فرارو- از آنجایی که برق، آب و گاز طبیعی در شهر ایزیوم واقع در منطقه خارکف که ارتش اوکراین آن را از نیرو‌های روسی پس گرفت، قطع شده ساکنان این شهر غذای خود را در مقابل خانه‌ها می‌پزند و در خیابان‌ها موبایل خود را شارژ می‌کنند.
به گزارش فرارو، شهر ایزیوم که برای مدت طولانی در دست نیرو‌های روسیه بود، پس از ضدحمله‌ای که در ماه جاری در منطقه خارکف آغاز شد، دوباره تحت کنترل اوکراین قرار گرفت.
در ایزیوم، یکی از شهر‌هایی که بیشترین آسیب را از جنگ بین روسیه و اوکراین که در ۲۴ فوریه آغاز شد، تخریب بسیار زیاد است. به خصوص در منطقه شرق رودخانه دونتس که شهر را به دو قسمت تقسیم می‌کند، خانه‌های زیادی بر اثر این حملات ویران یا سوخته است.
اگرچه بسیاری از ساکنان شهر پس از شروع جنگ منطقه را ترک کردند، اما عده‌ای هستند که نمی‌خواهند خانه‌های خود را ترک کنند، زیرا بار مالی آن‌ها بیشتر می‌شود.
با وجود اینکه درگیری‌ها در منطقه به پایان رسیده است، نبرد برای بقا برای مردم ایزیوم که همچنان در شهر باقی می‌مانند و بیشتر افراد مسن و زن هستند، ادامه دارد.
تمام مغازه‌ها در ایزیوم بسته هستند و دولت اوکراین کمک‌های ارسالی سازمان‌های بشردوستانه را بین مردم توزیع می‌کند. علاوه بر بسته غذا، به ساکنان شهر شمع نیز داده می‌شود تا کمی به شب‌های تاریک آن‌ها نور ببخشد.
یکی دیگر از مشکلات ساکنان شهر، آشپزی است، زیرا برق و گاز طبیعی وجود ندارد. در مقابل بسیاری از آپارتمان‌های ایزیوم، می‌توان با افرادی روبرو شد که سعی می‌کنند با آتش آشپزی کنند.
تلفن‌های همراه نیز برای مردم برای ارتباط با اقوام خود در مناطق دیگر از اهمیت بالایی برخوردار است. سربازان اوکراینی برق را از ژنراتوری که با خود می‌آورند در اختیار ساکنان قرار می‌دهند و به آن‌ها کمک می‌کند تا تلفن همراه خود را شارژ کنند. ساکنان شهر که قصد شارژ موبایل خود را دارند در محل مذکور تراکم ایجاد می‌کنند.
والنتینا ۶۴ ساله که روی آتشی که در مقابل آپارتمانش روشن کرده آشپزی می‌کند، گفت که آن‌ها در زیرزمین ساختمانی که خانه‌شان در آن بمباران بود، اقامت داشتند.
وی با بیان اینکه در مدت اقامت در پناهگاه غذای خود را روی آتش می‌پختند، گفت: بنزین و برق نیست، بنابراین روی آتش غذا می‌پزیم، ما عادت کرده ایم. شما به چیز‌های خوب خیلی سریعتر از چیز‌های بد عادت می‌کنید.
والنتینا با بیان اینکه برای آماده شدن برای زمستان یک بخاری برقی می‌خرند، گفت: قول دادند که برق و آب بیاید. زمستان را در آپارتمان‌ها می‌گذرانیم. فکر می‌کنیم زمستان گرم باشد. امیدوارم حداقل شرایط آب و هوایی در این زندگی به ما رحم خواهد کرد.
ناتالیا پرسیچانسکایا که برای نیاز‌های خانه خود آب را از انبار منطقه حمل می‌کند، گفت که آن‌ها آب را جوشانده و می‌نوشند.
وی گفت: البته شرایط بسیار سخت است. چون نه گرما داریم و نه نور. غذا را روی آتش می‌پزیم. دیگر چه بگویم. مادر مسن من در روستا زندگی می‌کند. رسیدن به روستا تقریبا غیرممکن است.
