تندگویان گفت: آنطور که به نظر میرسد، خودکشی در کشور با ضریب روبه رشدی در حال افزایش است و طبق آمار منتشر شده عمده آنها بین سنین ۱۵ تا ۳۵ سال رخ میدهد، اما امسال ما شاهد خودکشیهای زیر ۱۵ سال هم بودیم که جای تاسف دارد.
تندگویان گفت: آنطور که به نظر میرسد، خودکشی در کشور با ضریب روبه رشدی در حال افزایش است و طبق آمار منتشر شده عمده آنها بین سنین ۱۵ تا ۳۵ سال رخ میدهد، اما امسال ما شاهد خودکشیهای زیر ۱۵ سال هم بودیم که جای تاسف دارد.
محمدمهدی تندگویان، معاون امور جوانان وزارت ورزش و جوانان در گفتگو با برنا، با اشاره به رتبه ایران در خودکشی گفت: برخلاف تبلیغاتی که دشمنان میکنند، کشور ما در مقایسه با کشورهای دیگر رتبه بالایی در خودکشی ندارد حتی براساس آماری که در جهان منتشر شد، ایران در رتبه ۱۴۲ قرار داشت که این نشان میدهد موضوع خودکشی در کشورمان پُررنگ نیست، اما به هرحال اگر برای یک نفر هم رخ دهد و یک نفر به افرادی که خودکشی کرده است، اضافه شود نباید آن را نادیده بگیریم
او از افزایش خودکشی در کشور خبر داد و افزود: آنطور که به نظر میرسد، خودکشی در کشور با ضریب روبه رشدی در حال افزایش است و طبق آمار منتشر شده عمده آنها بین سنین ۱۵ تا ۳۵ سال رخ میدهد، اما امسال ما شاهد خودکشیهای زیر ۱۵ سال هم بودیم که جای تاسف دارد.
تندگویان درخصوص علت عمده خودکشی گفت: به اعتقاد من بخش زیادی از خودکشیها به اوضاع اقتصادی کشور و موضوع معیشتی مردم بازمیگردد و از آنجایی که نوجوانان هم در فضای مجازی حضور پررنگی دارند و حداقل برای شرکت در کلاسهای آنلاین باید گوشی و تبلت داشته باشند، مدل زندگی خود را با دیگران و همسالان مقایسه میکنند و وقتی به این کمبود برسند که چرا مانند دیگران زندگی نمیکنند ممکن است دست به خودکشی بزنند که این یکی از آفتهای فضای مجازی است.
معاون امور جوانان وزارت ورزش و جوانان تصریح کرد: عدم نظارت بر موضوعات اجتماعی و اخلاقی بین خانوادهها یکی دیگر از کمبودهایی است که در جامعه وجود دارد که این موضوع پیوند قوی با عدم حضور مددکاران در بین خانوادهها دارد.
او افزود: متاسفانه خانوادههای ایرانی از لحاظ روانی و سلامت روان مورد سنجش قرار نمیگیرند و ارتباطی بین مددکاران و روانشناسان با خانوادهها وجود ندارد درصورتی که هر خانوادهای باید پرونده سلامت روانی داشته باشد تا مشکلات روحی و روانی آنها که بر اثر مشکلات اقتصادی ایجاد شده، مورد شناسایی قرار و توسط مددکار اجتماعی مورد نظارت و درمان قرار گیرد و حتی اگر مورد حادی مشاهده شد به مراکز درمانی ارجاع شود.
تندگویان با بیان جزئیات ایده «هر خانواده یک مشاور» گفت: یک مددکار اجتماعی میتواند در طول دورهای که خدمت میکند، هزار خانواده را تحت پوشش قرار دهد و طبق برنامه ریزی که انجام میدهد تمام این خانوار را مورد سرکشی و بازدید قرار دهد و حتی اگر یک مددکار در هفته یک روز در مدارس حاضر شود، تمام دانش آموزان این مدرسه تحت پوشش قرار میگیرند و میتوانند از خدمات آن استفاده کنند بنابراین منظور ما این نیست که هر خانواده یک مددکار جداگانه داشته باشد.
او افزود: با انجام یک مطالعه تطبیقی با کشورهای دیگر که چنین طرحی را اجرا میکنند، میتوان به راحتی ساختارش را در کشور بومی سازی و تمام خانوارهای ایرانی را از چنین خدماتی بهرهمند کرد که در این مسیر نقش معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری بسیار مهم و تاثیرگذار است.
معاون امور جوانان وزارت ورزش و جوانان درخصوص هزینههای اجرایی کردن این طرح گفت: باهمکاری وزارتخانهها و قرار دادن خدمات روانی تحت پوشش بیمهها به راحتی میتوان هزینههای اجرایی کردن این طرح را تامین کرد، اما متاسفانه علی رغم تمام زیرساختها و امکانات، خدمات روانی تحت پوشش بیمه قرار نمیگیرند.
او ادامه داد: اگر خدمات روانی تحت پوشش بیمه قرار گیرند، شامل حال خانوادهها، مددکاران و روانشناسان خواهد شد که برای پیش بینی تامین اعتبار بیمهها، مجلس شورای اسلامی باید فکری کرده و برای آن برنامه ریزی کند که البته قابل تامین است، اما مشکل این است که، چون مددکاری و روانشناسی ساختار واحدی ندارند یا اگر دارند فعال نیستند و تا امروز این موضوع حل نشده است.
تندگویان بیان کرد: متاسفانه کمبود موارد فوق باعث شده روند خودکشی هم صعودی باشد و هم سن آن کاهش پیدا کند به همین دلیل باید به این مسئله به صورت جدی ورود پیدا کرد.
معاون امور جوانان وزارت ورزش و جوانان با تاکید بر اختصاص کلاسهای سلامت روان در شبکه شاد گفت: به نظر من اکنون که کلاسهای آموزشی در شبکه شاد انجام میشود، بهتر است حداقل هفتهای چندساعت بحث سلامت روان کودکان و نوجوانان مورد توجه قرار گیرد و مددکاران اجتماعی، روانکاوان و روانشناسان چندساعتی در این شبکه به آموزش بپردازند و مشکل بچهها را شناسایی و درصدد رفع آن بربیایند.
او اظهار کرد: انجام این کار برعهده آموزش و پرورش است که با همکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی قابلیت اجرایی پیدا میکند درواقع یک اقدام بین دستگاهی است که باید با حضور خانوادهها انجام شود چراکه سلامت روان خانوادهها هم باید مورد سنجش قرار گیرد.