نتایج مطالعه جدید اثرات نسبی ژنتیک، پیری و محیط را بر نحوه بیان ۲۰ هزار ژن انسانی بررسی کرده و مشخص شده است سن؛ نقش بیشتری نسبت به ژنتیک در ابتلا به بیماری دارد.
به گزارش ایسنا به نقل از ارث، محققان دانشگاه کالیفرنیا برکلی دریافتند که پیری و محیط در تأثیرگذاری بر نمایههای بیان بسیاری از ژنهای ما که با افزایش سن، منجر به بیماریهایی مانند دیابت یا سرطان میشوند، بسیار مهمتر از تنوع ژنتیکی هستند.
نتایج بررسیها نشان میدهد در واقع هر چه سن بالاتر میرود ژنتیک اهمیت کمتری دارد بنابراین، در حالی که ترکیب ژنتیکی فردی میتواند به پیشبینی بیان ژن در جوانی کمک کند، اما در پیشبینی اینکه کدام ژن با افزایش سن افزایش یا کاهش مییابد، اهمیت کمتری دارد.
تقریباً همه بیماریهای رایج انسان مانند آلزایمر، سرطان، بیماری قلبی و دیابت، بیماریهای ناشی از پیری هستند و شیوع همه این بیماریها با افزایش سن، بیشتر میشوند.
آنچه مطالعه ما نشان میدهد این است که ژنها برای بیان ژن با افزایش سن، اهمیت کمتری دارند بنابراین، زمانی که میخواهیم علل بیماریهای پیری را شناسایی کنیم باید به آن توجه داشته باشیم.
همه ما به طرق مختلف در حال پیر شدن هستیم. در حالی که افراد جوان از نظر الگوهای بیان ژن به هم نزدیکتر هستند با افزایش سن از هم دورتر و الگوهای بیان ژن بیش از پیش نامنظمتر میشوند.