سید رسول موسوی در یک رشته توییت در حساب توییتری خود نوشت:
«غیرحرفه ای‌ترین سخنی که درباره تیم مذاکراتی کشورمان شنیده ام درباره زبان مذاکراتی است.
گمان می‌برند مذاکرات به انگلیسی سریع‌تر و بهتر به نتیجه می‌رسد در حالیکه توجه ندارند زبان ابزار مذاکره است و در مذاکره آنچه اصل است مفاهیمِ تضمین کننده منافع است نه چانه زنی‌های زبانی و انشاء متن.
یک مذاکره کننده حرفه‌ای می‌داند هدف اساسی او در مذاکره به حداکثر رساندن ستاده و به حداقل رساندن داده است و اصلا مهم نیست این داد و ستد به چه زبانی باشد. مذاکره حتی می‌تواند با ایماء و اشاره باشد.
دستاورد یک مذاکره خوب را با آورد آن می‌سنجند نه انشاء متن یا زبان دانی مذاکره کننده.
از اساتید و پژوهشگران تاریخ دیپلماسی ایران بپرسید در ۲۰۰ سال تاریخ روابط معاصر کشور که هزاران مذاکره در تمام زمینه‌های مربوط به روابط خارجی کشور صورت گرفته و اسناد آن‌ها در آرشیو‌های مختلف کشور موجود است، چند درصد مذاکرات به زبان ملی و چند درصد مذاکرات به زبان بیگانه بوده است؟
همه قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر و نقش راهبردی آن را در تاریخ معاصر کشور می‌دانند.
مرحوم عزالدین کاظمی مدیرکل حقوقی وقت مذاکره کننده اصلی بود. او و همتای عراقیش هردو تحصیل کرده فرانسه و مسلط به زبان فرانسه بودند، ولی او تمام مذاکرات را به فارسی انجام داد.
با پذیرش قطعنامه ۵۹۸ مذاکرات سختی درباره چگونگی اجرای قطعنامه بین ایران و عراق تحت نظر سازمان ملل شروع شد.
تمام مذاکرات مربوط به قطعنامه ۵۹۸ که هزاران صفحه اسناد آن موجود است توسط هیات ایرانی به زبان فارسی صورت گرفته در حالیکه اکثریت اعضا هیات‌های دو طرف به زبان انگلیسی مسلط بودند.
مذاکره به زبان ملی این فرصت را به مذاکره کننده می‌دهد که بجای فکر کردن به یافتن واژگان مناسب برای مذاکره به مفهوم واژه‌ها توجه کند و در فاصله زمانی که مترجم عبارات طرف مقابل را ترجمه می‌کند به شنیده و پاسخی که می‌دهد چندبار بیاندیشد. بخصوص وقتی زبان می‌داند و حرف حریف را فهمیده!
مذاکرات آقای باقری کنی به فارسی عاقلانه، حساب شده و قانونی است. اصل ۱۵ قانون اساسی، زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد
کلام آخر: شاید نسخه اولیه برجام به فارسی بود مشکلات کمتری داشتیم.»
بهترین راه حل اینستکه سند دو زبانه تنظیم و در آن تصریح شود در صورت هر گونه اختلاف بین متن فارسی و انگلیسی، متن فارسی ارجحیت دارد.