«یک بانو که بینی طویل و قوزداری داشت، با عمل جراحی صاحب بینی زیبا و متناسبی شده است»، «با چاقو، اره و چکش چهره و اندام شما را تعمیر می‌کنیم»، «گوشت ران و ساق پا را به محل سوختگی صورت وصله و پینه می‌کنیم!» این‌ها بخشی از عباراتی است که برای جذب مشتری در آگهی تبلیغاتی یک متخصص جراح پلاستیک در سال ۱۳۳۳ در روزنامه‌های کثیرالانتشار منتشر شده است.
به گزارش همشهری، تاریخچه جراحی پلاستیک در ایران به سال ۱۳۱۶ شمسی برمی‌گردد، یعنی زمانی که دکتر «سیروس اصانلو» یکی از پزشکان بیمارستان رازی برای فراگیری جراحی پلاستیک به انگلیس و آمریکا رفت و دوره تخصص جراحی پلاستیک را در کنار بزرگ‌ترین نوابغ جراحی پلاستیک آن دوره یعنی «سرهارولد جیلیز» و «پرفسور وبستر» گذراند.
دکتر اصانلو که او را به حق «پدر جراحی پلاستیک ایران» می‌نامند، بعد از بازگشت به ایران در سال۱۳۳۰ بخش جراحی پلاستیک را در بیمارستان هزار تختخوابی (بیمارستان امام خمینی (ره)) راه‌اندازی و اولین جراحی‌های زیبایی و ترمیمی را در این بیمارستان بر روی متقاضیان و بیماران انجام داده است.
او همزمان تربیت و آموزش دانشجویان بسیار زیادی در زمینه را آغاز کرد و تعدادی از جراحان ایرانی را برای آموزش تکمیلی در شاخه‌های جراحی پلاستیک به خارج از کشور فرستاد. اما فعالیت این پزشک متخصص جراحی پلاستیک به همین جا ختم نشد.
اصانلو بخش جراحی پلاستیک و ترمیمی را در دانشگاه تهران فعال و تیمی از بهترین متخصصان جراحی دنیا را برای فعالیت در این مرکز به ایران دعوت کرد. این تیم در شاخه‌های مختلف جراحی پلاستیک و ترمیمی از جمله جراحی جمجمه، فک و صورت، جراحی ناهنجاری‌های مادرزادی و ... تبحر داشتند.
