محمدرضا نجفی منش در روزنامه اعتماد نوشت:
صنعت خودروی ایران از سال‌ها پیش با یک معضل مهم و کلیدی مواجه است. یک صنعت و یک بازار برای آنکه بتواند به درستی مسیر خود را پیدا کرده و در راستای رسیدن به اهداف در نظر گرفته شده گام بردارد، باید خود را با شرایط واقعی وفق دهد، یکی از این شرایط قیمت‌های واقعی هستند. متاسفانه در دهه‌های گذشته دولت‌ها تصمیم گرفتند به بازار خودرو ورود کرده و در کنار باقی ماندن در حوزه مدیریتی، قیمت‌های نهایی در بازار را نیز خود تعیین کنند، همین مساله باعث شده نرخ‌هایی که امروز وجود دارد با قیمت‌های واقعی فاصله داشته باشد و در کنار آن سیگنال‌هایی که از تغییرات می‌گیرد، قابل محاسبه و پیش‌بینی نباشد.
برای مثال با تغییر قیمت ارز در ماه‌های گذشته، قیمت برخی کالا‌ها متناسب با افزایش هزینه‌ها تغییر کرد، اما این موضوع با توجه به اصرار در قیمت‌گذاری در بازار خودرو رخ نداد. ما معتقدیم و این موضوع را نیز به دولت پیشنهاد داده‌ایم که قیمت باید از طریق بازار تعیین شود. برای مثال می‌توان قیمت‌های جدید را ۵ درصد زیر قیمت فعلی تعیین کرد که در ابتدا هم یک کاهش قیمت به وجود می‌آورد و هم می‌تواند تغییرات بعدی را واقعی کند.
در اینجا این سوال به وجود می‌آید که اگر یک خودروساز اعلام کرد که قیمت تمام شده خودرویش بیشتر از نرخ فعلی است، با افزایش قیمت چه باید کرد؟ این موضوع را نیز بازار تعیین خواهد کرد. وقتی بازار کشش کافی نداشته باشد و متقاضیان نسبت به افزایش قیمت مقاومت کنند، نه تنها افزایش قیمت رخ نخواهد داد که حتی این روند کاهشی نیز خواهد شد و خودروساز مجبور می‌شود قیمت خود را به قیمت مورد قبول بازار نزدیک کند. تحولات قیمتی که در هفته‌های گذشته رخ داده، به مشکل اصلی قیمت بازار ارتباط مستقیم ندارد. تلاطم‌های قیمتی همواره وجود داشته، اما با توجه به اینکه قیمت واقعی نبوده، نمی‌توان تحلیل دقیقی از آن‌ها داشت.
تحولاتی مانند تغییر قیمت سوخت و دیگر عواملی که در اقتصاد اتفاق می‌افتند نیز باید در دل همین نگاه تفسیر شوند. در صورتی که قیمت‌ها متعادل و واقعی شوند، آنگاه تغییرات قابل ارزیابی و محاسبه بوده و برنامه‌ریزی و سنجش شرایط ممکن خواهد بود.
