انسان‌ها از دیرباز به ادامه زندگی پس از مرگ فکر کرده‌اند؛ مصریان باستان برای مراسم‌های تدفین پر زرق و برق و عقایدی درباره زندگی پس از مرگ شهرت دارند، اما روند حفظ عامدانه اجساد، احتمالا به ۳۵۰۰ سال پیش از مومیایی‌های مصریان باستان باز می‌گردد.
به گزارش همشهری، در ادامه با پنج مومیایی و راز‌هایی که امروزه از آن‌ها مطلع هستیم آشنا می‌شوید:
زمانی که مومیایی «اوتسی، مرد یخی» در سال ۱۹۹۱ در «آلپ» کشف شد، مقام‌های اتریش در ابتدا فکر می‌کردند این جسد به یکی از کوهنوردان امروزی تعلق دارد؛ چراکه جسد خیلی سالم باقی مانده بود. پس از این‌که جسد از درون یخ بیرون آورده شد، دانشمندان دریافتند این جسد به مردی از عصر مس تعلق دارد.
مومیایی این مرد اطلاعات بسیار زیادی درباره زندگی در عصر مس اروپا ارایه کرد. دانشمندان براساس ژن‌های او دریافتند اوتسی یکی از بومیان اروپای مرکزی بوده است. همچنین بررسی محتوای شکم این مومیایی نشان داد او از گوشت بز کوهی استفاده کرده است. او در زمان مرگ حدودا ۴۰ ساله بوده و به آرتروز مبتلا بوده است، اما برای التیام درد از گیاهان دارویی استفاده می‌کرده.
«مرد تولوندی» جسدی آغشته به باتلاق است که در سال ۱۹۴۰ در دانمارک کشف شد. این مومیایی بسیار سالم به مردی تعلق دارد که در طول عصر آهن، یعنی بین ۴۰۵ تا ۳۸۰ پیش از میلاد زندگی کرده است. او در آخرین روز زندگی‌اش حریره جو و ماهی خورده بود و سپس به دار آویخته شده بود. محققان معتقدند این امکان وجود دارد که مرگ این مرد بخشی از یک مراسم قربانی کردن باشد؛ چرا که جسد «مرد تولوندی» به حالت جنینی قرار داده شده بود و دهان و چشمان او هم با دقت بسته شده بودند.
این مومیایی اکنون در «موزه سیلکبورگ» نگهداری می‌شود و براساس اطلاعات این موزه، «مرد تولوندی» در زمان مرگ بین ۳۰ تا ۴۰ سال داشته و قد او حداقل ۱۶۳ سانتی‌متر بوده است.
احتمالا مومیایی «توت‌عنخ‌آمون»، فرعون جوان مصر، مشهورترین مومیایی جهان باشد. این فرعون در حدود ۳۰۰۰ سال پیش و در سن ۱۹ سالگی درگذشت. گشایش مقبره او در سال ۱۹۲۲ یک موفقیت جهانی به شمار می‌آید؛ چراکه مقبره «توت‌عنخ‌آمون» به رغم سایر مقبره‌های سلطنتی هدف حمله غارت‌گران قرار نگرفته بود.
محققان با بررسی دی‌ان‌ای «توت» توانستند دو مومیایی را به عنوان والدین این فرعون شناسایی کنند. بررسی دی‌ان‌ای «توت» همچنین نشان داد، این فرعون به مالاریا و نوعی ناهنجاری نادر در استخوان پا مبتلا بوده است و در نهایت مالاریا یا نوعی عفونت دیگر جان «توت‌عنخ‌آمون» را گرفته است.
جسد مومیایی‌ها اغلب سفت و خشک‌شده است، اما مومیایی «شین زویی» که با نام «بانو دای» هم شناخته می‌شود این‌طور نیست. مومیایی این زن ثروتمند که در طول سلسله «هان» در چین زندگی می‌کرد در سال ۱۹۷۱ درون مقبره‌ای مجلل و مُهر و موم‌شده کشف شد. این جسد به نحوی در مقبره قرار داده شده بود که فضای پیرامون آن عاری از اکسیژن باشد و درون تابوت «شین زویی» نیز نوعی ماده ریخته شده بود که از جسد حفاظت می‌کرد. مومیایی «شین زویی» درحالی کشف شد که اعضای بدن او همچنان منعطف بودند، پوستش نرم بود و حجم قابل توجهی مو بر سرش باقی مانده بود.
این مومیایی به سال ۱۶۸ پیش از میلاد تعلق دارد و اکنون در موزه «هونان» در چین در کنار صد‌ها شئ دیگر که به همراه جسد او دفن شده بودند، نگهداری می‌شود. محققان توانستند کالبد شکافی کامل روی جسد «شین زویی» انجام دهند و در نهایت دریافتند او در حوالی ۵۰ سالگی و بر اثر حمله قلبی درگذشته است.
«رامسس دوم» که با نام «رامسس کبیر» هم شناخته می‌شود، به مدت ۶۸ سال بر مصر حکومت کرد. مومیایی «رامسس دوم» همچنان تا به امروز باقی مانده است. مومیایی او در سال ۱۸۸۱ کشف شد. بر اساس تحقیقات صورت‌گرفته، «رامسس دوم» حدود یک‌متر و ۸۰ سانت قد داشته و در زمان مرگ ۹۰ ساله بوده است. مومیایی «رامسس دوم» اکنون در موزه ملی تمدن مصر نگهداری می‌شود.
