کیهان نوشت: چند روزی است که خبر تلخ قتل فجیع یک زن جوان در اهواز، باعث تأثر عموم جامعه شده است. در این میان برخی اظهارنظرهای متناقض در این خصوص توسط رسانهها و چهرههای مدعی اصلاحطلبی تأملبرانگیز است.
برای نمونه معصومه ابتکار، معاون امور زنان و خانواده در دولت دوازدهم پس از حادثه اهواز در فضای مجازی نوشت: «شاهد فاجعه دیگری از خشونت خانگی در خوزستان بودیم. دولت سیزدهم و مجلس یازدهم پاسخ دهد سرنوشت «لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» چه شد؟ سرنوشت لایحه رومینا چه شد؟ تعلل تا کی؟ منتظر چه هستید؟ این فجایع عوامل متعدد دارد، اما از مسئولیت دولت و مجلس در تصویب قوانین بازدارنده نمیکاهد.»
این اظهارات خانم ابتکار درحالی است که فراموش نکردهایم در زمان مسئولیت ایشان به عنوان معاون امور زنان و خانواده در دولت تدبیر و امید، شاهد حادثه پر سر و صدای قتل تأسفبرانگیز یک زن با شلیک سه گلوله توسط همسرش بودیم، اما صدایی از خانم ابتکار به عنوان معاون امور زنان و کسی که طبیعتاً مسئولیت مهمی در دفاع از حقوق زنان بر عهده داشت نشنیدیم! یعنی زمانی که محمدعلی نجفی شهردار اسبق تهران که از همحزبیها و همفکران سیاسی خانم ابتکار است، همسر خود را به این وضع به قتل رساند.
نکته اینجاست که خانم ابتکار در زمان مسئولیت خود حتی در حد یک توئیت ساده در فضای مجازی نیز به این حادثه واکنش نشان نداد! حال اینکه چطور فریاد ایشان نسبت به همسرکشی و آسیبهای حوزه زنان پس از دوران مسئولیت شان بلند شده است، جای تأمل دارد و خیلی دلسوزانه و صادقانه به نظر نمیآید.
ایشان که زمانی تلف شدن یک ماده پلنگ در فلان نقطه کشور را بر نمیتابیدند و موضع میگرفتند، چرا از قتل فجیع «میترا استاد» توسط محمد علی نجفی چیزی نگفتند؟