فرارو- مایکل کربو یک هنرمند ساکن کالیفرنیا است که در حوزههای مختلفی مثل نقاشی و عکاسی دیجیتال فعالیت میکند. مضمون اصلی آثار کربو نتایج وحشتناکی است که فعالیتهای صنعتی انسان میتواند به دنبال داشته باشد. در نگاه کربو، مصرفگرایی افسارگسیخته و جنون دست یافتن به پیشرفتهای تکنولوژیک میتواند آیندهای جهنمی و هولناک را برای نسل انسان رقم بزند.
به گزارش فرارو؛ محیطهای صنعتی در سراسر جهان رو به گسترش هستند و همزمان محیط زیست ما هر روز در وضع شکنندهتر و خطرناکتری قرار میگیرد. تغییرات آب و هوایی به مرحلهای کاملا محسوس و آشکار رسیده و نتایج شوم آن مثل خشکسالی، سیل، فرونشست زمین و انقراض گونههای جانوری مدتهاست که به خبرهایی عادی و روزمره تبدیل شدهاند. اما انسان همچنان بدون هیچ توقفی به آلودگی هوا و محیط زیست دامن میزند تا بلکه بتواند به رفاه بیشتری دست پیدا کند. نقاشیهای کربو همانطور که خودش میگوید «ابلهی انسان» را به تصویر میکشند؛ انسانی که رویای ساختن بهشت را دارد، اما نتایج فعالیتهایش دارد چیزی شبیه به جهنم را برپا میکند.
نقاشیهای کربو به لحاظ مضمون آیندهای شوم و آخرالزمانی را نشان میدهند، اما با اینحال خود نقاشیها بسیار جالب توجه و زیبا کشیده شدهاند؛ استفادۀ او از رنگهای زنده و درخشان و جزئیات ظریف و خیالانگیزی که در آثار او وجود دارد توجه بیننده را به خودش جلب میکند و باعث میشود که تماشای آثار او به تجربهای لذتبخش و در عین حال تکاندهنده و تاثیرگذار تبدیل شود.
بعضی از نقاشیهای کربو خیابانهایی در هم پیچیده و تو در تو را نشان میدهند که انگار دارند ما را دور خودمان میچرخانند و در نهایت به هیچ مقصدی نمیرسانند. بعضی دیگر از آثار او خانهها و خیابانهایی متراکم را نشان میدهند که در میان آنها حفرههایی عظیم ایجاد شده که انگار دارند این تمدن حریص و افزونطلب را به درون خود فرومیکشند.
اما شاید جالب توجهترین نقاشیهای او آنهایی باشند که دنیا را بعد از انقراض انسان نشان میدهند؛ دنیایی با پلها و ساختمانهای فروریخته و ماشینهایی که مثل تودههای زباله روی هم انباشته شدهاند. همانطور که امروز ما روی بقایای جانوران منقرض شده پا میگذاریم، در تصویری که کربو از دنیای آینده نشان میدهد، دایناسورها و جانوران منقرض شده هستند که دوباره سر برآوردهاند و در میان بقایای تمدن انسانی راه میروند.