فرارو- رژیم غذایی ایده آل برای افرادی که به بیماری مبتلا هستند شامل مقدار زیادی میوه و سبزیجات تازه، غلات سبوس دار، آجیل و دانه‌ها، گوشت و ماهی بدون چربی و لبنیات کم چرب است. مشخص شده که این رژیم باعث کاهش یا حتی معکوس کردن پیشرفت بیماری دیابت نوع ۲ می‌شود و در وهله نخست از بروز آن جلوگیری می‌کند. ایده «غذا به عنوان دارو» در سراسر جهان در حال افزایش است زیرا دانشمندان و پزشکان به دنبال راه‌هایی برای استفاده هدفمند از غذا به منظور بهبود سلامت هستند.
به گزارش فرارو به نقل از گاردین، پروفسور «جیسون وو» اپیدمیولوژیست تغذیه دانشگاه نیو ساوت ولز و رئیس برنامه علوم تغذیه در موسسه جورج برای سلامت جهانی در سیدنی می‌گوید که غذای سالم تنها برای دیابت مهم نیست. او می‌گوید بسیاری از «قاتلان اصلی» در جوامع غربی از دیابت گرفته تا بیماری‌های قلبی عروقی و برخی سرطان ها، با سبک زندگی مرتبط هستند «و رژیم غذایی واقعا یکی از دلایل اصلی و تاثیرگذار است».
با این وجود، دهه‌ها کارزارهای مرتبط با تغذیه سالم نتوانسته‌اند تاثیر زیادی در افزایش نرخ چاقی و دیابت نوع ۲ در استرالیا ایجاد کنند. وو و بسیاری دیگر می‌گویند مشکل موانع سیستماتیک است مانند هزینه، میزان و چگونگی در دسترس بودن و آموزش که هیچ مقدار از پیام‌های بهداشت عمومی که از رژیم غذایی سالم حمایت می‌کنند نمی‌توانند بر این موانع غلبه کنند.
طرفداران تاثیر رژیم غذایی سالم بر این باورند که رویکردهای تجویزی هدفمند، حمایت شده و دارای بودجه بهتری مورد نیاز است و اینجاست که ایده غذا به عنوان دارو مطرح می‌شود.
وو و همکاران‌اش اخیرا مطالعه‌ای را بر روی ۵۰ فرد مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام دادند که تامین غذای کافی برای‌شان سخت بود. به این گروه یک جعبه رایگان میوه تازه، سبزیجات، غلات کامل، گوشت بدون چربی و لبنیات تجویز شده و هر هفته به خانه آنان تحویل داده شد. آنان هم چنین به طور منظم به یک متخصص تغذیه دسترسی داشتند و دستورالعمل‌ها و توصیه‌هایی در مورد نحوه تهیه غذای سالم با استفاده از مواد تشکیل دهنده به آنان ارائه شد.
یکی از شرکت کنندگان در مطالعه می‌گوید: «این جعبه‌ها را باز می‌کردم و چیزهایی بودند که مدت‌ها بود نخورده بودم یا چیزهایی که فکر نمی‌کردم به عنوان گزینه مطرح باشند». به جای برگر برای صبحانه او شروع به خوردن میوه کرد. به جای چیپس، آجیل و دانه داشت.
این مطالعه تنها سه ماه به طول انجامید و مزایای غیرمنتظره زیادی به همراه داشت: به طور کلی، شرکت کنندگان بهبودهایی در سطح کلسترول و کاهش وزن خود نشان دادند و هم چنین غذای ناسالم کم‌تری مصرف کردند.
وو می‌خواهد غذا را به عنوان دارو تبدیل به بخش ذاتی مراقبت‌های بهداشتی در پیشگیری و درمان بیماری ببیند. او می‌گوید: «دلیل اینکه ما از غذا به عنوان دارو استفاده می‌کنیم این است که مراقبت‌های بهداشتی باید تغییر کند. در خود مراقبت‌های بهداشتی، غذای سالم و صادقانه بگویم فعالیت بدنی سالم به اندازه کافی مورد توجه قرار نمی‌گیرد.»
او تلاش می‌کند تا نسخه‌های غذایی مانند نسخه‌های یارانه‌ای دارویی شوند و در دسترس باشند. «وو» می‌گوید: «ما سالانه میلیاردها دلار برای هزینه‌های داروها یا پرداخت هزینه‌های جراحی صرف می‌کنیم که اساسا پیامدهای پایین دستی رژیم‌های غذایی ناسالم هستند. او می‌گوید برخی از این دلارهای مراقبت‌های بهداشتی باید برای پرداخت یا یارانه دادن به غذاهای سالم مبتنی بر شواهد برای بیماران مبتلا به این نوع بیماری‌های مرتبط با سبک زندگی و به ویژه کسانی که در حال حاضر دچار ناامنی غذایی هستند صرف شود».
علاوه بر پیشگیری مانند تغییر از کربوهیدرات‌های فرآوری شده به غلات کامل برای جلوگیری از پیشرفت پیش دیابت به بیماری کامل برخی مطالعات پیشنهاد می‌کنند که نسخه‌های غذایی برای افرادی که پیش‌تر تحت تاثیر یک بیماری قرار گرفته‌اند استفاده شود. برای مثال، نتیجه مطالعه‌ای تازه در دانشگاه نیوکاسل نشان داد روزانه یک مشت بادام به تسکین یبوست در افراد مبتلا به بیماری کلیوی که تحت فرآیند دیالیز خون هستند کمک می‌کند.
«کلر کالینز» استاد تغذیه و رژیم‌شناسی در دانشگاه نیوکاسل می‌گوید که مایل است برنامه‌های مراقبت مدیریت شده تغذیه را ببیند برنامه‌هایی برخوردار از کمک‌های یارانه‌ای که به افراد امکان دسترسی به متخصصان تغذیه را می‌دهد که می‌توانند به غلبه بر مشکلات دست کم بر برخی از موانع تغذیه سالم کمک کند.
کالینز و همکاران‌اش در روند توسعه وب سایت تغذیه سالم No Money No Time دریافتند که بسیاری از مردم حتی توانایی تهیه غذای سالم را ندارند. برخی فقط یک قفسه در یخچال دارند و برخی ممکن است تنها کتری و مایکروویو داشته باشد. او می‌گوید: «تصور کنید کسی با چنین موقعیتی مواجه باشد و پزشک به او بگوید: «تو برو و سبزیجات و میوه‌های بیش‌تری بخور».
یکی دیگر از موانع اجرای رویکرد غذا به عنوان دارو، محدودیت دسترسی و فقدان مقرون به صرفه بودن غذای سالم است. دکتر «کلی لامبرت» متخصص تغذیه متخصص در بیماری کلیوی در دانشگاه ولونگونگ استرالیا می‌گوید دسترسی یک مسئله آزاردهنده است. او می‌افزاید: «ما حتی نیازی نداریم به جوامع دورافتاده فکر کنیم. برای مثال، می‌توان به مرکز شهر دابو در استرالیا اشاره کرد جایی که من می‌دانم در آنجا این یک مشکل واقعی است».
مقرون به صرفه بودن محصولات تازه حتی پیش از بحران اخیر هزینه زندگی چالش برانگیز بود. لامبرت ابتکاراتی مانند برنامه کمک تغذیه تکمیلی در ایالات متحده را برجسته می‌کند که دسترسی یارانه‌ای به غذای سالم را به شکل کارتی که می‌تواند برای خرید غذا در خرده فروشی‌ها و سوپرمارکت‌های خاص استفاده شود برای خانوارها و افراد کم درآمد فراهم می‌کند. دو سوم از دریافت کنندگان این کمک‌ها در امریکا خانواده‌های دارای فرزند هستند. سازمان‌های بشردوستانه مانند بنیاد راکفلر نیز برای رسیدگی به این موضوع هزینه می‌کنند. این بنیاد اخیرا ۱۰۵ میلیون دلار در طول سه سال برای «افزایش دسترسی به غذاهای سالم و پایدار برای ۴۰ میلیون نفر در سراسر جهان» اختصاص داده است.
لمبرت می‌گوید: «آنان (امریکایی ها) از نظر استفاده از مفهوم غذا به عنوان دارو و ارائه وعده‌های غذایی و مواد غذایی سالم به جوامع محروم کمی جلوتر از ما (استرالیایی ها) هستند».
او مایل است این رویکردها را برای استرالیایی‌های مبتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت نوع ۲ و فشار خون بالا و افرادی که دارای اضافه وزن یا چاق هستند هدف قرار دهد زیرا این سه بیماری بزرگ باعث اکثر بیماری‌های مزمن در استرالیا می‌شوند.
ساده‌ترین رویکرد یارانه دادن برای دسترسی به سبزیجات تازه است. لامبرت می‌گوید: «سبزیجات از منظر سلامتی تاثیر بسیار قدرتمندی دارند».
