این روز‌ها کاملا روشن و آشکار است که یک جریان جدی در صداوسیما به انتقادات تند و تیز از مهدی تاج می‌پردازد. این جریان پیش از برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال وجود داشت و پس از برگزیده شدن تاج، تشدید هم شده است. سردسته منتقدان رئیس اصفهانی، برنامه فوتبال برتر و شخص محمدحسین میثاقی است. او که زمانی عادل فردوسی‌پور و نود را سپر رسانه‌ای تاج می‌خواند، حالا با تمام وجود به رئیس فدراسیون یورش می‌برد و با کارت سبزی که از سازمان گرفته، بی‌محابا تاج را مورد‌انتقاد قرار می‌دهد. تاج البته ۴۸ ساعت بعد از انتخابات به رئیس سازمان صداوسیما نامه نوشت و از او خواست جلوی برنامه‌های تخریبی را بگیرد، اما این نامه نه‌تن‌ها منجر به تلطیف فضا نشد، بلکه انگار عرصه را بر تاج تنگ‌تر کرد. شبکه‌های مختلف صداوسیما در عزمی کم‌نظیر به تاج می‌تازند و حتی نظرسنجی شبکه خبر نشان داد بیش از ۹۰ درصد شرکت‌کنندگان از انتخاب دوباره او برای ریاست در فدراسیون فوتبال ناراحت هستند!
در اینکه تاج مدیر موفق، محبوب و قابل‌دفاعی نیست تردیدی وجود ندارد. سوابق او و حتی پرونده‌هایش بیرون از فوتبال هم به قدر کفایت این فرصت را در اختیار منتقدان قرار می‌دهد که به او بتازند، اما نوع رفتار صداوسیما هم در این مورد خاص جالب است. آن‌ها پشتکار و اهتمامی به خرج می‌دهند که واقعا نظیرش را قبلا ندیده بودیم! اینکه انگیزه پشت این موج چیست را نمی‌دانیم، اما اگر تاج سر سلامت از این داستان‌ها به در ببرد و طعم آرامش را روی صندلی ریاست فدراسیون فوتبال بچشد، هیچ بعید نیست که انتقام این روز‌ها را با پیگیری داستان حق پخش تلویزیونی از صداوسیما بگیرد. یک‌بار در دوران مسئولیت او در لیگ چهاردهم فوتبال، فدراسیون اجازه ورود دوربین‌ها به ورزشگاه را نداد. در نتیجه دو هفته از مسابقات لیگ و یک دور از بازی‌های جام حذفی اصلا ضبط و پخش نشد. در آن زمان داستان با وساطت سایر نهاد‌ها مسکوت ماند و دوربین‌ها به ورزشگاه برگشتند، اما حالا که جنگ علنی است و شمشیر‌ها اینطور عریان شده، شاید فدراسیون به همین راحتی از داستان وصول حق پخش کوتاه نیاید؛ آنچه حالا بیش از قبل به خواسته مشترک همه باشگاه‌ها تبدیل شده است.
همشهری
