مبتلایان به این اختلال، افرادی هستند که انگار زندگی‌شان مانند یک فیلم است که در آن نقش اول را دارند و دیگران برای حمایت از آن‌ها حضور دارند.
به گزارش خراسان، آیا تا به‌حال شده در حالی که موسیقی ملایمی در پس‌زمینه پخش می‌شود، از پنجره خودرو، اتوبوس یا قطار به بیرون خیره شوید و خودتان را قهرمان یک فیلم تصور کنید؟ تقریباً همه ما در یک مقطع این کار را انجام داده‌ایم و این بدان معناست که همه ما تا حدودی به سندروم شخصیت اصلی مبتلا هستیم.
اگر با این اصطلاح آشنا نیستید، این مطلب به تعریف سندروم شخصیت اصلی، نحوه تشخیص ابتلا به آن، آثار سندروم شخصیت اصلی و نحوه خلاص شدن از آسیب‌های آن می‌پردازد.
در روان شناسی، ابتلا به سندروم شخصیت اصلی زمانی مطرح می‌شود که فرد طوری رفتار می‌کند که انگار نقش اصلی یک نسخه داستانی از زندگی خود را بازی می‌کند.
اصطلاح سندروم شخصیت اصلی که گاهی «سندروم قهرمان داستان» هم نامیده می‌شود، از کتاب‌ها، برنامه‌های تلویزیونی و فیلم‌ها گرفته شده است که معمولاً یک شخصیت به عنوان نقش اصلی وجود دارد که داستان حول محور او می‌چرخد و تمام اعمال شخصیت‌های فرعی دیگر یا روی آن‌ها تأثیر می‌گذارد یا خط داستانی آن‌ها را پیش می‌برد.
به زبان ساده، سندروم شخصیت اصلی به این معناست که طوری فکر و رفتار کنید که انگار زندگی شما فیلمی است که در آن شما ستاره هستید و دیگران برای حمایت از شما در آن حضور دارند.
این سندروم ارتباط نزدیکی با اختلال شخصیت خودشیفته (NPD) دارد، زیرا افرادی که دارای سندروم شخصیت اصلی هستند، اغلب علایمی مشابه افراد خودشیفته نشان می‌دهند.
بیشتر مردم دوست دارند فکر کنند شخصیت اصلی داستان‌هایشان هستند و این همیشه چیز بدی نیست. با این تفاوت که گاهی تصور این که ما شخصیت اصلی زندگی خود هستیم، اگر به خودبینی و خودفریبی تبدیل یا به احساس بزرگی از خود منجر شود، ممکن است مشکل‌ساز شود.
وقتی به سندروم شخصیت‌اصلی مبتلا هستید، ارزشی برای افراد اطراف‌تان قائل نیستید و در عوض آن‌ها را به‌عنوان شخصیت‌های پشتیبان و شخصیت‌هایی در نظر می‌گیرید که فقط برای پیشبرد داستان شما و حمایت از شما وجود دارند.
از آن جایی که این رفتار می‌تواند بر زندگی شما تأثیر منفی بگذارد، دانستن نشانه‌های سندروم شخصیت اصلی حیاتی است:
۱- خودمحور و خودشیفته هستید.
۲- به‌دنبال جلب‌توجه هستید بنابراین اغلب بیش از حد نمایشی یا به دنبال تعریف‌و‌تمجید هستید.
۳- طوری لباس می‌پوشید و رفتار می‌کنید که انگار مردم همیشه شما را تماشا می‌کنند.
۴- خودتان را به‌عنوان کسی که نیستید، معرفی می‌کنید.
۵- تصور می‌کنید دنیا حول شما می‌چرخد.
۶- مشکلات خودتان را مشکلات کل جهان می‌دانید.
۷- انتظار دارید همه دوستان، آشنایان و ... در خدمت شما باشند.
۸- تصور می‌کنید زندگی‌تان فیلم است و شما ستاره درجه اول آن هستید.
هنگامی که وانمود می‌کنید شخصیت اصلی زندگی خود هستید، ممکن است مجبور شوید برخی از جنبه‌ها و سبک زندگی خود را جعل کنید تا در روایتی که ایجاد می‌کنید، قرار بگیرید.
جنبه‌های منفی سندروم شخصیت اصلی بر کل زندگی شما تاثیر می‌گذارد چراکه ممکن است مجبور شوید تصویر خود را تغییر دهید یا حقیقت را دستکاری کنید تا آن چه را که فکر می‌کنید می‌خواهند ببینند به دنیا ارائه دهید.
اما چه‌مدت می‌توانید زندگی ساختگی را قبل از این که همه چیز از هم بپاشد، داشته باشید؟ همچنین از دست دادن دوستان یکی دیگر از آثار منفی سندروم شخصیت اصلی است.
مردم دوست دارند احساس باارزش بودن کنند و هیچ‌فردی نمی‌خواهد یک شخصیت کوچک یا اضافه در زندگی شخص دیگری باشد، زیرا ممکن است خسته‌کننده به نظر برسد بنابراین، اگر به رفتار خود مانند شخصیت اصلی ادامه دهید و به دوستان خود بی‌اعتنایی کنید، آن‌ها را از خود دور خواهید کرد.
برای درمان این اختلال، باید در قدم اول توسط یک روان‌شناس، ریشه‌های ابتلا به آن در شخصیت شما و حتی وضعیت خانوادگی‌تان بررسی شود. سپس با استفاده از روان‌درمانی یا دارودرمانی که طبق شواهد هر دو موثر است، برای رهایی از این سندروم تلاش کنید.
