خواستگار ندارم، چه کنم؟

روزنامه خراسان نوشت: این روز‌ها بخشی از تغییرات در سبک زندگی، باعث شده عده‌ای از دختران که تعداد آن‌ها هم کم نیست، به رغم تمایل به ازدواج خواستگار نداشته باشند.

این موضوع فشار روانی زیادی را بر این افراد و خانواده آن‌ها تحمیل می‌کند. چرایی این فشار را البته می‌توان در چند بخش جست‌وجو کرد؛ اول آن‌که متاسفانه برای بخش بزرگی از دختران جوان ما، ازدواج برنامه‌ای اصلی و امری الزامی در نظر گرفته شده و هر تاخیری در این زمینه به شکلی فاجعه‌بار تفسیر می‌شود.

شاید دید درست‌تر آن باشد که در کنار ازدواج دختران جوان، رویا‌ها و برنامه‌های دیگری نیز برای خود در نظر بگیرند تا بتوانند زندگی پربارتری را تجربه کنند. اما نکته دوم در این رابطه فرهنگ غلط ارزش‌گذاری دختران با توجه به تعداد خواستگاران است. این دید غلط باعث شده تا برخی دختران با دیدن خواستگاران زیاد همسالان خود، احساس کمبود و بی‌ارزشی و تصور کنند ایرادی اساسی متوجه آن‌هاست. غافل از این‌که ازدواج خوب هیچ ارتباطی به تعداد خواستگار ندارد و البته که تعداد بالای خواستگار نیز در غالب اوقات بیش از این که ارتباطی با خود دختر داشته باشد، به شرایط خانوادگی او ارتباط دارد. اما در شرایط فعلی، چه توصیه‌ای می‌توان به دخترانی داشت که در فکر ازدواج هستند، اما خواستگاری ندارند؟

روابط خود را افزایش دهید

با توجه به تغییرات در سبک زندگی، میزان ارتباط خانواده‌ها با همدیگر کاهش پیدا کرده و از آن جا که خوشبختانه هنوز بار اصلی معرفی در ازدواج سنتی بر مبنای ارتباط بین خانواده‌هاست، شاهد تغییراتی در این بخش هستیم. بر این اساس شاید بهتر باشد، دختران جوانی که تمایل به ازدواج دارند، تلاش کنند روابط اجتماعی خود و حتی خانواده خود را افزایش دهند و با حضور در جمع‌های مختلف امکان شناخته شدن توسط دیگران را برای خود فراهم کنند.

از طرفی روش‌های جدیدتر آشنایی مانند آشنایی در دانشگاه یا محل کار، در صورتی که به شکلی درست و از مسیر خانواده‌ها مورد استفاده قرار بگیرد، می‌تواند موقعیت‌های خوبی برای ازدواج دختران ایجاد کند، پس درباره این روش‌ها پیش‌داوری نداشته باشید. در کنار این موارد توصیه نهایی به دختران جوان، افزایش مهارت‌ها و تقویت توانمندی‌های خود در تمام زمینه‌هاست، مطمئن باشید حضور فعال‌تر در عرصه اجتماع می‌تواند موقعیت‌های بیشتر و بهتری را برای شما رقم بزند.