فریماه فرجامی می‌گوید، از بچگی عاشق تئاتر و سینما بوده و در سال‌های بازیگری اش تجربه های زیادی از چهره‌های مطرح این دو عرصه آموخت. او خوشحال است که به واسطه همین بازیگری با مردم در ارتباط بوده چون این مردم و سرزمین ایران را دوست دارد.
به گزارش ایسنا، عصر چهارشنبه سوم مهرماه برنامه‌ای به بهانه بزرگداشت فریماه فرجامی در خانه سینما به همت امیر پوریا و با اجرای او برگزار شد؛ برنامه‌ای که به گفته وی در ستایش زیبایی این هنرمند هم بود، زیبایی در چهره و منش جمعی از همکارانش در غیاب او از آن یاد کردند.
در این مراسم هنرمندانی همچون گلاب آدینه، امین تارخ، سیروس الوند، محمد متوسلانی، نوید محمدزاده، حبیب رضایی، محمد رحمانیان و علیرضا داودنژاد حضور داشتند و برخی هم مثل کیمیایی و حسن فتحی پیامی تصویری برای نکوداشت فریماه فرجامی فرستاده بودند.
در ابتدای این مراسم که با پخش تصاویری از این هنرمندی فرجامی روی صحنه تئاتر و در سینما همراه بود، محمد متوسلانی که تجربه همکاری با او داشت در جملاتی که بیشتر متاثر از افسوس بر شرایطی بود که در روند زندگی شخصی و هنری فریماه فرجامی پیش آمد، گفت: سینما و بخصوص بازیگری حرفه بیرحمی است و جامعه هم زیاد ترحم ندارد . در این بین خام‌ها هم بیشتر مورد بیرحمی قرار می‌گیرند و اینها وقتی مضاعف می‌شود که یک شخص نسبت به خودش هم ترحم نداشته باشد. من اولین بار در فیلم خط قرمز مسعود کیمیایی خانمی را دیدم که نوید می‌داد سینمای ما دارد صاحب ستاره می‌شود، اما او از ستارگانی است که فراز و فرود زیادی در سینما داشت.
او با اشاره به اینکه می‌خواسته فیلم «سووشون» را با بازی فرجامی بسازد ولی میسر نشد، افزود: ماندگاری در سینما برای هنرپیشه خیلی سخت است چون خیلی چیزها را باید رعایت کند تا بماند. در اینجا افراد خودشان باید این کار را کنند و مراقب خود و حرفه شان باشند در حالی که جاهای دیگر مشاورانی هستند و به بازیگر کمک می‌کنند. تصور من این است که خانم فرجامی نه خودش زیاد توانست در مسیر کارش تصمیم درستی بگیرد نه مشاور خوبی داشت و علیرغم استعدادش آن جایگاه شایسته را، حداقل آنطور که من انتظار داشتم، به دلیل نداشتن سیاست درست، به دست نیاورد.
سپس هستی مهدوی‌فر به عنوان یکی از بازیگران نسل جوان که در سال‌های اخیر در کنار او فیلم بازی کرده بود با بیان اینکه «نمی‌دانم چه بگویم که تلخ نباشد» گفت: فقط این را میتوانم بگویم که یک روزی سر فیلمبرداری نمی‌دانم چه پرسیدم ولی ایشان جواب دادند، «من عاشق سینما هستم» و این را چنان حسی گفتند که من هنوز کسی را ندیدم مثل ایشان بگوید عاشق سینماست.
در ادامه مجید مظفری که همبازی فرجامی در فیلم «تماس شیطانی» بود در پیامی تصویری خاطراتی را از اولین باری که فرجامی را در منزل فریدون گُله، از خویشاوندان فرجامی دیده بود تعریف کرد و اینکه چطور فرجامی که در دانشکده هنرهای دراماتیک قبول شده بود، از طرف گله به مظفری سپرده شد تا هوایش را داشته باشد و او در این مسیر وارد گروهی از هنرمندان بنام تئاتر می‌شود.
وقتی رحمانیان بادیگارد فریماه فرجامی شد
سپس محمد رحمانیان از نویسندگان و کارگردانان تئاتر که در مدت زمانی کم پس از مطلع شدن از این برنامه خود را به تالار سیف اله داد خانه سینما رسانده بود، به بیان چند خاطره از این بازیگر پرداخت.
او با اشاره به اینکه «من شاید خیلی شخص مناسبی نباشم که درباره اولین ستاره سینمای ایران پس از انقلاب ۵۷ صحبت کنم» گفت: فریماه فرجامی اولین ستاره ای بود که فارغ از روال ستاره سازی قبل از انقلاب ستاره شد. او شاگرد بهرام بیضایی و هنرمندی تحصیلکرده بود که در نمایش های زیادی روی صحنه رفت و در یکی از بهترین گروه های تئاتری به سرپرستی مجید جعفری کار کرد.
او در خاطره ای خوش از فرجامی گفت: موقع اکران خط قرمز در جشنواره همه پشت در سینما بر سر هم می زدند و فریماه با دست شکسته آمده بود تا فیلم را ببیند و آنجا بود که خیلی ها همدیگر را می دریدند تا او را ببینند. همین حضور او با آن شرایط باعث شد خیلی‌ها به بادیگارد شخصی او تبدیل شوند تا راه برایش باز کنند و آخر هم نزدیک به ۵۰ نفر با او به عنوان همراه وارد سینما شدند. البته عذرخواهی می‌کنم که بگویم من هم یکی از آن ۵۰ نفر بودم ولی چند روز بعد در اداره تئاتر ایشان مرا دیدند و گفت همانی هستی که در آن وضعیت کمک کرده بودی نجات پیدا کنم.
او سپس از خاطراتی گفت که به استنتاق از او و برخی هنرمندان دیگر مثل تانیا جوهری سر اجرای یک پروژه مربوط می‌شد و اینکه حرفها و نسبت‌هایی به او داده شد که سبب ناراحتی زیادش شد.
داودنژاد: فریماه فرجامی مرا از زمین بلند کرد
در بخشی دیگر از این مراسم، علیرضا داودنژاد کارگردان سینما هم گفت: بعد از یک زمانی که در سینما کار میکردم و با فریماه فرجامی هم در دانشکده آشنا شده بودم، فیلمنامه « بی پناه» را نوشتم و فریماه که پخته و همچنان زیبا ولی پژمرده تر شده بود آمد. به او گفتم بیشتر مراقب خودش باشد و البته ساخت فیلم را هم شروع کردیم تا اینکه من یک خواهر خیلی عزیزی داشتم که خبر آمد تصادف کرده و کار ما برای مراسم او تعطیل شد. حال آن روزهای من خیلی بد بود ولی فریماه آمد و مرا از روی زمین بلند کرد تا کارم را تمام کنم و ساخته شدن و موفقیت آن فیلم را مدیون فریماه فرجامی عزیز هستم.
حسن فتحی: در این ۳۰ سال کمتر کسی را با استایل بازیگری فرجامی دیدم
سپس پیامی تصویری از حسن فتحی پخش شد و او درباره همکاری‌اش با فریماه فرجامی گفت: آشنایی من با ایشان به سریال پهلوانان نمی‌میرند برمی‌گشت و در آن زمان برای عقد قرارداد مشکلی پیش آمده بود که من خیلی نگران منتفی شدن حضور ایشان بودم ولی وقتی متوجه نگرانی من شدند با رقمی بسیار کمتر از شأن خود حاضر به همکاری شدند.
فتحی افزود: درباره استایل بازیگری فریماه فرجامی با قاطعیت میگویم در این ۳۰ سالی که کار می‌کنم نمونه‌های این چنینی را خیلی ندیدم و مرا یاد بازیگران شکسپیرین تئاترهای خارج می‌انداخت. در نهایت ماحصل آشنایی من با ایشان دو سریال بود که جزو کارهای خوبم است و آرزومندم امکانی فراهم شود تا باز هم فعالیت کنند.
امین تارخ: قربانیان فراوان دیگری در راه است
در بخشی دیگر از این نکوداشت که در غیاب فریماه فرجامی بود، امین تارخ که او هم تجربه همکاری با فرجامی داشت، با احترام از این هنرمند یاد کرد و از آنجا که با کلاه و گریم از سر فیلمبرداری به خانه سینما آمده بود، گفت: در شأن فریماه نیست که با شلوار جین و گریم ناپاک بیایم ولی از سر فیلمبرداری بودم و به اجبار این طور شد.
او با اشاره ای غیرمستقیم به شرایطی که برای فرجامی پبش آمده بود، بیان کرد: همه شاهد هستیم که چرا این چنین شد، که چرا کسانی از آغاز پرتوان وارد می شوند ولی بعد کم توان می شوند. نمونه‌ی فریماه عزیز زیاد است. پرویز فنی زاده، خسرو شکیبایی و حسن جوهرچی. در حالی که اگر به کنه این قضیه کمی بیشتر توجه کنیم می‌بینیم بخشی از تقصیر به گردن خودشان است و بقیه برعهده جامعه است که قربانی میگیرد.
او با اشاره مثبت به خاطرات شیرینی که از فرجامی گفته شد، افزود: نباید از یاد برد قربانیان فراوان دیگری در راه هستند که هم ما و هم خانه سینما در برابرشان مسئول هستیم و مدیران فرهنگی نیز باید مراقب باشند تا نمونه هایی از جنس فریماه فرجامی را نداشته باشیم.
انتقاد سیروس الوند از برگزار نشدن زودتر بزرگداشتی با حضور فرجامی
در ادامه سیروس الوند که فیلم ساغر را با بازی فرجامی ساخته بود، گفت: سخت است که این بزرگداشت بدون حضور خود فریماه فرجامی باشد و این سوال هست که آیا این همه سال فرصتی نبود تا بزرگداشتی برگزار شود که خود او هم باشد؟ این تقصیر همه ماست و باید به فکر هم باشیم چون همه چیز در کمین است. بازیگر باید بداند که سینما در گذار از مشکلاتی مثل پخش کننده و سینمادار است.
او با اشاره به اینکه اگر فرجامی بازی نمی‌کرد فیلم ساغر را اصلا نمیساخت، ادامه داد: در آن زمان بازیگران تازه دیگری هم به سینما آمده بودند ولی من میخواستم «بازیگر» داشته باشم. حالا هم این را میگویم که یادمان نرود مسئولان مهمانان سینما هستند و ما هستیم که در سینما می‌مانیم.
مسعود کیمیایی: فریماه فرجامی، هست
همچنین مسعود کیمیایی در پیامی تصویری با اشاره به این که شکیبایی و فرجامی را او در فیلمهایش به بازی گرفت، از اتفاقاتی که برای این بازیگر رخ داده ابراز تأسف کرد و گفت: فریماه فرجامی همچنان هست.
در بخشی دیگر یا حضور گلاب آدینه، نوید محمدزاده، حبیب رضایی و رسول صادقی هدایایی از طرف خانه سینما و بنیاد سینمایی فارابی به یکی از دوستان نزدیک فریماه فرجامی داده شد که در مراسم به نیابت از او حاضر بود.
پایان بخش این مراسم پخش ویدیویی کوتاه از گفت و گوی امیر پوریا با فریماه فرجامی در منزل او بود که فرجامی در آن از رخشان بنی اعتماد، علی حاتمی و فیلم‌های خط قرمز و مسعود کیمیایی و ساغر سیروس الوند یاد کرد و گفت که از بچگی عاشق سینما و تئاتر بوده و از خیلی ها در این مسیر یاد گرفته است. او اضافه کرد که ارتباط داشتن با مردم با خیلی دوست داشته و باید یاد بگیریم به یکدیگر احترام بگذاریم.
