مخالفت با سخنرانی علی لاریجانی نشانگر این است که تندروها دوباره بازگشته اند و به همین دلیل، افکار عمومی نگران هزینه سازیهای شان است. آنهم در شرایطی که سال جاری به لحاظ اقتصادی به گونهای بود که اقشار مختلف را با مشکلاتی روبرو کرده است.
«اینکه نه شان رییس مجلس جدی گرفته میشود و نه به ارزش و اهمیت ۲۲ بهمن اهمیتی نمی دهند، نشانگر این است که به خوبی میدانند به دلیل عدم توجه عمومی، راهی به غیر از رفتارهای رادیکال ندارند.»
عبدالله ناصری با طرح این اظهارات در گفت و گویی با فرارو به سئوالات طرح شده پاسخ میگوید:
به نظر می رسد تندروها دوباره فعالیت های خود را شروع کرده اند.
گروهی در کشور به خوبی میدانند که در میان مردم، هیچ جایگاهی ندارند و دقیقا به همین دلیل میدانند که با هیاهو وجار و جنجال باید دنبال اجرایی شدن برنامههای خود بروند. دوباره تکرار و تاکید میکنم، آنها منطق و واقعیت را نمیشناسند و نمیتوانند با رفتارهای صحیح کارهای شان را به پیش ببرند.
تندروی هزینههای خودش را دارد. چطور باید با چنین تحرکاتی مقابله کرد؟
متاسفانه تا امروز حرکتی که باید برای رویارویی با تندروها انجام بگیرد، انجام نگرفته است. عدهای که عادت دارند آرامش را به هم بزنند و انگار نمیخواهند در رفتار خود تجدیدنظر کنند.
البته تندروی از گروههای فشار به برخی از مناسب رسمی هم رسیده است. مثل واکنش امام جمعه کرج به سخنرانی علی لاریجانی در ۲۲ بهمن.
این نشان میدهد، کشور با پدیدهای خطرناک روبرو است و به همین دلیل باید هر چه زودتر به فکر چاره بود تا نتوانند به اهداف خود برسند. اینکه نه شان رییس مجلس جدی گرفته میشود و نه برای ۲۲ بهمن اهمیتی قایل میشوند، نشانگر این است که به خوبی میدانند به دلیل عدم توجه عمومی، راهی به غیر از رفتارهای رادیکال ندارند. آنهم در این شرایط که ایران باید در آرامش به فکر این باشد تا وضعیت ادامه برجام را با درایت مدیریت کند. جالب است، زمانی که آمریکا و همپیمانانش کمر به تخریب منافع و جایگاه ایران بسته اند، عدهای در داخل، قرار را بر همصدایی و همراهی با مخالفان سرسخت جمهوری اسلامی گذاشته اند. انگار نه انگار که کشور روزهای حساسی را در حال تجربه کردن است.
نوع رفتاری که با لاریجانی داشتند، نشان میدهد فقط اصلاح طلبان نیستند که هدف تندروها هستند.
برای آنها فرقی بین اصولگرا و اصلاح طلب ندارد. هر کس که مثل خودشان فکر نکند را در تیررس کارهایشان قرار میدهند. تاکید میکنم، وضعیت ما به گونهای نیست که بخواهیم رفتارهای اینچنینی را بربتابیم و باید کاری کنیم تا افراطیون محکوم به حاشیه نشینی مطلق بشوند.
به هم ریختگی اقتصاد و مشکلات معیشتی مردم چقدر در چنین فضایی سهم دارد؟
اینکه بعد از خارج شدن ایالات متحده از برجام، اقتصاد ایران به طور جدی تهدید شد، بر هیچ کس پوشیده نیست. اما مساله این است که ترمیم فضای بد، لازمه اش آرامش است و کدر شدن فضای داخلی حتما وضعیت را بدتر خواهد کرد.
از این بحث بگذریم. دولت با چه راه کارهایی میتواند فضای فعلی را بهبود ببخشد؟
قبل از هر اتفاقی، باید این را بدانیم که در چنین وضعیتی، لازم است که همه دستگاهها و نهادها در کنار هم باشند و اقلا، در روزهای سخت اختلافات را کنار بگذارند. دولت، البته برای اینکه فضای اقتصادی را اصلاح کند، واقعا وظیفه سختی دارد. اینکه تحریمهای آمریکا دوباره اعمال شد، نکتهای نیست که به راحتی بتوان از کنارش بگذریم. فقط باید امید داشته باشیم، طرحی که اروپا پیشنهاد کرده است، به خوبی انجام شود تا بلکه اقتصادمان با مبادراتی که با کشورهای اروپایی خواهد داشت، بتواند مانعهای فعلی را از پیش رو بردارد.
البته طرح اروپا مخالفانی سرسخت و جدی در داخل دارد.
اینکه به خود اجازه میدهیم، درباره هر موضوعی نگاهی سیاسی داشته باشیم، رویکردی کاملا اشتباه است. دولت و مخصوصا وزارت خارجه میداند که چطور شرایط را مدیریت کند.
ممنون؛ حرفی مانده است؟
همه، با هر سلیقه و نگاهی که دارند، باید در این روزهای حساس فقط به فکر کاهش مشکلات و افزایش رضایتمندی عمومی باشند.