دولت حسن روحانی ماههای پایانی خود را سپری میکند. دولتی که طی حدود ۸ سال گذشته مشکلات و حوادث متعددی را از سر گذرانده و حالا در این ماههای پایانی درحالی عدهای سخت منتقد عملکرد دولت هستند، برخی همچنان از عملکرد حسن روحانی و دولتش دفاع میکند و کارنامه این دولت را در این سالهای سخت در مجموع قابلقبول میدانند. با این حال بخشی از جامعه معتقد است از آنجا که اصلاحطلبان حامی اصلی حسن روحانی در دو انتخابات ۹۲ و ۹۶ بودند، حالا باید درباره کاستیهای دولت موردحمایتشان طی این سالها و البته شعارها و وعدههایی که در دو بزنگاه حساس انتخاباتی ۹۲ و ۹۶ مطرح شد، اما به خود رنگ واقعیت نگرفت، پاسخگو باشند.
اعتماد در ادامه نوشت: در این بین بعضی ناظران معتقدند وضع فعلی جامعه صرفا ناشی از کاستیهای دولت روحانی نیست و همه دستگاهها مقصرند. مرتضی مبلغ، معاون سیاسی وزارت کشور دولت اصلاحات معتقد است این منصفانه نیست که همه مشکلات کشور را متوجه دولت حسن روحانی بدانیم؛ چراکه به گفته او، به هر حال دستگاههای موازی هم فعال بوده و بعضا تلاش کردهاند که دولت در اجرای برنامههای خود موفق نشود.
آقای مبلغ! دولت حسن روحانی رو به پایان است و چند ماهی بیشتر از عمر این دولت باقی نمانده، اما شاهدیم بخش قابلتوجهی از شعارهای انتخاباتی آقای روحانی محقق نشده است. در آستانه انتخاباتی دیگر، طبیعتا مردم انتظار دارند هم دولت و هم چهرههای سیاسی حامی دولت در این باره توضیح بدهند که چرا دولت موفق به عملیاتی کردن بخشی از این وعدهها نشد؟
به نظر من باید مسائل را به صورت واقعبینانه مورد بررسی قرار دهیم، چراکه ممکن است نگاههای هیجانی و غیرواقعبینانه برای یک جناح و گروه سیاسی نتایج پرشوری به وجود بیاورد و بخشی از مردم هم آنان را تشویق کنند ولی دود خسارتهای آن به چشمان مردم میرود و خسارت بیشتری به کشور وارد میشود. نگاه واقعبینانه این است که ما مشکلات دولت را آن میزان ببینیم که در واقع وجود دارد. باید دقیق نگاه کنیم و ببینیم که مشکلات دولت ابتدا از کجا نشأت گرفته است.
دولت امروز متاسفانه مبتلا به مشکلات عدیدهای شده که البته بخشی از آن به ناکارآمدی دولت برمیگردد. در این باره هم ما قبلا هشدار داده بودیم. اصلاح طلبان از همان آغاز دولت دوم آقای روحانی درباره برخی ناکارآمدیهای این دولت هشدار داده بودند.
دولت اول در مجموع موفق بود و به خاطر همین موفقیتها هم بود که مردم در انتخابات ریاستجمهوری سال ۹۶ بار دیگر وارد صحنه شده و آن رای چشمگیر را به آقای روحانی دادند؛ حماسهایکه سال ۹۶ مردم پای صندوق رای خلق کردند، به خاطر عملکرد دولت اول آقای روحانی بود و اصلاحطلبان هم به همین خاطر تمامقد از او دفاع کردند.
منظورتان این است که اصلاحطلبان درباره ناکارآمدیهای دولت به شخص آقای روحانی هشدار داده بودند؟
در دولت دوم به گونه دیگری عمل شد و در این باره هم اصلاحطلبان بسیار هشدار دادند. هم به طور خصوصی و هم به طور عمومی به آقای روحانی موارد لازم گفته شد. ولی درنهایت دولت دوم از کارآمدی لازم مثل دولت اول برخوردار نبود و تبعات آن را هم مشاهده کردید. اما این همه ماجرا نیست. بخش دیگر ماجرا این است که بسیاری از مشکلات کشور عواملی متعدد دارد که سرمنشا آن تنها در ناکارآمدی دولت نیست؛ بلکه مشکل در حوزههای دیگر است.
امپراتوریهای رسانهای در این مدت تلاش کردند که این موضوعات را فرافکنی کنند و عامل همه مشکلات را به دولت نسبت دهند. بسیاری از مشکلاتی که در کشور است، ناشی از عوامل متعددی است که ریشه در فعالیت و عملکرد دستگاههای موازی گوناگونی دارد که دست به دست هم دادند و این وضع را به وجود آوردند.
فکر میکنید این عوامل خارج از دولت تا چه میزان در وضع امروز دخیل هستند؟
بعضا دیده شده همین دستگاههای موازی در حوزههای مختلف تمام تلاش و سعی خود را به کار میبندند تا برنامههای دولت به درستی اجرا نشود؛ یعنی میخواهند با این اقدامات به نحوی عمل کنند که دولت موفق نباشد و در نگاه افکار عمومی دولتی ناکارآمد به نظر آید و همه مشکلات هم متوجه دولت شود. برای این کار هم از تبلیغات رسانهای وحشتناک و امکانات تبلیغاتی بسیاری که در اختیار دارند، نهایت استفاده را میکنند تا به این ترتیب دولت را تخریب کنند. درواقع این دستگاههای رسانهای با پول بیتالمال کار میکنند و برای سال آینده کار تبلیغاتی و انتخاباتی میکنند و محور عمده برنامههای تبیلغاتی آنان هم در تخریب دولت است.
بالاخره فراموش نشده که موسسات اعتباری عجیبی تشکیل شدند و شروع به فعالیت کردند و با فعالیت خارج از ساختار خود تورمی وحشتناک ایجاد کردند و باعث سوختن پول مردم شدند و درنهایت خسارتش به دوش دولت افتاد و این دولت بود که مجبور شد هم در این باره در جایگاه متهم قرار بگیرد و هم خسارت این موسسات به مردم را پرداخت کند.
نکته دیگر این است که در آغاز دولت دوم کنار همه این مشکلات، بحث تحریم بیسابقه و جنگ اقتصادی هم شروع شد و این فشارهای بیسابقه دولت امریکا همزمان با دولت دوم بود و بهواقع اینکه ترامپ دیوانه جنگی تمامعیار را علیه ایران به راه انداخت، ارتباطی به عملکرد روحانی نداشت. همه این مشکلات و دردسرها دست به دست هم داد و فشار را بر کشور مضاعف کرد. در نتیجه برای بررسی شرایط و عملکردها باید ابعاد مختلف مساله را مدنظر قرار داد.
نمیتوان با قضاوت احساسی و غیرواقعبینانه با دولت مواجه شد. اینگونه قضاوتها در راستای خواست و اهداف جریانهای تندرو است. باید مشکلات را به طور اساسی ریشهیابی کنیم و عملکرد همه دستگاهها را کنار یکدیگر ببینیم. باید ببینیم هر دستگاه چقدر در وضع موجود سهم داشته است؛ نه اینکه همه مشکلات و ناکارآمدیها به طور ناجوانمردانه به سمت دولت فرافکنی شود.
در مجموع میتوان گفت هم دولت ناکارآمدیهایی داشته و هم اینکه همه مشکلات و تقصیرات به سمت دولت روانه میشود. ولی با این حال باید گفت که باتوجه به این حجم از مشکلات کشور، تحریمها و فشارهای بینالمللی و شیوع همهگیری کرونا در کشور، دولتمردان تمام تلاش خود را برای اداره کشور انجام داده و برای بهبودی اوضاع تلاش کرده و میکنند.
ما میبینیم وقتی شیوع کرونا در کشور در وضع بدی قرار میگیرد و شرایط دشوار میشود همه رسانهها تبلیغ میکنند که این دولت نمیتواند اوضاع را مهار کند ولی وقتی اوضاع بهتر میشود، همه نسبت به عملکرد خوب دولت بیتفاوت میشوند و کسی اشاره نمیکند که با وجود اینکه بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان در مهار کرونا وضع بدی داشتند، ایران توانست مدیریت به نسبت قابلقبولی در این زمینه داشته باشد. به هر حال دولتمردان تلاش میکنند و زحمت میکشند و سعی کردهاند که امور کشور روی زمین نماند و به پیش برود.