در بالای کوههای نپال، گروههایی از مردان جان خود را به خطر میاندازند تا عسل وحشی بسیار مورد تقاضا را از کندوهای روی صخرهها برداشت کنند.
به گزارش فرارو، یک گروه به رهبری شکارچی عسل با تجربه دیوی بهادر نپالی با ساعتها پیاده روی در میان کوههای شیب دار، غذا، طنابهای بامبو، چوبهای تیز بامبو و سایر ابزارهای مورد نیاز برای برداشت عسل را حمل میکنند.
یک لغزش جزئی میتواند به معنای سقوط صدها متری و مرگ قطعی برای شکارچیانی باشد که با دقت از دهانههای شیب دار و باریک کوه عبور میکنند.
دیوی بهادر قبل از شروع به بالا رفتن از یک صخره شیب دار در بالای رودخانه تاما کوشی، به گروه یادآوری کرد که مطمئن شوند غذا، آب و الکل محلی کافی دارند.
آنها علفها و کندهها را در پایین صخره انباشته کردند و آتشی روشن کردند تا زنبورها را از کندوهایشان بیرون بیاورند.
شکارچی عسل از نردبانی که از طناب بامبو ساخته شده بود با یک چوب بامبوی تیز در یک دست و سبدی در دست دیگر بالا رفت، چوب برای جدا کردن کندوها و سبد برای جمع آوری کندوها.
او که در هوا آویزان بود، تکههایی از کندوها را جدا کرد و آنها را با سبد گرفت، سپس به یکی از هم تیمی هایش علامت داد تا از طنابی که به سبد بسته شده بود و پر از کندوهای عسل بود، آن را پایین بیاورد. دو عضو دیگر تیم آماده شدند تا تمام زنبورها را پاک کنند و کندوها را فشار دهند تا عسل استخراج شود.
هزاران زنبور بر روی صورت مردان شناور بودند که توسط تورهای صورت محافظت میشد.
دستهای دیوی بهادر به شدت متورم شده بود. او روی دست ها، پاها و جاهای دیگر بدنش گزیده شده بود. او گفت که مشروب الکلی را مینوشد تا درد را قابل تحمل کند.
در این روز، این گروه توانستند حدود ۹ گالن عسل از کلنی صخره برداشت کنند. آنها میتوانند آن را در یک بازار به قیمت ۲۵ دلار در هر لیتر بفروشند.