پاپ فرانسیس در سفر به کانادا از مردمان بومی این کشور بابت نقش کلیسای کاتولیک در مدارسی که کودکان بومی در آن‌ها مورد سوءرفتار قرار می‌گرفتند، عذرخواهی کرد و همسان‌سازی فرهنگی اجباری آن‌ها را «خباثت اهریمنی رقت‌انگیز» و «خطای فاجعه‌بار» خواند.
به گزارش ایسنا به نقل از رویترز، «پاپ فرانسیس» رهبر کاتولیک‌های جهان دوشنبه در شهر ماسکواسیس در استان آلبرتا در نزدیکی محلی که سابقا دو مدرسه در آن قرار داشت، به دلیل حمایت مسیحیان از «ذهنیت استعمارگر» آن زمان عذرخواهی کرد و خواستار تحقیق «جدی» در مورد این مدارس برای کمک به بهبود بازماندگان و فرزندان آن‌ها شد.
پاپ گفت: من با سرافکندگی و شرمساری و همچنین آشکارا و بدون ابهام، متواضعانه بابت شرارت و خباثت بسیاری از مسیحیان علیه این مردمان بومی طلب‌بخشش می‌کنم.
این سخنان خطاب به بومیان کانادایی، اولین عذرخواهی در خاک کانادا از سوی پاپ فرانسیس به شمار می‌رود و بخشی از سفر او برای التیام بر زخم‌های عمیقی است که پس از آن در کانون توجه قرار گرفت که سال گذشته گورهای بی‌نام و نشان در محل مدارس شبانه‌روزی کشف شد.
پاپ ۸۵ ساله، اوایل امسال در جریان دیدار با گروهی از مردمان بومی در واتیکان قول انجام این سفر را داد و اولین عذرخواهی را همان جا به زبان آورده بود.
رهبر کاتولیک‌های جهان گفت: به اینجا آمده‌ام، زیرا اولین قدم زیارت توبه من در میان شما این است که دوباره استغفار کنم و یک بار دیگر به شما بگویم که عمیقا متاسفم. متاسفم به خاطر شیوه‌هایی که متأسفانه بسیاری از مسیحیان از ذهنیت استعمارگر قدرت‌هایی که مردم بومی را سرکوب می‌کردند، حمایت کردند. واقعا متاسفم. کلیسای کاتولیک در برابر این خباثت اهریمنی در برابر خدا زانو زده و از پیشگاه او برای گناهان فرزندانش طلب‌بخشش می‌کند.
پاپ گفت: من به ویژه برای راه‌هایی که بسیاری از اعضای این کلیسا و جوامع مذهبی، به خصوص از طریق بی‌تفاوتی، در پروژه‌های تخریب فرهنگی و یکسان‌سازی اجباری که توسط دولت‌های آن زمان ترویج می‌شد، همکاری کردند و اوج آن در سیستم مدارس مسکونی بود، طلب‌بخشش می‌کنم.
پیش از این سخنرانی، فرانسیس در قبرستان یک کلیسا برای مردمان بومی دعا خواند و بعد در کنار سنگ یادبود دو مدرسه شبانه‌روزی سابق که زمانی در این مکان قرار داشتند، ایستاد.
بین سال‌های ۱۸۸۱ و ۱۹۹۶ بیش از ۱۵۰ هزار کودک بومی کانادایی از خانواده‌هایشان جدا شده و به این مدارس شبانه‌روزی آورده شدند. بسیاری از این کودکان بابت صحبت به زبان‌های بومی خودشان مورد ضرب و جرح قرار گرفته، گرسنگی می‌کشیدند و هدف سوءرفتار جنسی در تشکیلاتی قرار می‌گرفتند که کمیسیون حقیقت و سازش کانادا آن را «نسل‌کشی فرهنگی» نامیده است.
