چطور با کودکی که «دست بِزن» دارد، برخورد کنیم؟

یک روانشناس با تاکید بر اینکه والدین باید آرامش خود را در شرایطی که کودک هم سالان خود و یا دیگران را می‌زند حفظ کرده و از واکنش‌های تند پرهیز کنند، گفت: در چنین شرایطی والدین باید از واکنش‌های تند نظیر بیان این جمله که "کودک بدی هستی و دوستت ندارم" پرهیز کنند و به کودک بگویند که فقط این رفتار او یعنی "زدن" دیگران را دوست ندارند.

گوهریسنا انزانی در گفتگو با ایسنا، با بیان اینکه "دست بِزن" داشتن کودک نوعی رفتار مشاهده‌ای است که می‌تواند علل متفاوتی داشته باشد، اظهار کرد: حتما پیش از بروز رفتار "دست بِزن" در کودک، فکر‌هایی در ذهن او فعال شده و او احساساتی را تجربه کرده است.

به گفته وی، زمینه این افکار گاهی می‌تواند بر اساس الگو برداری از والدین باشد و والدینی که عادت دارند یکدیگر یا فرزندان را به هنگام بروز اختلافات بزنند، فرزندان آن‌ها نیز دست بزن پیدا می‌کنند.

این روانشناس تصریح کرد: گاهی نیز کودکان زدن دیگران را در فیلم‌ها و انیمیشن‌هایی که می‌بینند می‌آموزند. زدن نوعی پرخاشگری است و زمانی که خشم و پرخاشگری رخ می‌دهد حتما کودک درگیر ترس‌های درونی، احساس عدم امنیت و دوست داشتنی نبودن، ترس از تنها ماندن، از دست دادن والدین و... را تجربه کرده است. گاهی والدین با بیان جملاتی نطیر اینکه "میذارمت و میرم" این ترس‌ها را در کودک ایجاد کرده‌اند.

انزانی همچنین معتقد است که پرخاشگری نظیر زدن دیگران می‌تواند دلایل جسمانی نظیر بی‌خوابی و گرسنگی کودک را نیز در پی داشته باشد.

این روانشناس با بیان اینکه پرخاشگری کودکان نظیر گلوله برفی است که از بالای کوه شروع به آمدن کرده و هرچه به سمت پایین آید تبدیل به بهمن می‌شود، ادامه داد: در ابتدا که پرخاشگری کودک کم است باید والدین جلوی آن را بگیرند. باید رفتار کودکان را در همان ابتدا در موقعیت‌های مختلف بررسی کنیم و در یابیم کودک در منزل چه کسی و در ارتباط با چه کسی و چه زمانی این رفتار را بروز می‌دهد.

انزانی همچنین درباره مداخله به هنگام والدین توضیح داد: پیش از بروز این پرخاشگری، والدین می‌توانند با انجام تمارین و بازی‌های ساده نظیر خمیر بازی، نقاشی، منچ بازی و پازل درست کردن خشم کودکان را از بین ببرند، اما در شرایطی که کودک دست بزن پیدا کرده است والدین باید ابتدا بر روی احساسات خود تسلط داشته و آرام باشند و سپس بچه را از آن فضا دور و ذهن خود را آرام کنند. پس از آن راجع به این موضوع با کودک صحبت کنند و به او توضیح دهند رفتار او را دوست ندارند و باید از این رفتار دوری کند.

این روانشناس تاکید کرد که والدین در چنین شرایطی از سرزنش کودک خودداری کرده و تماس چشمی خود را با او حفظ کنند و اگر قادر به اصلاح رفتار فرزند نشدند از مشاوران و متخصصان حوزه کودک بهره گیرند.