زمستان در مریخ

این تصویر در شمال استوا درست دو روز پس از انقلاب زمستانی زمانی که خورشید فقط چند درجه بالاتر از افق قرار داشت گرفته شده است. تپه‌های شنی در سراسر این چشم انداز از بالا سمت چپ به پایین سمت راست حرکت می‌کنند. یخبندان زمستانی نیمه سردتر و رو به شمال هر تپه را می‌پوشاند (اما نه نیمه گرمتر رو به جنوب). یخبندان اینجا مخلوطی از یخ دی اکسید کربن و یخ آب است و تا چند ماه دیگر که بهار می‌رسد از بین می‌رود.

به گزارش اسپوتنیک، آژانس فضایی اروپا (ESA)، مریخ اکسپرس این منظره از یک دهانه ناشی از برخورد بدون نام واقع در Vastitas Borealis، دشت وسیعی که بیشتر عرض‌های شمالی دور مریخ را پوشش می‌دهد، به دست آورد. تکه دایره‌ای از مواد روشن که در مرکز دهانه قرار دارد، یخ آب باقیمانده است. رنگ‌ها بسیار نزدیک به طبیعی هستند، اما برجستگی عمودی توپوگرافی سه بار اغراق شده است. این تکه یخ در تمام طول سال وجود دارد و پس از پوشاندن دی اکسید کربن منجمد روی آن در تابستان مریخ ناپدید می‌شود.

کلاهک باقیمانده قطب جنوب (قسمتی که در تابستان دوام می‌آورد) از یخ دی اکسید کربن تشکیل شده است. اگرچه کلاهک در هر فصل گرم تابستان باقی می‌ماند، اما به دلیل تصعید دی اکسید کربن از شیب‌های تند و رسوب در مناطق مسطح، دائماً شکل خود را تغییر می‌دهد.

رگه‌های بلندی که دیواره‌های این دهانه را راه‌اندازی می‌کنند، خندق‌ها هستند در زمستان مریخی، یخبندان می‌تواند در خندق‌ها، به ویژه در دامنه‌های سردی که رو به قطب است، ایجاد شود. این خندق‌ها فعال هستند. یخبندان باعث فعالیت خندق به روشی هنوز ناشناخته می‌شود.

این تصویر، ترکیبی از داده‌های دو ابزار Mars Global Surveyor ناسا، نمایی مداری از ناحیه قطب شمال مریخ را نشان می‌دهد. کلاهک قطبی پراز یخ (ناحیه سفید شبه دایره‌ای در مرکز) تقریباً ۱۰۰۰ کیلومتر (۶۲۱ مایل) است. در سراسر کلاهک سفید با نوار‌های تیره و مارپیچی شکل بریده شده است. این‌ها فرورفتگی‌های عمیقی هستند که در سایه هستند. آن‌ها نور خورشید را به خوبی منعکس نمی‌کنند یا لایه‌های داخلی بیشتری در معرض دید قرار دارند. در سمت راست مرکز، یک دره بزرگ، Chasma Boreale، تقریباً کلاهک یخی را به دو نیم می‌کند. Chasma Boreale تقریباً طول گرند کنیون معروف ایالات متحده و عمق آن تا ۲ کیلومتر (۱.۲ مایل) است.

تپه‌های یخ‌زده هلالی شکل در قطب شمال مریخ با تکه‌های ماسه‌ای پوشیده شده‌اند که در آن گرمای هوای بهار، یخبندان را تبخیر کرده است.

این تصویر یک میدان تپه‌ای قطبی منحصر به فرد را در طول بهار شمالی پوشش می‌دهد و الگو‌های جالبی را نشان می‌دهد. اشکال اصلی "مگادون" شامل تپه‌های هلالی شکل غول پیکر به نام "بارچان" است که در چندین قرن گذشته یا بیشتر در حال مهاجرت (از سمت راست بالا به سمت چپ پایین) بوده است.

دوربین HiRISE این تصویر را از لبه یک دهانه در اواسط زمستان گرفته است. شیب رو به جنوب دهانه، که نور خورشید کمتری دریافت می‌کند، یخ‌های تکه‌ای و درخشانی را تشکیل داده است که در این تصویر با رنگ تقویت‌شده به رنگ آبی دیده می‌شود.

تپه‌های شنی موج دار در Aonia Terra در نیمکره جنوبی برای تغییراتی مانند خندق‌ها که در طول زمستان از اثر یخ زدگی دی اکسید کربن تشکیل می‌شوند، بررسی می‌شوند. هنگامی که این عکس اواخر پاییز گرفته شد، یخبندان تازه شروع به جمع شدن در دامنه‌های رو به جنوب کرده بود.

HiRISE این صحنه بهاری را ثبت کرد، زمانی که یخ آب یخ زده در خاک، زمین را به چند ضلعی تقسیم کرده بود. یخ شفاف دی اکسید کربن به نور خورشید اجازه می‌دهد تا از طریق آن بتابد و گاز‌هایی را که از دریچه‌ها خارج می‌شوند گرم کند و فن‌هایی از مواد تیره‌تر را روی سطح آزاد کند (در این تصویر با رنگ تقویت شده به صورت آبی نشان داده شده است)

این تصویر از مریخ اکسپرس ESA دهانه کورولف را نشان می‌دهد، یک پدیده به طول ۸۲ کیلومتر که در مناطق پست شمالی مریخ یافت می‌شود.

این صحنه مربوط به اوایل بهار در نیمکره شمالی مریخ است. این تپه‌ها با لایه‌ای از یخ دی اکسید کربن فصلی (یخ خشک) پوشیده شده اند. شکاف‌های آبی رنگ در یخ در بالای برخی از تپه‌های شنی قابل مشاهده است.