خانواده آل نهیان مالک باشگاه فوتبال منچستر سیتی، ده‌ها قصر هستند و سرمایه گذاری زیادی در اسپیس ایکس و ساوج ایکس فنتی انجام داده‌اند، اما این‌ها تازه اول ماجراست.
به گزارش ایسنا، طلا و ماشین و اسب‌های مسابقه، تجملاتی که حتی نمی‌توان آن‌ها را در خیال تصور کرد، همه تلاشی برای به رخ کشیدن ثروت و منزلت است. کاری که به خصوص در خاورمیانه رواج قابل ملاحظه‌ای دارد.
با این حال حتی در همین خاورمیانه هم کسانی پیدا می‌شوند که مایل هستند داشته‌هایشان را تکذیب کنند. یکی از آن‌ها شیخ طحنون بن زاید آل نهیان است، کسی که مدام تلاش می‌کند بگوید آن قدر‌ها که دیگران می‌گویند هم «مهم» نیست.
پادشاه ابوظبی، و برترین جاسوس امارات متحده عربی، که عملا مسئول بخش بزرگی از ثروت خانوادگی فرزندان زاید آل نهیان است. خانواده‌ای که هر ثروتش از هر ثروتی که بتوان در جهان تصورش را کرد بیشتر است.
امارات حدود ۶ درصد از ذخایر نفتی اثبات شده جهان را در اختیار دارد و به دلیل تمرکز پول در خانواده‌های سلطنتی شناخته شده است، بر کسی پوشیده نیست که آل نهیان ثروتمند هستند. اما سرمایه‌گذاری در همه چیز از خط تولید لباس زیر زنانه ریحانا گرفته تا شرکت‌های جمع آوری و تحلیل داده‌های بزرگ، فست فود و اسپیس ایکس ایلان ماسک، ثروت خانواده را به قله‌های جدیدی رسانده است.
بر اساس تجزیه و تحلیل دارایی‌های خانواده آل نهیان که توسط بلومبرگ انجام شده است و شامل بررسی پرونده‌های نظارتی، سوابق املاک و مستغلات و رد گیری شرکت‌ها می‌شود، دارایی خالص خانواده ال نهیان اکنون حداقل به ۳۰۰ میلیارد دلار می‌رسد. این رقم بیش از ۲۲۵ میلیارد دلار دارایی خانواده والتون‌ها است که با کسب و کار شرکت Walmart در خرده فروشی به عنوان ثروتمندترین خانواده جهان شناخته می‌شوند.
تعیین میزان دقیق ثروت سلطنتی دشوار است، زیرا خطوط جداکننده خانواده و مردم عادی اغلب مبهم هستند. در مورد آل نهیان - که از نیم قرن پیش از استقلال امارات بر این منطقه حکومت می‌کنند - برخی دارایی‌ها به طور مشخص خصوصی هستند، در حالی که برخی دیگر با دارایی‌های دولت در هم تنیده هستند.
این مساله که خانواده نهیان توانسته‌اند حساب بخشی از دارایی‌های خود را از دارایی دولتی، که آن هم شامل خودشان است، جدا نگه دارند نشان می‌دهد که ثروت آن‌ها عملا از ثروت باقی شیوخ منطقه و همین طور از ثروت خانواده ال سعود که عربستان را کنترل می‌کنند بیشتر است.
شیخ طحنون که علاوه بر ثروتمند بودن ورزشکار است و یک کمربند سیاه در جیو جیتسو دارد، در دو بخش عمومی و خصوصی سرمایه‌گذاری می‌کند. او رئیس صندوق ثروت ابوظبی ADQ و همچنین وام دهنده برتر کشور First Abu Dhabi Bank است.
در میان دارایی‌های شخصی خانواده او، یک شرکت سرمایه‌گذاری وجود دارد که طی پنج سال گذشته تقریباً ۲۸۰۰۰ درصد افزایش ارزش داشته است. صندوقی که عملکرد آن برای ناظران بین المللی مبهم است، اما به نظر می‌رسد برای مالکان آن چندان هم ناکارآمد نیست!
دارایی‌های آل نهیان شامل دارایی‌هایی مانند باشگاه فوتبال منچستر سیتی، ده‌ها قصر از جمله Chateau de Baillon در شمال پاریس و بیشتر ساختمان‌های منحصر به فرد برکلی لندن است. اما نقطه اصلی دارایی‌های این خانواده در یک شبکه سلطنتی قرار دارد، شبکه گسترده‌ای از شرکت‌ها تحت عنوان «گروه رویال» که بیش از ۲۷۰۰۰ نفر را در زمینه‌های مالی گرفته تا رباتیک استخدام می‌کند. این شبکه توانسته است طی دو دهه گذشته، از یک شرکت نسبتا کوچک به شرکتی با دارایی‌هایی به ارزش نزدیک به ۳۰۰ میلیارد دلار تبدیل شود.
با افزایش ثروت آل نهیان، نفوذ آن‌ها در منطقه و سراسر جهان نیز افزایش می‌یابد. شیخ طحنون به عنوان یک مغز متفکر کلیدی امپراتوری تجاری رو به رشد خانواده نهیان و همچنین یک فرستاده مهم سیاسی شناخته می‌شود و با سرمایه‌گذاری در کشور‌هایی مانند ترکیه و مصر اغلب از تلاش‌های برادرش شیخ محمد بن زاید، رئیس امارات متحده عربی برای گسترش نفوذ این کشور حمایت می‌کند.
شیخ طحنون و محمد بن زاید آل نهیان بخشی از یک گروه شش نفره از برادران معروف به بنی فاطمه هستند. همه آن‌ها پسران شیخ زاید بن سلطان آل نهیان، بنیانگذار امارات متحده عربی از سومین و برجسته‌ترین همسر او هستند.
شیخ منصور - که معاون نخست وزیر، رئیس بانک مرکزی و رئیس صندوق ثروت فدرال امارات سرمایه گذاری است - یکی دیگر از چهره‌های کلیدی پسران فاطمه است که در ایجاد ثروت خانواده سهیم مهمی داشته است.
گروه رویال، که پسران فاطمه آن را اداره می‌کنند عملا مغز متفکر سرمایه‌گذاری‌هایی که خانواده نهیان در امارات و همین طور در دنیا انجام می‌دهند. ریچارد کلارک، یکی از مقامات سابق کاخ سفید و مشاور قدیمی محمد بن زاید، در مورد این شرکت می‌گوید که این شرکت در میان سایر شرکت‌های سرمایه‌گذاری عمده در ابوظبی، حساب شده‌ترین ریسک‌های اقتصادی را به عهده می‌گیرد.
نهاد‌هایی که از طرف امارات پول را مدیریت می‌کنند، مانند شرکت سرمایه گذاری «مبادله» و اداره سرمایه‌گذاری ابوظبی - با بیش از ۱.۲ تریلیون دلار دارایی ترکیبی – در مقابل گروه رویال بیشتر شبیه به صندوق‌های ثروت دولتی سنتی و با ثبات عمل می‌کنند.
خانواده طحنون، علاوه بر آن قصر‌ها و ساختمان‌ها و شرکت‌های تجاری، بزرگترین قایق تفریحی جهان را هم در تملک خود دارند، این قایق که «اعظم» نام دارد، یکی از مهم‌ترین عرشه‌های ملاقات‌های تجاری برای کسانی است که می‌خواهند با خانواده طحنون وارد داد و ستدد شوند، سرمایه گذاران وال استریت و بورس‌های بزرگ دیگر در جهان به هر وسیله‌ای دست دراز می‌کنند تا به طریقی خودشان با به عرشه این قایق تفریحی برسانند.
تام باراک، یک میلیاردر نزدیک به دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا، در مورد مراوداتش با شیخ طحنون برای کسب امکان رابطه تجاری با گروه رویال می‌گوید تلاش کرده است برای نزدیک شدن به او، یک کتاب کم یاب در مورد اسب‌های عربی به او هدیه بدهد، با او در صحرای مراکش دوچرخه سواری کرده است، و در برخی جلسات خصوصی سرمایه‌گذارانی که به دیدار او می‌رفتند شرکت کرده است، همه برای این که او را قانع کند تا در کسب و کار تام بارک، شرکت سرمایه‌گذاری مسئولیت محدود کلونی کپیتال، سرمایه‌گذاری کند.
باراک در مورد این جلسات خصوصی شیخ طحنون که در یک اتاق نشیمن سنتی عربی برگزار می‌شود، می‌گوید: «او همه تاجران بزرگ، سرمایه‌گذاران صندوق‌های سرمایه‌گذاری مستقل، و شرکای عملیاتی را هر شب در مجالس خود مهمان می‌کند. کسانی که به دیدن او می‌آیند شامل میلیاردر‌هایی مانند غول املاک و مستغلات ایالات متحده سم زل، صنعتگر هندی گوتام آدانی و بانکدار کلمبیایی جیمی گیلینسکی هستند»
ممکن است به نظر برسد که این امپراطوری عظیم مالی روی سرانگشت یک یا نهایتا چند برادر از خانواده نهیان می‌چرخد، اما این تصور دقیق نیست، شیخ طحنون، مسئولیت‌های مهمی را در امپراتوری تجاری خود به چندین مشاور مورد اعتماد محول کرده است. یکی از بازیگران کلیدی سوفیا عبداللطیف لاسکی، سرمایه‌دار مراکشی الاصل است که برای دو دهه با شیخ طحنون کار کرده است. او یکی از معدود مهاجرانی است که در ابوظبی به چنین شهرتی رسیده است.
سم زل که حدود ۲۰ سال است خانواده سلطنتی را می‌شناسد، می‌گوید: «من با افراد زیادی در مناصب عالی دولتی در سراسر جهان ارتباط داشته‌ام. خانواده حاکم بر ابوظبی، از جمله شیخ طحنون و صوفیه، در بالاترین رتبه قرار دارند.»
ارزش برخی از سرمایه‌گذاری‌های گروه رویال در سال‌های اخیر با مبالغ سرسام آوری افزایش یافته است. بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط بلومبرگ، IHC - همانطور که شرکت بین‌المللی هلدینگ شناخته می‌شود - در صدر این فهرست قرار دارد و در طول پنج سال گذشته از هر شرکتی در سطح جهان با ارزش بیش از یک میلیارد دلار پیشی گرفته است.
سهام IHC طی پنج سال گذشته تقریباً ۲۸۰۰۰ درصد رشد داشته است. اکثریت مطلق مالکیت IHC در اختیار گروه رویال است، و در حالی که کار خود را به عنوان یک سرمایه‌گذار ناشناخته متمرکز بر پرورش ماهی شروع کرده بود حالا به با ارزش‌ترین شرکت امارات تبدیل شده است. ارزش آن بیشتر از مک دونالد، نایک و بلک استون است.
البته در مورد ارزش مورد ادعای این شرکت، اما و اگر‌هایی وجود دارد، گفته می‌شود که ارزش صورت‌های مالی میان دوره‌ای این شرکت مانند سایر شرکت‌های فهرست‌شده در بورس اوراق بهادار ابوظبی، «به طور قابل ملاحظه‌ای کمتر از حسابرسی‌های انجام‌شده بر اساس استاندارد‌های بین‌المللی» است.
با این که گروه رویال مشتری مورد توجهی بوده است، اکثر بانک‌های بین‌المللی تا حد زیادی از انجام معاملات با IHC به دلیل نگرانی در مورد ارزش بازار متورم آن خودداری کرده‌اند، اما منافع مشترک خانواده - از جمله کنترل کارگزارانی که بر تجارت در ابوظبی مسلط هستند و مالکیت ADQ بر صرافی امارت - به تضمین حمایت از IHC کمک می‌کند. ارزش هر سهم این شرکت هفته گذشته به ۱۱۱ دلار رسید که به رکود ماه گذشته ارزش این شرکت نزدیک است. رشد چشمگیر این شرکت سرمایه گذاری نمادی از قدرت رو به رشد آل نهیان و ابوظبی است.
در حالی که بسیاری مایل هستند ابوظبی را هم متکی به نفت در نظر بگیرند، آل نهیان در سال‌های اخیر نشان داده است که راه کاهش اتکا به نفت را میشناسند، امارات حالا علاوه بر این که میزبان یک شعبه از موزه لوور است، تلاش می‌کند به یک مقصد توریستی پایدار تبدیل شود، ایجاد پارک سرپوشیده فراری ورلد، و پیست مسابقه فرمول یک هم در همین چارچوب محقق شده و جلوی دیگری از ثروت خانواده نهیان است.
امارات متحده عربی، عربستان سعودی و قطر همگی در حال تلاش برای تنوع بخشیدن به اقتصاد‌های خود قبل از پایان دوره سوخت‌های فسیلی هستند و در موقعیت خوبی برای استفاده از فرصت‌های موجود قرار دارند، IHC مظهر جاه طلبی جهانی ابوظبی است. این شرکت قصد دارد میلیارد‌ها دلار در بازار‌هایی از جمله اندونزی، ترکیه و هند سرمایه‌گذاری کند و بخش‌هایی مانند غذا، زیرساخت‌ها و مراقبت‌های بهداشتی را هدف قرار دهد.
تحت محمد بن زاید، امارات قدرت سیاست خارجی خود را بیشتر منعطف کرده است. این کشور از ژنرال خلیفه حفتر از شورشیان لیبی حمایت کرده است، در سال ۲۰۱۷ به تحریم قطر پیوست و خود را درگیر جنگ نیابتی عربستان سعودی و ایران در یمن کرد. با این حال اخیرا، امارات متحده عربی به سمت کاهش تنش در منطقه حرکت کرده است، موضعی که با تلاش‌ها برای گسترش قدرت نرم از طریق انجام معاملات همسو است.
پس از دیدار شیخ طحنون با رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه در سال گذشته، IHC نیمی از سهام یک شرکت انرژی‌های تجدیدپذیر ترکیه را خریداری کرد. همچنین پس از امضای قرارداد تجاری، تقریباً ۲ میلیارد دلار در سه شرکت متعلق به میلیاردر هندی آدانی سرمایه گذاری کرد، و ADQ یک شرکت سرمایه گذاری دیگر متعلق به نهیان‌ها سهام شرکت‌های کلیدی مصر را برای کمک به تقویت اقتصاد آسیب دیده این کشور خریداری کرد.
شرکت دیگری به نام گروه ۴۲، ممکن است مستقیم‌ترین پیوند بین تجارت و قدرت در ابوظبی باشد. پس از عادی سازی روابط امارات و اسرائیل، این شرکت هوش مصنوعی - به ریاست شیخ طحنون - اولین شرکت اماراتی بود که دفتر خود را در سرزمین‌های اشغالی افتتاح کرد و از آن زمان با شرکت دولتی سیستم‌های دفاع پیشرفته رافائل در مبادله و تجارت بوده است.
همکاری شیخ طحنون و محمد بن زاید، ابوظبی را در موقعیت خوبی برای توسعه سرمایه گذاری در جهان و منطقه قرار داده است، طبیعتا با قدرت اقتصادی، قدرت سیاسی هم افزایش پیدا می‌کند.
