رئیس کل موزه ملی ایران از کشف بقایای یک خانه مسکونی مربوط به هزاره چهارم پیش از میلاد در تپه‌های سیلک کاشان خبر داد.
به گزارش ایسنا، جبرئیل نوکنده، در جمع خبرنگاران، اظهار کرد: بخش مسکونی تپه‌های سیلک کمتر مورد پژوهش قرار گرفته است و حتی فعالیت‌های انجام شده در سال ۱۳۸۲ نیز نیمه کاره رها شده بود در حالی که تپه‌های جنوبی سیلک، یکی از مکان‌های اصلی بازدید گردشگران است.
سرپرست طرح مرحله سوم بازنگری تپه‌های جهانی سیلک تصریح کرد: محوطه سیلک یک میراث جهانی است و پژوهش‌های آن هم باید جهانی باشد از این رو بخشی از آزمایش‌های مربوط به این پژوهش‌ها با همکاری پژوهشگران از سراسر دنیا اجرا می‌شود.
وی افزود: مرحله اول کاوش و بازنگری تپه‌های سیلک بین سال‌های ۸۰ تا ۸۵ با سرپرستی مرحوم صادق ملک شهمیرزادی و مرحله دوم طی سال‌های ۸۷ و ۸۸ با سرپرستی حسن فاضلی انجام شد و مرحله سوم این کاوش‌ها نیز در تپه‌های جنوبی در فضای کارگاهی حدود هشت در پنج متر در حال اجرا است.
نوکنده افزود: کاوش‌ها در این مرحله منجر به کشف بقایای یک منزل مسکونی مربوط به هزاره چهارم پیش از میلاد در تپه‌های جهانی سیلک کاشان شد که خیلی فرسوده است و در روز‌های آینده سراغ لایه‌های پایین‌تر تپه‌های جنوبی سیلک می‌رویم که احتمالاً مربوط به پنج هزار و ۵۰۰ تا شش هزار سال پیش است.
همچنین مدیر پایگاه میراث فرهنگی سیلک گفت: محوطه سیلک یکی از معدود تپه‌های باستانی ایران است که در درون بافت شهری قرار گرفته و مانند شمشیری دو لبه هم فرصت‌ها و هم تهدید‌هایی را برای آن به وجود آورده است.
جواد حسین‌زاده ساداتی، اظهار کرد: وجود سیلک در داخل بافت شهری و در کنار سایر آثار فرهنگی باعث شده تا سالانه نزدیک به صد هزار گردشگر داشته باشد که موجب شناخت هرچه بیشتر سیلک در بین عموم مردم می‌شود.
این باستان شناس تصریح کرد: زیگورات و سازه خشتی بزرگ سیلک جنوبی یکی از ایستگاه‌های پر بازدید سیلک است که با ساماندهی این محوطه کیفیت بصری محیطی به ویژه سازه خشتی ارتقا پیدا خواهد کرد.
وی افزود: محوطه سیلک از دو تپه شمالی و جنوبی و چندین محوطه گورستانی تشکیل شده که از آثاری از هزاره هفتم پیش از میلاد تا آغاز دوره هخامنشی به جز دوره مفرغ در آن کشف شد که در بسیاری از موزه‌های بزرگ به نمایش در آمده است.
حسین‌زاده ساداتی تاکید کرد: محوطه باستانی سیلک، با داشتن لایه‌های فرهنگی متعلق به دوران پیش از تاریخی، آغاز عیلامی و عصر آهن به مانند میراثی گران‌بها و خزانه‌ای اطلاعاتی است که می‌تواند در ردیابی و پیگیری تحولات رخ داده در جوامع انسانی برای باستان شناسان راهگشا شد.
نخستین پژوهش و کاوش میدانی در تپه‌های باستانی سیلک کاشان در سال ۱۳۱۲ شمسی توسط “رومن گیرشمن” فرانسوی انجام شد و مرحله سوم بازنگری در این محوطه به سرپرستی جبرئیل نوکنده با همکاری جواد حسین زاده ساداتی و علی مولودی در حال اجرا است.
