محققان دانشگاه آرهوس دانمارک در مطالعه اخیرشان به بررسی اینکه چگونه تنفس مغز ما را شکل می‌دهد، پرداخته‌اند.
به گزارش ایسنا و به نقل از تی ان، اثر آرام‌بخش تنفس در موقعیت‌های استرس زا، مفهومی است که بیشتر ما با آن آشنا هستیم. اکنون پروفسور میکا آلن از دپارتمان پزشکی بالینی دانشگاه آرهوس یک قدم به درک اینکه چگونه نفس کشیدن مغز ما را شکل می‌دهد، نزدیک شده است.
در این مطالعه محققان نتایج بیش از ۱۰ مطالعه را با نتایج تصویربرداری از مغز جوندگان، میمون‌ها و انسان ترکیب کردند و از آن برای ارائه یک مدل محاسباتی جدید استفاده کردند که توضیح می‌دهد چگونه تنفس ما بر ساختار مغز تأثیر می‌گذارد.
محققان گفتند: آنچه ما دریافتیم، این است که در انواع مختلف کارها، ریتم‌های مغز با ریتم تنفس ما ارتباط نزدیکی دارد. وقتی عمل دم را انجام می‌دهیم، ما نسبت به دنیای بیرون حساس‌تر هستیم، در حالی که وقتی نفس را بیرون می‌دهیم، مغز بیشتر کوک می‌شود. پروفسور میکا آلن توضیح داد که این با نحوه استفاده از تنفس در برخی ورزش‌های شدید همخوانی دارد، برای مثال تیراندازان حرفه‌ای آموزش دیده‌اند که ماشه را در انتهای بازدم بکشند.
میکا آلن توضیح داد که این مطالعه نشان می‌دهد که تنفس چیزی بیش از کاری است که ما برای زنده ماندن انجام می‌دهیم. این نشان می‌دهد که مغز و تنفس به گونه‌ای در هم تنیده شده‌اند که بسیار فراتر از بقا عمل می‌کنند و در واقع بر احساسات، توجه ما و نحوه پردازش ما از دنیای خارج تاثیر می‌گذارند. مدل ما نشان می‌دهد که مکانیسم مشترکی در مغز وجود دارد که ریتم تنفس را به این رویدادها مرتبط می‌کند.
درک اینکه چگونه تنفس مغز ما را شکل می‌دهد و در نتیجه، خلق و خو، افکار و رفتارهای ما را شکل می‌دهد، هدف مهمی برای پیشگیری و درمان بهتر بیماری‌های روانی است.
دشواری تنفس با افزایش بسیار زیاد خطر اختلالات خلقی مانند اضطراب و افسردگی مرتبط است. ما می‌دانیم که تنفس، بیماری تنفسی و اختلالات روانپزشکی ارتباط نزدیکی با هم دارند.
میکا آلن گفت که مطالعه ما این احتمال را افزایش می‌دهد که درمان‌های بعدی برای این اختلالات در توسعه راه‌های جدید برای تنظیم مجدد ریتم‌های مغز و بدن، به‌جای درمان مجزای هر یک از آن‌ها باشد.
تثبیت ذهن ما از طریق تنفس یک تاکتیک شناخته شده و مورد استفاده در بسیاری از سنت‌ها مانند یوگا و مدیتیشن است. مطالعه جدید چگونگی ایجاد این امکان را توسط مغز روشن می‌کند. این مطالعه نشان می‌دهد که سه مسیر در مغز وجود دارد که این تعامل بین تنفس و فعالیت مغز را کنترل می‌کند.
همچنین نشان می‌دهد که الگوی تنفس ما مغز را تحریک‌پذیرتر می‌کند، به این معنی که نورون‌ها در زمان‌های خاصی از تنفس احتمال تحریک بیشتری دارند.
مطالعه جدید به محققان هدف جدیدی را برای مطالعات آینده در مورد افراد مبتلا به اختلالات تنفسی یا خلقی می‌دهد. محققان گفتند: ما همچنین دوست داریم بررسی کنیم که چگونه عواملی مانند استرس، خواب و حتی چیزهایی مانند شنا در زمستان بر تعامل تنفس و مغز تأثیر می‌گذارند. ما برای ادامه این تحقیق بسیار هیجان‌زده هستیم.
