میثم زارع با اشاره به وضعیتش اظهار داشت: زمانی که در بیمارستان رفیده بستری شدم، زخم بستر شدیدی داشتم که خوشبختانه زخم بسته شده و مشکلی از این بابت ندارم و به من گفته‌اند باید بیمارستان را ترک کنم، درحالیکه نگران آینده هستم.
این کشتی گیر که در ماه‌های گذشته در سانحه تصادف دچار آسیب نخاعی شدیدی شد، با تاکید بر اینکه در سه دوره ۲۱ روزه در بیمارستان رفیده تحت درمان قرار گرفته، خاطرنشان کرد: در دوره اول ۲۱ روزه درمان مربوط به زخم بستر بود، در دوره دوم جراحی گردنم انجام شد و در دوره سوم به کار‌های فیزیوتراپی و بازتوانی پرداختیم که آنهم بستگی به حالم داشت و ۲۱ روز تکمیل نشد، چون گاهی اوقات حالم به دلیل درد و عوارض بعد از جراحی و زخم خوب نبود و نمی‌توانستم کار درمانی را انجام دهم. با وجودی که دو مرحله‌ای که پشت سر گذاشتم صرفا جنبه درمانی داشت و تنها یک مرحله، به امور فیزیوتراپی اختصاص داشت، اما پیشرفت قابل ملاحظه‌ای در این مدت داشتم. زمانی که به بیمارستان منتقل شدم، تنها در کتفم حرکت اندکی داشتم، اما امروز می‌توانم با قاشق بزرگ، خودم غذا بخورم، پایم را کمی حرکت دهم و در تمام بدنم حس دارم.
دارنده مدال برنز کشتی آزاد نوجوانان جهان اضافه کرد: زمانی که تازه به بیمارستان رفیده آمده بودم، پزشکانم گفتند بین ۶ ماه تا ۹ ماه دیگر حتی می‌توانی راه بروی و پیشرفتم در این مدت اندک هم بسیار زیاد بوده و این امیدوارم می‌کند اگر همچنان تحت درمان باشم، بتوانم سلامتی‌ام را به دست آورم، اما اخیرا به من گفته‌اند که اینجا دیگر نمی‌توانیم کاری برای تو انجام دهیم و بیشتر از سه دوره درمانی نمی‌توانی اینجا باشی. من از همه کسانی که در این مدت حمایتم کردند و باعث شدند کار‌های درمانی‌ام در بیمارستان پیگیری شود، تشکر می‌کنم، اما امیدوار هستم که همچنان این حمایت‌ها ادامه داشته باشد و بتوانم کار‌های فیزیوتراپی و بازتوانی را انجام دهم. وقتی تنها با یک مرحله ۲۱ روزه اینقدر شرایطم بهبود پیدا کرده، قطعا اگر همچنان تحت نظر پزشک باشم می‌توانم امیدوار باشم که سلامتی‌ام را تا حدود زیادی به دست آورم.
زارع گفت: من مدال نوجوانان جهان و آسیا دارم، دوست داشتم کارم را ادامه دهم و در رده سنی بزرگسالان هم قهرمان شوم که دچار این وضعیت شدم. ناامید هم نیستم، چون در همان روز‌های اول پزشکانم گفتند که می‌توانم دوباره زندگی طبیعی داشته باشم. اگر از بیمارستان رفیده بروم، جایی که در تهران ندارم، باید به روستای‌مان در کرمانشاه برگردم. فاصله روستای ما تا صحنه، ۲۰ کیلومتر است، من اهل کنگاورم، در صحنه هم فقط مرکز فیزیوتراپی ساده هست که دستگاه‌های مخصوص به وضعیت من را ندارد.
نایب قهرمان نوجوانان آسیا با اشاره به حمایت‌های فدراسیون کشتی و دانشگاه علوم پزشکی از او، تصریح کرد: از فدراسیون خیلی پیگیری کردند، حسن رنگرز اینجا آمد و حتی وزیر سابق هم همراه او بود. من زمانی که وارد بیمارستان شدم یک جنازه بودم، اما امروز می‌توانم بنشینم و تمام بدنم حس دارد، چطور ماندن در بیمارستان دیگر برایم فایده‌ای ندارد و پیشرفتی نخواهم داشت؟ ۱۰ روز پیش تولد ۲۰ سالگی‌ام بود، امیدوار هستم که حمایت‌ها همچنان شامل حالم شود و بتوانم در تولد ۲۱ سالگی، تولدی دیگر داشته باشم و به زندگی عادی برگردم.
