فرارو- هزاران سال است که داروها از گیاهان استخراج شدهاند و داروهای جدید هنوز در حال کشف هستند. در ادامه چندین عصاره گیاهی با فواید پزشکی قوی مورد اشاره قرار میگیرد.
به گزارش فرارو به نقل از دویچه وله، هزاران سال است که انسانها خواص درمانی گیاهان را کشف کردهاند. اگرچه داروهای گیاهی اغلب غیرعلمی قلمداد میشوند، اما بیش از یک سوم داروهای مدرن به طور مستقیم یا غیر مستقیم از محصولات طبیعی مانند گیاهان، میکروارگانیسمها و حیوانات مشتق میشوند.
اکنون پژوهشگران موسسه تحقیقاتی اسکریپس در ایالت کالیفرنیا دریافتهاند که یک ماده شیمیایی استخراج شده از پوست درخت Galbulimima belgraveana اثرات روانگردانی دارد که میتواند به درمان افسردگی و اضطراب کمک کند.
این درخت تنها در جنگلهای بارانی دورافتاده پاپوآ گینه نو و شمال استرالیا یافت میشود و مدت هاست که توسط مردم بومی به عنوان یک داروی شفابخش در برابر درد و تب مورد استفاده قرار میگیرد.
«رایان شنوی» استاد شیمی و فعال در پژوهش اسکریپس هفته گذشته به خبرنگاران گفت: «این نشان میدهد که طب غربی بازار را در زمینه درمانهای جدید محصور نکرده است. داروهای سنتی در خارج از آن هنوز در انتظار مطالعه هستند».
شناخته شدهترین نمونه دارویی که از یک گونه گیاهی استخراج میشود تریاک است. تریاک بیش از ۴۰۰۰ سال است که برای درمان درد مورد استفاده قرار میگیرد. مواد افیونی مانند مورفین و کدئین از خشخاش استخراج میشوند و تاثیر قوی بر سیستم عصبی مرکزی دارند.
لوبیای مخملی (Mucuna pruriens) بیش از ۳۰۰۰ سال است که در طب آیورودا و چینی هند باستان استفاده شده است. متون باستانی به ما میگویند که چگونه شفا دهندهها از عصاره لوبیا برای کاهش لرزش در بیماران به منظور درمان بیماری پارکینسون استفاده میکردند.
اکنون پژوهشهای صورت گرفته نشان میدهند که لوبیای مخملی حاوی ترکیبی به نام لوودوپا است دارویی که امروزه برای درمان بیماری پارکینسون مورد استفاده قرار میگیرد. لوودوپا با افزایش سیگنالهای دوپامین در مناطقی از مغز که حرکت را کنترل میکند به توقف لرزش کمک خواهد کرد. تاریخ مدرن لوودوپا در اوایل قرن بیستم آغاز شد زمانی که این ترکیب توسط «کازیمیر فانک» بیوشیمیدان لهستانی سنتز شده بود.
چندین دهه پس از آن، در دهه ۱۹۶۰ میلادی دانشمندان دریافتند که لوودوپا میتواند به عنوان یک درمان موثر برای متوقف کردن لرزش در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون مورد استفاده قرار گیرد. این دارو انقلابی در درمان این بیماری ایجاد کرد و امروزه نیز استاندارد طلایی برای درمان آن است.
خواص پزشکی زالزالک (Crataegus spp) اولین بار توسط پزشک یونانی «دیوسکوریدس» در قرن یکم میلادی و در قرن هفتم میلادی توسط «تانگ بن کائو» در طب باستان چین مورد توجه قرار گرفت.
آزمایشهای بالینی با استفاده از استانداردهای پژوهشی فعلی نشان دادهاند که زالزالک فشار خون را کاهش میدهد و ممکن است برای درمان بیماریهای قلبی عروقی مفید باشد. توت زالزالک حاوی ترکیباتی مانند بیوفلاونوئیدها و پروآنتوسیانیدینها است که به نظر میرسد فعالیت آنتی اکسیدانی قابل توجهی دارند.
عصاره زالزالک هنوز برای استفاده پزشکی در عموم مردم مناسب نیست. پژوهشها در حال انجام است و پژوهشهای دقیقتری برای ارزیابی ایمنی طولانی مدت استفاده از عصارهها به منظور درمان بیماریها مورد نیاز است.
پوست درخت بید یکی دیگر از داروهای سنتی با قدمت طولانی است. این پوست ۴۰۰۰ سال پیش در سومر و مصر باستان برای درمان درد به کار گرفته شد و از آن زمان به عنوان یکی از مواد اصلی پزشکی شناخته شده است.
پوست درخت بید حاوی ترکیبی به نام سالیسین است که اساس کشف آسپرین پرمصرفترین داروی جهان را تشکیل داد.
آسپرین دارای چندین مزیت پزشکی مختلف از جمله تسکین درد، کاهش تب و پیشگیری از سکته است. اولین استفاده گسترده از آن در طول همه گیری آنفولانزای ۱۹۱۸ برای درمان تب بالا در مبتلایان بود.