فرارو- در فیلم آزور ما با ایوان دویل (با بازی فابریتزیو رونگیونه) و همسرش اینس (استفانیه کلو) همراه می‌شویم که از ژنو (محل کارشان به عنوان بانکدار) به سمت بوینس آیرس می‌روند. آن‌ها در آنجا در جستجوی شریک گم‌شدۀ ایوان به اسم رنه کیس هستند.
به گزارش فرارو؛ ماجرای فیلم در دوران حکومت شورای نظامی در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی اتفاق می‌افتد. ایوان شخصیتی خوش‌مشرب است و شرایط سیاسی هم برای او اصلا اهمیتی ندارد.
تنها جایی در فیلم که ما او را عصبانی می‌بینیم زمانی است که برای ورود به میدان اسب‌دوانی مجبور است در صف بایستد و پاسپورتش را به نیرو‌های امنیتی نشان بدهد. فونتانا خیلی به این سمت نمی‌رود که نشان بدهد چرا این آدمی که کاملا وابسته به نظام سرمایه‌داری است، اصلا از کشت و کشتار‌هایی که در آن دوره اتفاق می‌افتاد نگران نیست.
فیلم آزور را به یک معنا می‌توان فیلمی مهیج دانست که بیننده را به تدریج و به شکلی عمیق با خودش درگیر می‌کند. ساختار فیلم به صورتی است که قدم به قدم وضعیت پیچیده‌تر می‌شود و جستجو برای یافتن کیس دشوارتر به نظر می‌رسد.
هر چقدر ایوان با افراد بیشتری صحبت می‌کند بیشتر به این نتیجه می‌رسد که کیس یک جور آفتاب‌پرست اجتماعی بوده که بعضی‌ها دوستش داشته‌اند و بعضی‌ها از او متنفر بوده‌اند. عملکرد او حالتی غیرعادی و غیرمنطقی داشته که با شیوۀ معمول عملکرد بانکدار‌ها کاملا متفاوت بوده است.
این فیلم به صورت مستقیم برخورد پرخشونتی را نشان نمی‌دهد، اما احساس فضای تهدیدآمیز را خیلی خوب به مخاطب منتقل می‌کند. در یکی از صحنه‌های فیلم گفتگویی طولانی را بین ایوان و یک سرمایه‌گذار کارکشته شاهد هستیم که دربارۀ خطرات بازار سرمایه صحبت می‌کنند. فضای این گفتگو پر از ترس و تهدید است، زیرا شخص مقابل ایوان مثل یک رئیس مافیاست که هر لحظه بخواهد می‌تواند او را بکشد.
دنیای ساکت و مرموز این فیلم دنیای مردان مرفهی است که در اتاق‌های دربسته با هم گفتگو می‌کنند و برای رسیدن به قدرت و ثروت نقشه می‌کشند. این فیلم مقداری بیش از حد مبهم و گیج‌کننده است به طوری که انگار نهایتا نیمه‌تمام می‌ماند و هیچ پایان‌بندی متعارفی ندارد. با این‌حال فیلم برجسته‌ای است که بازیگرانش نقطۀ قوت آن هستند. این یکی از معدود فیلم‌هایی است که می‌توان آن را از جنس کار‌های دیوید لینچ دانست.
- کارگردان و فیلمنامه‌نویس: آندریاس فونتانا (Andreas Fontana).
- بازیگران: فابریتزیو رونگیونه (Fabrizio Rongione)، استفانیه کلو (Stephanie Cleau)، کارمن ایریوندو (Carmen Iriondo).
- امتیاز: ۶.۶/۱۰
چطور مینیمالیسم را به بخشی از سبک زندگی خود تبدیل کنیم؟ 
سفر به دژهای باستانی ایران؛ حیرت‌انگیزترین قلعه‌های تاریخی ایران که باید ببینید 
زیباترین بنادر جنوبی ایران برای گردش و خرید ارزان در فصل سرما 
۱۰نگرانی بی‌مورد که بعدها می‌فهمید ارزشش را نداشت! 
قطع رابطه با بی‌نظمی به روش مینیمالیست‌ها؛ ۸ حقه ضروری برای منظم کردن خانه 
رنگارنگ‌ترین گیاهان آپارتمانی برای متفاوت کردن فضای خانه شما 
