طی این چند روز ماجرای سرقت گردنبند علی دایی سروصدای زیادی به پا کرده است. بی‌گمان صدر تا ذیل این اتفاق دردناک است؛ هم آسیب‌های اجتماعی ریشه‌ای که منجر به رواج چنین اعمال بزهکارانه‌ای می‌شود و هم سبک خشن این سرقت، در روز روشن و مخصوصا مقابل چشم فرزند خردسال دایی. همه این‌ها تلخ است، اما بعضا سوگنامه‌هایی سراییده شده در مورد اینکه نباید با یک قهرمان ملی اینطور رفتار شود و قضایایی از این دست.
چنین اتفاقی برای هر شهروندی که رخ بدهد تلخ است، اما همه جای دنیا افراد مشهور و سرشناس طعمه‌های محبوب سارقان هستند و این یکی ربطی به ناسپاسی اجتماعی و مسایلی از این دست ندارد. یک مرور بسیار گذرا در اخبار به وضوح نشان می‌دهد بسیاری از ستاره‌های سرشناس دنیای ورزش یا هنر قربانی چنین اقداماتی بوده‌اند.
همین ۶ ماه پیش در لندن گروهی از سارقان مسلح به خانه دله الی، ستاره تاننهام هجوم بردند و جواهرات و اشیای قیمتی او را ربودند. خود الی هم زمان سرقت در منزل بود، با دزد‌ها درگیر شد و صورتش مختصر آسیب دید. یک ماه پیش از این ماجرا هم یعنی در فروردین سال‌جاری دزدان مسلح به خانه اشلی کول هجوم بردند. آن‌ها ستاره سابق چلسی و آرسنال را به شدت تهدید کردند، روی صندلی بستند و اشیای گران‌قیمت منزلش را ربودند. کول تا سر حد مرگ ترسیده بود. ارزش اشیای مسروقه از خانه ستاره پیشین تیم ملی انگلستان دو میلیون پوند تخمین زده شد.
در مثالی دیگر، مرداد سال گذشته مسوت اوزیل و کولاشیناچ دو بازیکن آرسنال در مقابل یک رستوران در لندن با دو سارق چاقو به دست مواجه شدند که قصد دزدی از خودروی اوزیل را داشتند. فیلم دوربین مدار بسته از این لحظه، شباهت زیادی به فیلم دزدی از علی دایی دارد؛ هرچند در مورد اوزیل، سارقان ناکام ماندند.
همچنین اردیبهشت امسال در روزاریو آرژانتین سارقان در تلاش برای سرقت دوچرخه توماس کارلوویچ، بازیکن تیم ملی آرژانتین در دهه ۷۰ میلادی و دوست نزدیک مارادونا را به قتل رساندند. این یکی واقعا تلخ بود. به این فهرست می‌توان موارد پرشمار دیگری را هم اضافه کرد؛ مثل هجوم سه ماه پیش چهار سارق به منزل دمارای گری؛ جایی که همسر و نوزاد دو ماهه بازیکن لسترسیتی در خانه تنها بودند و سارقان موفق به ربودن ۲۸ هزار یورو وجه نقد شدند. سال گذشته هم در حالی که آلوارو موراتا با تیم ملی اسپانیا مقابل جزایر فارو قرار گرفته بود، سارقان مسلح به منزلش یورش بردند و با تهدید اعضای خانواده او، لوازم قیمتی‌اش را ربودند.
در دسته سرقت‌های غیرخشن از ستاره‌ها هم سالانه صد‌ها مورد در سراسر جهان به ثبت می‌رسد که دامنه‌اش از خالی کردن خانه کریس رونالدو و مسی و سوارز تا دستبرد زدن به منزل عادل فردوسی‌پور در ایران را در بر می‌گیرد. در نتیجه اگرچه مواجهه با سرقت مخصوصا از نوع خشن آن برای همه قربانیان یک خاطره تلخ و آزاردهنده است که حتما هم ریشه‌های جدی اجتماعی و اقتصادی دارد، اما صرف دزدی از علی دایی را نباید به منزله هتک حرمت از یک اسطوره دانست و در موردش مرثیه‌های جانکاه نوشت. اتفاقا اگر همه ما شهروندان عادی باید مراقب باشیم، لازم است که سطح احتیاط و هوشیاری ستاره‌های سرشناس به مراتب بالاتر باشد. آن‌ها طعمه‌های محبوب سارقان هستند.
