کریم قربانی بازیگر شمالی سینما و تلویزیون از ماجرای پرتنش زندگیاش در "شبنشینی" تعریف کرد.
به گزارش تسنیم، کریم قربانی متولد اول مردادماه ۱۳۳۶ در بندر انزلی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون بیشتر به نقشهای کمدی و طنز شناخته میشود.
از مهمترین آثار کریم قربانی میتوان به حضور در سریال "مختارنامه"، سریال "عاشقانه" و فیلم "ایستاده در غبار" اشاره کرد. کریم قربانی از جمله بازیگرانی است که لهجه شیرین محلی دارد و در بیشتر فیلمهایی که در آنها ایفای نقش کرده با همان لهجه شیرین بوده است. عاشق فوتبال و به خصوص تیم ملوان بندر انزلی است.
این هنرمند کار حرفهای خودش را از سینما آغاز کرد و سال ۱۳۸۰ در فیلم "من ترانه پانزده سال" دارم به کارگردانی رسول صدرعاملی به عنوان نوازنده فعالیت داشته است.
گرچه موفقیت این اثر نسبت به آثار شاخص بعدی او مانند سریال مختارنامه، بیشتر نبود، اما تجربه خوبی برای وی محسوب میشود. او در فصل سوم "ستایش" بازی کرده؛ او در این سریال در نقش فاضل کسمایی طلب کار حشمت و باغدار ایفای نقش کرده است.
همسرش را در سال ۱۳۷۰ از دست داده و امیر قربانی پسر این هنرمند پیشکسوت در سال ۱۳۹۴ ناگهان دچار ایست قلبی میشود، او را به بیمارستان بعثت منتقل میکنند، اما متأسفانه عملیات نجات و پزشکی نتیجهای مثبت به دنبال نداشت و امیر جان خود را در اثر ایست قلبی از دست میدهد.
اما این هنرمند، پس از درگذشت فرزندش با اهدای اعضای بدن او به بیماران نیازمند پیوند عضو، به آنها زندگی دوباره میبخشد.
کریم قربانی در برنامه «شبنشینی» به همین دوران سخت و پرتنشِ زندگی خودش اشاره کرد. او گفت: من به عشق همسرم پس از فوت او ۱۴ سال ازدواج نکردم همسر خوبی داشتم و حتی نتوانستم بعد از او به ازدواج دوم فکر کنم. هربار که سر خاک همسرم میروم، حس میکنم تازه او را از دست دادم و برای او گریه میکنم.
این بازیگر پیشکسوت همچنین تأکید کرد: من پسرم را هم از دست دادم، وقتی میخواستیم جنازه پسرم را تحویل بگیریم از من خواستند اعضای بدن او را اهداء کنم، اول گفتم خیر، اما بعد قبول کردم.
وقتی به خانه آمدم نامه پسرم را که درخواست اهدای اعضای بدنش را نوشته بود، دیدم و از کاری که انجام دادم، خوشحال شدم امیر من در حال حاضر زنده است.
قربانی درباره اولین تجربه بازیگریاش که در سریالِ "روزگار خوش حبیب آقا" رقم خورد، اشاره کرد و افزود: اولین تجربه بازیگری من در سریال (روزگار خوش حبیب آقا) در سال ۱۳۸۲ بود.
این کار یکی از کارهای خاطره انگیز من است که همراه سیروس گرجستانی نقش خود را ایفا کردم. پیشنهادات زیادی برای بازیگری به من شد که میگفتند بدون لهجه بازی کن، اما من با اینکه میتوانستم تهرانی صحبت کنم، قبول نکردم.
او اظهار کرد: تنها در دو فیلم قبول کردم بدون لهجه بازی کنم یکی سریال خانگی "شهرزاد" و دیگری یک فیلم ۴۰ دقیقهای که نقش یک خان لر را داشتم.
نقطه شروع من در زمینه بازیگری از آنجا شروع شد که محمد رضا هنرمند قصد اجرای یک تئاتر را در بندرانزلی داشت. خوشبختانه بازیگری که قرار بود یکی از نقشها را بازی کند نتوانست در تئاتر حضور پیدا کند و من به جای او نقش را بازی کردم.
این بازیگر پیشکسوت در پایان خاطرنشان کرد: من از اینکه خودم را بگیرم خوشم نمیآید، دوست دارم در بازیگری هم خودم باشم، نهایتش این است که کارگردان خوشش نمیآید و میگوید این کار را نکن.