مهدی طیبی/ تحلیلگر بازار سرمایه در دنیای اقتصاد نوشت: در تحلیل مقایسه‌ای کوتاه‌مدت شاخص کل و شاخص هموزن مشاهده می‌شود که شاخص هموزن توانسته حرکت پر شتابتری داشته باشد و بخش بزرگ‌تری از ریزش اخیر را پوشش دهد. علت این امر واگرایی مثبتی بود که در کف قیمتی در شاخص هموزن بین نمودار قیمت و اندیکاتور‌ها شکل گرفته بود و شاخص کل فاقد این فاکتور مثبت بود.
از طرفی در سهام بزرگ و شاخص ساز حقوقی‌ها در سمت فروش حضور قدرتمندی داشتند که حرکت شاخص کل را کندتر کرد. در مجموع شاخص هموزن توانست حدودا تا تراز ۸/ ۶۱ فیبوناچی از ریزش قبل را جبران کند و شاخص قدرت نسبی توانست به محدوده هیجان خرید وارد شود و تا ۸۸ واحد پیشرفت کند که همین شتاب رشد موجب شد هم قیمت بتواند از سقف مینور قبلی در ۴۱۹ هزار واحد عبور کند و هم شاخص قدرت نسبی بتواند از سقف قبلی در ۵۰ واحد فراتر برود، اما در شاخص کل به دلایلی که در بالا ذکر شد شرایط متفاوت است.
شاخص کل در صعود اخیر توانست تنها تا تراز ۲/ ۳۸ فیبوناچی از ریزش قبلی را برگشت بزند. شاخص با قدرت نسبی از سقف قبلی در ۵۰ واحد عبور و تا ۷۰ واحد پیشروی کرد؛ اما قیمت نتوانست به سقف مینور قبلی در ۱.۶۰۰ هزار واحد دست پیدا کند که این شرایط یک واگرایی منفی مخفی را بین قیمت و اندیکاتور رقم می‌زند.
با توضیحات فوق هم اکنون انتظار افت بیشتری در شاخص کل نسبت به شاخص هموزن می‌رود. به این ترتیب که شاخص هموزن می‌تواند از محدوده تراز‌های ۲/ ۳۸ تا ۵۰ فیبوناچی از صعود اخیر را اصلاح کند. یعنی محدوده ۴۲۳ تا ۴۱۲هزار واحدی، اما برای شاخص کل یک سطح پایین‌تر یعنی بین تراز ۵۰ تا ۸/ ۶۱ فیبوناچی از صعود اخیر را می‌توان متصور بود که حوالی ۱.۳۳۵ هزار تا ۱.۳۷۵ هزار واحدی را شامل می‌شود.
در مجموع و با بررسی تایم فریم‌های بالاتر، بسیار بعید است که شاخص‌ها به کف‌های قبلی باز گردند و منفی حال حاضر را اصلاحی از صعود اخیر می‌دانم برای آمادگی بیشتر جهت حرکت به سمت مقاومت‌های تراکمی و سپس سقف‌های قبلی.
