روز جهانی حجاب هر ساله در ۱ فوریه (۱۲ بهمن) در ۱۱۶ کشور جهان برگزار می‌شود. این روز به ابتکار نظمه خان یک زن مسلمان آمریکایی، و پس از واکنش‌های اسلام هراسانه پس از رویداد ۱۱ سپتامبر پیشنهاد شد.
از نظر دینی بزرگترین گناه آن گناه است که عادی و علنی و کوچک
شمره شود. اما از نظر دین هم گذشته، اگر کسی هزینه هایی که بی حجابی با
آمار زنا و سقط جنین و طلاق و فرزندان طلاق و قتلهای عشقی و ناموسی و
پرونده هایش به کشور وارد می کند را ببیند خواهد فهمید که هزینه بی حجابی
از دهها اختلاس بیشتر است. با این تفاوت که پول اختلاس را می توان
برگرداند اما عفت و حیا که رفت برگشت ندارد.
اگر کسی باز هم شکی دارد که حجاب امروز مهمترین مساله نظام و کشور
است یک نگاه به شبکه های مختلف شیطانی جهان کند.
آیا هیچ یک شعائر اسلامی هست که به اندازه حجاب با آن دشمنی کنند؟
اگر واقعا حجاب مهمترین مساله نیست پس این همه خرج و انرژی و تبلیغات
علیه آن چرا صورت می گیرد؟
آنقدر که علیه خجاب فشار می آورند و تلاش لبه حذف آن دارند ، علیه خود
ولایت فقیه فعالیت نمی کنند!
دلیلش هم واضح است. وقتی گناه در جامعه اسلامی مجاز شد، حاکمیت
آن جامعه خود به خود یک حاکمیت سکولار و طاغوت است حتی اگر اسم
خود را ولایت فقیه بگذارد.
همنین وقتی کناه علنی آزاد شد، گناهان مخفی و پشت پرده که صدها برابر
بیشتر می شود
دقیقا بعد از روزی که فائزه هاشمی بی حجابی را در دهه هفتاد کوچک شمرد و
اولین حرمت شکنیها شروع شد، زنجیره اختلاسها هم شروع شد.
تنها کسانی که هرگز جنین سقط شده غرق به خون را ندیده اند و یا از آمار
وحشتناک نوزادان پیدا شده در سطل زباله خبر ندارند و یا ناله های کودکان
طلاق پشت دردهای دادگاه خانواده را نشنیده اند و یا خبری از پرونده های
قطور و بی سابقه خیانت و تجاوز و قتلهای عشقی و ناموسی ندارند می توانند
وقیحانه بگویند بی حجابی را آزاد کنید! خر چند الان هم عملا حجابی نمانده
و کار به تن نمایی کشیده.
کشورهایی که بی حجابی را آزاد کردند با مسائلی مثل خیانت و طلاق کنار
آمدند و روابط ضربدری و سقط جنین را هم قانونی اعلام کردند.
اصلا بی حجابی خودش علنی ترین مصداق بی عدالتی است. عده ای عدالت را فقط
در امور پولی می بینند. پس با زبان خودشان می گویم. بی حجابی یعنی با
رفتن آمار روابط نامشروع، سقط جنین، طلاق، فرزندان طلاق، قتهای عشقی و
ناموسی و جنسی و...پرونده های بی پایان و تاثیرات دراز مدت آنها که از هر
اختلاس بزرگی که خسارت بیشتری دارد.
شمره شود. اما از نظر دین هم گذشته، اگر کسی هزینه هایی که بی حجابی با
آمار زنا و سقط جنین و طلاق و فرزندان طلاق و قتلهای عشقی و ناموسی و
پرونده هایش به کشور وارد می کند را ببیند خواهد فهمید که هزینه بی حجابی
از دهها اختلاس بیشتر است. با این تفاوت که پول اختلاس را می توان
برگرداند اما عفت و حیا که رفت برگشت ندارد.
اگر کسی باز هم شکی دارد که حجاب امروز مهمترین مساله نظام و کشور
است یک نگاه به شبکه های مختلف شیطانی جهان کند.
آیا هیچ یک شعائر اسلامی هست که به اندازه حجاب با آن دشمنی کنند؟
اگر واقعا حجاب مهمترین مساله نیست پس این همه خرج و انرژی و تبلیغات
علیه آن چرا صورت می گیرد؟
آنقدر که علیه خجاب فشار می آورند و تلاش لبه حذف آن دارند ، علیه خود
ولایت فقیه فعالیت نمی کنند!
دلیلش هم واضح است. وقتی گناه در جامعه اسلامی مجاز شد، حاکمیت
آن جامعه خود به خود یک حاکمیت سکولار و طاغوت است حتی اگر اسم
خود را ولایت فقیه بگذارد.
همنین وقتی کناه علنی آزاد شد، گناهان مخفی و پشت پرده که صدها برابر
بیشتر می شود
دقیقا بعد از روزی که فائزه هاشمی بی حجابی را در دهه هفتاد کوچک شمرد و
اولین حرمت شکنیها شروع شد، زنجیره اختلاسها هم شروع شد.
وحشتناک نوزادان پیدا شده در سطل زباله خبر ندارند و یا ناله های کودکان
طلاق پشت دردهای دادگاه خانواده را نشنیده اند و یا خبری از پرونده های
قطور و بی سابقه خیانت و تجاوز و قتلهای عشقی و ناموسی ندارند می توانند
وقیحانه بگویند بی حجابی را آزاد کنید! خر چند الان هم عملا حجابی نمانده
و کار به تن نمایی کشیده.
کشورهایی که بی حجابی را آزاد کردند با مسائلی مثل خیانت و طلاق کنار
آمدند و روابط ضربدری و سقط جنین را هم قانونی اعلام کردند.
در امور پولی می بینند. پس با زبان خودشان می گویم. بی حجابی یعنی با
رفتن آمار روابط نامشروع، سقط جنین، طلاق، فرزندان طلاق، قتهای عشقی و
ناموسی و جنسی و...پرونده های بی پایان و تاثیرات دراز مدت آنها که از هر
اختلاس بزرگی که خسارت بیشتری دارد.