.

خیلی از خانم‌ها بی‌حجاب هستند، اما تذکر نمی‌دهم

عضو جامعه روحانیت مبارز می‌گوید: خیلی از خانم‌های بی‌حجاب در خیابان از جلوی من رد می‌شوند. این وظیفه من نیست که به آن‌ها تذکر بدهم. اگر می‌خواهیم تذکرات اثر داشته باشد، باید توسط پدر و مادران داده شود. یعنی اگر هر کسی به خودش اجازه امر و نهی داد، دیگر سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.