ریچارد راجزر که با طراحی‌های چشم‌نواز همچون «گنبد هزاره» نمای شهر لندن را متحول کرد، روز شنبه در سن ۸۸ سالگی درگذشت.
به گزارش ایسنا و به نقل از گاردین، پسر «راجرز» درگذشت این معمار را در گفتگو با نیویورک‌تایمز تایید کرد، اما درباره علت درگذشت او توضیح نداد.
این معمار ایتالیایی در طول زندگی مجموعه‌ای از جوایز را برای طراحی‌هایش دریافت کرد که از جمله آن‌ها می‌توان به جایزه معماری پریتزکر سال ۲۰۰۷ می‌توان اشاره کرد. «راجرز» همچنین به عنوان یکی از پیشگامان جنبش معماری پیشرفته به شمار می‌رود که طراحی ساختمان‌ها با کمک مواد اولیه صنعتی همچون شیشه و فلز را در برمی‌گیرد.
مرکز پمپیدو
«راجرز» یکی از طراحان «مرکز پمپیدو» بود که در سال ۱۹۷۷ ساخته شد و برای نمای مملو از لوله‌های رنگی شناخته می‌شود. «رنزو پیانو» دیگر معماری بود که در طراحی این بنا با «راجرز» همکاری داشت.
دادگاه حقوق بشر اروپا
از دیگر طراحی‌های قابل توجه این معمار به دادگاه حقوق بشر اروپا در استراسبورگ و مرکز تجارت جهانی سه در نیویورک همچون فرودگاه بین‌المللی مادرید و فرودگاه هتیرو در لندن می‌توان اشاره کرد.
«راجرز» در فلورانس و در سال ۱۹۳۳ متولد شد. پدر او پزشک و مادر او معلم خصوصی بود. خانواده او پس از گریز از حکومت موسولینی در سال ۱۹۳۸ در انگلستان مستقر شدند.
با اینکه آن‌ها در ایتالیا جزو طبقه متوسط جامعه محسوب می‌شدند، اما مهاجرت، آن‌ها را در شرایط سختی قرار داد.
«راجرز» در بخشی از کتاب خاطراتش که «جایی برای همه» نام دارد، نوشت: «زندگی از رنگی بودن به سیاه و سفید تغییر کرده بود.»
تحصیل هم برای او آسان نبود. او در آن زمان با مشکل دیسلکسیا دست و پنجه نرم می‌کرد و، چون راه حلی برای این مشکل در آن زمان وجود نداشت او را احمق می‌خواندند.
او در سال ۱۹۵۱ مدرسه را رها کرد، اما در نهایت توانست به مدرسه انجمن معماری لندن راه پیدا کند.
«راجرز» در سال ۱۹۶۲ تحصیلات در رشته معماری را در «ییل» به اتمام رساند و در همانجا با «نورمن فاستر» معمار بریتانیایی آشنا شد.
