فرارو- رنگی به قدری شبیه به جرم سیاهچاله وجود دارد که عملا اجازه نمی‌دهد نور از آن عبور کند. در سال ۲۰۱۶ میلادی "آنیش کاپور" هنرمند بریتانیایی حق استفاده از این رنگ که "سیاه‌ترین سیاه جهان" شناخته می‌شود را خریداری کرد.
به گزارش فرارو به نقل از ال‌پائیس؛ این رنگدانه که "وانتا بلک" نام دارد توسط شرکت بریتانیایی "نانو سیستمز" که متخصص در فناوری نانو و تحقیقات است ساخته شده و ماده‌ای است که از نانو لوله‌های کربنی ساخته شده است که قادر به جذب ۹۹.۹ درصد از طیف نور مرئی می‌باشد به گونه‌ای که زمانی که نور به رنگ می‌رسد به جای بازتاب آن در در جنگل قفس‌های کوچکی که آن را نگه می‌دارند به دام می‌افتد تا متعاقبا در قالب گرما دفع شود.
وانتا بلک برای ایجاد به دمای ۴۰۰ درجه سانتی گراد نیاز دارد. این ماده دارای رکورد جهانی تیره‌ترین ماده ساخته شده توسط انسان است. با این وجود، این یک رنگ سیاه و بدون بحث نیست. با خرید حق استفاده از آن "کاپور" تنها فردی در جهان است که می‌تواند از آن برای اهداف خلاقانه استفاده کند.
جامعه هنری جهانی دست به کار شده و تا آنجا پیش رفته که او را به ارتکاب جنایت علیه هنر متهم کرده است. هم چنین، این جنجال رقابت بین آنیش کاپور و "استوارت سمپل" نقاش بریتانیایی را شدت بخشید که از سال ۲۰۱۶ میلادی به این سو ادامه داشته است. سمپل که پس از خرید کاپور عصبانی بود تصمیم گرفت نسخه سیاه‌تر از سیاه خود را در سال ۲۰۱۹ میلادی ایجاد کند و از طریق کارزار Kickstarter بودجه کامل مورد نیاز برای این امر را تنها ظرف مدت ۳۸ ساعت جمع آوری کرد. "بلک ۳.۰" رنگدانه‌ای است که از نظر فنی مشابه وانتا بلک است، اما تنها حدود ۹۸ تا ۹۹ درصد نور را جذب می‌کند.
خاستگاه رقابت سمپل و کاپور به زمانی باز می‌گردد که سمپل خرید یکی از معروف‌ترین اختراعات اش صورتی‌ترین رنگ صورتی توسط کاپور را رد کرد.
در وب سایت سمپل ماده سلب مسئولیت وجود دارد که به موجب آن هر خریدار باید تایید کند که نه برای کاپور کار می‌کند و نه با او همکاری دارد و متعهد شود که صورتی‌ترین صورتی هرگز به دست کاپور نخواهد افتاد! سمپل هم چنین مخترع خالص‌ترین رنگ سفید فهرست شده در جهان یا "وایت ۲.۰" است که وعده داده ۵۰ درصد روشن‌تر از هر سفید دیگری باشد و ۷۵ درصد از اشعه خورشید را منعکس می‌کند و تقریبا شما را مجبور به استفاده از عینک آفتابی برای نگاه کردن به آن می‌سازد.
با این وجود، سیاه‌ترین رنگ مشکی جهان تنها رنگ بحث برانگیز نیست. آبی پروس (نیل فرنگی) یکی از مهم‌ترین و برجسته‌ترین رنگ‌های تاریخ هنر است. این رنگ به طور تصادفی توسط "هاینریش دیزباخ" شیمیدان آلمانی در سال ۱۷۰۴ میلادی کشف شد و به عنوان اولین رنگدانه مصنوعی جهان در نظر گرفته شده است.
"بنجامین لاباتوت" نویسنده در رمان خود با نام سبزه وحشتناک (چاپ شده در سال ۲۰۲۰ میلادی) از آن رنگ به عنوان "آبی‌ای به قدری خیره کننده" یاد کرده که دیزباخ گمان می‌کرد hsbd-iryt رنگ اصلی آسمان آبی افسانه‌ای که مصریان با آن پوست خدایان شان را تزئین می‌کردند را کشف کرده است.
از آن رنگ در ابتدا به عنوان رنگی برای پارچه‌های لباس نظامی در آلمان استفاده شد. بنابراین، به نام "آبی برلین" نیز شناخته می‌شد و به زودی در قرن هجدهم به مرجعی برای نقاشان و هنرمندان تبدیل شد، زیرا قیمت آبی مورد استفاده تا آن زمان را که با لاجورد (سنگ دگرگونی) به دست می‌آمد و یکی از گران‌ترین رنگ‌های موجود در بازار بود را کاهش داد.
در آثاری مانند "موج بزرگ کاناگاوا" اثر "کاتسوشیکا هوکوسای" و "شب پرستاره" اثر "ونسان ون گوگ" از این رنگدانه استفاده شده است. حتی در قرن بیستم نیز در "دوره آبی" اثر "پابلو پیکاسو" نیز آبی پروس رنگ اصلی و قهرمان به کار رفته در آن اثر است.
در کمال تعجب یکی از جالب‌ترین کاربرد‌های این آبی در زمینه پزشکی است و در زمره فهرست دارو‌های ضروری سازمان بهداشت جهانی گنجانده شده و پادزهر بسیار موثری برای مسمومیت از طریق فلزات سنگین و تشعشعات است. با این وجود، این رنگ راز وحشتناکی نیز در خود دارد، زیرا هنگامی که با اسید سولفوریک مخلوط می‌شود به یکی از قوی‌ترین سموم در جهان تبدیل می‌شود: سیانید.
گذشته از فجایع پزشکی، نوعی از رنگ آبی وجود دارد که بخش اعظم مد و هنر نیمه دوم قرن بیستم را رنگ آمیزی کرده است. این رنگ آبی شدیدی است که نیازی به معرفی ندارد: آبی کلن. "ایو کلن" نقاش فرانسوی در سال ۱۹۶۰ میلادی "آبی بین المللی کلن" را ثبت کرد که با همکاری "ادوارد آدام" یک تامین کننده رنگ پاریسی ساخته شد. منحصر به فرد بودن این رنگ نه در رنگدانه آن بلکه در چسب رزین مصنوعی است که با آن مخلوط می‌شود و اجازه می‌دهد تا شدت پر جنب و جوش آن حفظ شود.
کلن که از کودکی مجذوب آبی آسمان و دریا شده بود رنگ "آبی بین المللی کلن" خود را کامل‌ترین بیان ممکن آبی و شاهکار بزرگ اش می‌دانست که می‌تواند بی نهایت را به تصویر بکشد. این آبی که مورد علاقه هنرمندان تجسمی و سایر برند‌ها در سراسر جهان است، همچنین آبی ممنوع است، زیرا استفاده از آن نیازمند کسب مجوز از "روترات کین موکوی" بیوه کلن و مدیر میراث هنری اوست.
رنگ‌هایی هستند که مشخصه یک برند شده اند مانند قرمز کوکاکولا یا نارنجی شرکت‌های ارتباطات و مخابرات. برند‌ها از قدرت زیاد تداعی رنگ‌ها آگاه هستند و به همین دلیل بسیاری از آنان مالک انحصاری مشخص‌ترین رنگ‌های خود هستند. باربی صورتی توسط Mattel ثبت شده است و در سال ۲۰۱۲ میلادی آن شرکت یکی از عروسک‌های خود را با لباس به رنگ "پنتون ۲۹۱ سی" به بازار عرضه کرد.
در همین حال، خانه جواهرات "تیفانی" دارای حق چاپ رنگ آبی فیروزه‌ای خود یعنی "پنتون ۱۸۳۷ سی" است که "تیفانی بلو" نامیده می‌شود و عدد پسوند نام رنگ اشاره به سال تاسیس آن شرکت دارد.
هم چنین، طراحان می‌دانند که چگونه از رنگ در برند خود استفاده کنند: کریستین لوبوتین از کفی‌های قرمز برای کفش‌های پاشنه بلندی که طراحی کرده و می‌سازد استفاده کرده است. او این استفاده از رنگ قرمز قرمز در کار‌های خود را در سال ۲۰۰۸ میلادی ثبت کرد و از آن زمان تاکنون چندین برند را به دلیل تقلید کردن از کارش بخاطر نقض حقوق و سرقت ادبی در اروپا و آسیا به دادگاه کشانده است. تاکنون لوبوتین در تمام شکایت هایش برنده شده و خود را به عنوان تنها تولید کننده کفی قرمز در جهان معرفی کرده است.
با این وجود، یک رنگ وجود دارد که تعداد کمی از برند‌ها عجله دارند ان را انتخاب کنند. رنگی که زشت ترنی رنگ جهان نامیده شده است. هفت مطالعه مختلف تایید می‌کنند که "پنتون ۴۴۸ سی" که ترکیبی از قهوه‌ای تیره با خاکستری مایل به سبز می‌باشد کم‌ترین جذابیت را در بین تمام رنگ‌ها دارد.
در سال ۲۰۱۲ میلادی آژانسی که توسط دولت استرالیا استخدام شده بود این رنگ را برای استفاده بر روی پاکت سیگار اختراع کرد تا شهروندان از سیگار و خرید آن بیزار شوند. آژانس GFK که در این تحقیق دخیل بود موفقیت آن را تایید کرد و شرکت کنندگان ادعا کردند که آن را رنگی کثیف و غیر جذاب می‌دانند و نکته مهم آن بود که شهروندان استرالیایی را از سیگار خریدن و استعمال آن دور کرد.
