بیمارستانی در شهر کوچک باموت اوکراین هرگز قرار نبود تا صف آمبولانس‌هایی را که مجروحان و آسیب دیدگان را از خط مقدم بزرگترین میدان نبرد اروپا می‌آوردند، دریافت کند.
به گزارش فرارو، همچنین امدادگران داوطلب چهار ماه پیش انتظار نداشتند که به خط مقدم نبردی وحشتناک رفت و آمد کنند، در حالی که راکت‌ها و گلوله‌ها در اطراف آن‌ها سقوط می‌کرد.
النا بولاختینا، یک کانادایی روسی الاصل که در بیمارستان موقت در خط مقدم جنگ با روس‌ها خدمت می‌کند گفت: من قبلاً آنقدر تراژدی انسانی ندیده ام.
وظیفه اصلی بیمارستان موقت اکنون تثبیت مجروحان از منطقه نبرد در اطراف شهر پوپاسنا در منطقه لوهانسک است تا بتوانند به بیمارستان‌های بزرگ‌تر در غرب اوکراین و دورتر از نبرد اصلی منتقل شوند.
النا گفت: هر روسی که می‌تواند برای کمک به اوکراین کار مشخصی انجام دهد، نه اینکه فقط در فیس بوک بنشیند... باید کاری انجام دهد. وی از توانایی خود در صحبت کردن به زبان روسی برای برقراری ارتباط با اوکراینی‌های مناطقی مانند دونباس، جایی که زبان روسی غالب است، استفاده می‌کند. او خود را خوش شانس می‌داند که دارای پاسپورت کانادایی و آموزش پزشکی است که به او اجازه ورود به این کشور را داده است.
رئیس او، سویتلانا دروزنکو، گفت: زمانی که جنگ تازه شروع شده بود، فکر می‌کردم که چه تلفاتی به همراه خواهد داشت؛ و اکنون می‌بینم که تعداد قربانیان بسیار زیاد است... مردم در حال مرگ هستند و در همه شهر‌ها می‌میرند.
برخی از آمبولانس‌هایی که به بیمارستان می‌رسند، آلمانی یا لهستانی دست دوم هستند. در چند متری ورودی اضطراری، یک در چوبی که به عنوان برانکارد استفاده می‌شود، غرق در خون خشکیده شده است.
ایگور، سربازی با ظاهر خسته و خاک آلود که چند روز پس از آغاز تهاجم در فوریه به نبرد پیوست، گفت ما از جهنم آمده‌ایم. آن‌ها با همه چیز به ما حمله کردند، همه جا شب و روز گلوله باران بود. او گفت: ما تقریباً شش روز در نبرد بودیم. پوپاسنا کاملاً ویران شده است.
یک آمبولانس باید دو سرباز را در فضایی که معمولاً فقط یک بیمار را می‌گیرد، تخلیه کند. یکی از آن‌ها اصابت ترکش به ستون فقرات خود دارد. پزشکان می‌گویند جان او در خطر نیست، اما ممکن است دست و پاهایش را از دست بدهد.
الکساندرا پوهرانیچنا، ۲۰ ساله امدادگر داوطلب اوکراینی، در حین انجام وظیفه با سربازان گپ می‌زند. او می‌گوید: تصمیم گرفتم که بپیوندم و کمک کنم. ما باید این کار را انجام دهیم.
پدرش در لویو در غرب اوکراین به او پول داد تا وسایل حفاظت شخصی بخرد، اما مادرش دیگر با او صحبت نمی‌کند.
الکساندرا خالکوبی خود را از نشان اوکراین نشان می‌دهد. او روی بازوی خود خالکوبی نشان رسمی اوکراین با نقل قولی از شاعر اوکراینی لسیا اوکراینکا دارد: "من در قلبم چیزی دارم که هرگز نمی‌میرد."
روسیه در ۲۴ فوریه ده‌ها هزار نیروی نظامی را به اوکراین اعزام کرد که آن را عملیات ویژه برای غیرنظامی کردن همسایه جنوبی خود خواند. اوکراین و متحدانش آن را به عنوان بهانه‌ای بی اساس برای جنگ رد می‌کنند.
